[lirik]

sherbimi qe i bejm ne planetit tokes punes vlimit te jetes shihet dhe ne fund qka ne fund fundi dhe qka pas fundit krymba qe han mish ne ne jemi trup per ushqyerje a nuk esht kjo fyerje per trupin tonë q ekrymbat te ushqehen me ne

un nuk jam i menqur do te ishte poezia ime me ket titull ekam shkrue nji poezi un nuk jam i menqur
dhe secili varg shkon neper pseehe
u habitem me sherbimet qe i bejm ne ztokes djhe me trajtimin qe e perjetojm ema ne fund krymbat me qelb ushqehen me ne
tragjike gjithqka tragjike per njeriun si qenje me vetedije pra jemi sherbim i ushqimit per insekte

por kur kthehemi ne anen tjeter e mendojm per shpirtin na paraqiten qudira gjithfar lloje dhe variante te trajtave e te menyrave te ti se si ai pretendon te jet qiellorë
ose esht qiellorë nuk jam specialist i gjithqkajave dhe dijeve dhe te gjitha sferave
por nganjiher them trupi dhe shpirti ku si pse bashk e pse ndahen ne fund kujt i sherben kjo
shum gjerman po i djegin kufomat q ete mos behen ushqim krymbash po e lanë me nen shskrim ket veprim
te njeriu po paraqiten tash lloj lloj te menduarit rreth ksaj dhe po mendohem edhe un shpeshher
disa her i kemi pas kto tema me njerz dhe arset pse duan tash ti djegun kufom,a ejo ma ti varrosin
gjithnji e ma teper po paraqiten variante ddhe botkuptime te ndryshme

nganjiher me shkon mendja e them a jemi objekt dhe destinim i krymmbave qellim material ushqimi
per insekte

nganjiher vetja ne duket maronet ne duar te natyres s e pamshirshme e cila gjat jetes dhuron edhe bukuri por ne krahasim me vuajtjet q e vijn githqka me duket mashtrim

shpesh gjendem ne mes te nji mendimi te detyruar dhe te nje dije te ekuilibruar
dhe nuk di per cilen te percaktohem ma teper dijen e ekuilibruar natyrishte adhoroj shum por
mendimet e detyruara me qojn kah disy imponime rreht vet konceptit te thelbit jetë dhe mbarë filozofis se sajë
gjenialitetet dhe diagnostifikimet si dhe te mistershmet shpesh her takohen si nji trekandsh
ne jeten time ku analitike me dergon neper pafundsi dhe mos gjetje te
formules pse gjithqka kshtu dhe kjo pse gjithqka kashtu imponon pastaj anime te ndryshme
kah e perbuzshmja fatalja estetikja motivuesja tragjika dhimbja perfunduesje definuesja pseh ja
adhuruesja dhe gjthqka rreth eksistetentes dhe pas eksistentes
te gjitha kto jan nji kopleksitet teper psecifik kur merren ne definime kur merren ne shqyrtime kur merren per tu zjgedhur dhe per tu percaktuar kur merren per te shoshitur ne te gjith filo zofinë e arsyeeve dhe te tipeve dhe te vet gjithqkajes qe perben jeten dhe vdekkjen e te kureshtjen pas jetes per shpirtin dhe idenë apo te qenshmen q emund te vazhdoj ne forma tjera te quhet e jetuar

kur isha i ri njerzit me shikonin me dyshim kishte edhe asi qe menonin se jam ndoj budallë e flas vetmevete
si shpirtë poeti gjithnji kam menduar ku do te shkoj shpirti dhe transformimi
per transformimin mendoja ne trajta dhe forma
njeriu dhe trupi i tij ne vdekje a mund te shendrrohen ne diqka tjeter
eshtrat mbesin gjat por as ata gjithnji nuk qendrojnë ahyjm pastaj ne qenje tjera te nytres ne botanikë ne lule ne sallat ne druj ndersa shpirti ynë ku kah hyn e ku shkon
prinnderit me thonin te mos mendoj aso gjërash se per mishen time jan thellsi te demshme se gjithqka e din zoti por mua me mundonin gjithnji thellsirat edhe sot nuk ju ndahem

pikrisht per kto fenomene kam menduar s ene jemi ne sherbim te natyres ashtu siq esht plehu
dhe kalojm neper tajta te ndryshme transformohemi sepse natyra vazhdon te mbijetoj ndersa truoat tan nuk jan ma prezent
shperberja emishit tonë sheprndahet ne dhe varret gjithmon nuk jan ato ndryshojnë
ndersa plehnimet tarnsformohen trupi yne sherben ne natyr ashtu si trupi i kafshve prandaj mendoj
nganjiher s emos jemi objekte ne sherbim

disa sheknctarë po perpiqen neper shkencave te fizikes te te spjegojn fenomenin jemi bij te zotit apo te rastesisë
nes ejemi bij te rastesisë ather jemi rob nes ejemi bij te zotit a mund te besojm sipas gjykimeve te pas vdekjes se do te jetojm si shoirtë nji pas jetë apo jan kto vetem opiume te optimizmave
sa pe ti mbajt njerzt ne vullnet ose jan vertet fenomene
qe aftesia njerzore nuk i perthtekon ti zberthej pe r at s eesht i kufitzuatr
truri njerzore per perceptime t etilla mbetet mister enigmë

shpesh her jam perpjekur te analizoj dhe te zberthej njerz libra dijetar q ekam lexuar por kam has ne
veshtrisi te mdha te feniomenit dhe intresantes jam ba objekt i luhatjeve te ndryshme neper mendime
por gjithnji me ka dal pse pra psehja dhe fenomenet e saj
prandaj edhe e kam shkruar titullin e vargjeve pse neper psehe
nuk di sa e kan kuptuar lexuesit poezin time dhe neper shum analiza te jetes
jam munduar ti zberthej kto enigma
nji nder vargjet e mia esht e dhe titulli i poezi s hiqi
qe simbolizon vdekjen prej hiqin ne hiq pas hiqit hiq pse neper hiq o hiq
kah shkohet prej hiqit ne hiq
pra filozofija e thanun me simbolikë te versieoneve dhe trajtave jetsore e pas jetsore esht shprehur te un edhe neper mes vargjeve te mia
edhe ket e kam shkruar ktu ne forumin dardania

natyra esht nji organizim fminor qe te prodhoj risi te verteta pa rënë në anarkinë e universit
thot nji biolog franqez
dhe kjo me shtyn te mendoj ete thellohem ne ket thënje te kti dijetari a qendron ne fakt kjo
ather nese kjo qendron kjo teori njeriiu po del objekt i sherbimit
te natyres pra me vet vdekjen e vet behet prodhim i s e vertetes
duke kaluar vazhdimisht dhe duke u mishruara neper trajta dhe forma por gjithmon ne sherbim te natyres

njeriu i takon materjes dhe materja ju nenshtorhet ligjeve te for´ta te fi zikes por veoprimet njerzore i takojnë lirisë dhe fitzika nuk e spjegoin dot kët paradoks pra ky apo jo
po ku ben pjes liria ather nes e jo ne ligjet ematerjes te cilen fizika dot nuk e spjegon
por i bën dredha
te ndryshme pasi kjo nuk i nenshtorhet materjes
dhe perben disciplinë ne vete fenomen liria kujt i takon dhe ku ben pjes kjo nes ejo ne ligjet e materjes

disa astrobiolog mundohen ta gjejn origjinen e jetes kerimet jashttoksore intelegjente
dhe deri sa nuk gjendet origjina e jetes veshtir mund te gjendet edhe rsee vdekjes dhe pas vdekjes
nese shendrrohemi ne materje apo ne liri si obejtive apo subjektive gjithqka mebetet akoma ne vulat eshkences dhe te dijeve te holla
jan mbi nji milard yje ku kerjkohet origjina ndersa kanalet e radios hyjn vetem ne nji miljon deri me tani
komunikimi vazhdon por shkenca esht ne perspektive vetem ne shum e shum breza akoma shqisat e trurit nuk an arrit nivelin
e zhvillimit per kompleksitete te tilla aq shkencore