[Psikologu]

Mehmet FATIHU

Mehmeti i II-të lindi në vitin 1432 në Adrianopojë, kryeqyteti I atëhershëm I Perandorisë Osmane. Ai ishte I biri I Sulltan Muratit të II-të. (P.Thëngjilli. Historia e Perandorisë Osmane. Tirane 1997. fq.23).
I ati vdiq në vitin1451 në fron erdhi I biri Mehmeti II –të. Ai trashëgoi nga I ati një shtet të fuqishëm, I cili kishte dalë nga krizat e brendshme dhe synonte të vendoste hegjemoninë e tij në Europë. Ndërkohë që synimi kryesor I Mehmetit të II-të ishe pushtimi I Konstandinopojës, e cila përfaqësonte veçse një pikë në mes të territorit Osman, duke ndarë në dysh zotërimet europiane me ato aziatike (G. Ostrogorski, Historia e Perandorisë Bizantine. Tirane 1997. fq.394).
Ndërkohë pregatitjet për pushtimin e Kostandinopojës nisën qysh në vitin 1451 kur në breg të Bosforit ai ngriti Kështjellën “Rumeli Hisar”. Prej saj kontrollohej Bosfori dhe mund të bombardohej kryeqyteti Bizantin. Në prill të vitit 1453 (Po aty. fq.395) Mehmeti i II-të grumbulloi një ushtri të fuqishme përreth mureve të Kostandinopojës. Rrethimi zgjati 54 ditë ku 7000 mbrojtësit e qytetit përballuan disa faza të sulmit osman.
Në maj 1453 ushtria turke arriti të thyejë qëndresën duke hyrë në Kostandinopojë, e cila për 3 ditë ju nënshtrua plackitjeve dhe shkatërrimeve sistematike. Pas 3 ditësh Mehmeti i II-të hyri triumfalisht në qytet duke e shpallur atë kryeqytetin e ri të Perandorisë Osmane me emrin ISTAMBUL. Me këtë akt Mehmeti i II-të mori epitetin FATIU (pushtuesi) duke I vazhduar më tej synimet e tij për ekspansion të mëtejshëm.
Perandoria turke pushtoi shpejt zotërimet Bizantine në Ballkan si Athinën (1456), Morenë (1460), Trapezundin në Azinë e Vogël (1461), Serbinë (1459), Bosnjën (1463), etj. Shteti turk nën drejtimin e tij shtrihej tanimë nga Mesopotamia deri në Adriatik.
Ndërkohë vazhdoi politikën pushtuese të ndjekur nga I ati Murati i II-të (1421-1451). Në vitet 1455-1464 (P.Thëngjilli, Historia e Perandorisë Osmane, Tirane 1997. fq.24), ai organizoi disa fushata nën drejtimin e Gjeneralëve të tij si: Isa Bej Evrenozi, Ballaban Pashës, etj.
Personalisht Mehmeti i II-të drejtoi dy fushata për pushtimin e kryeqëndrës së qëndresës shqiptare Krujës. Të dyja rrethimet e Krujës në vitet 1466 dhe 1467 përfunduan me dështimin e tij. U deshën 12 vjet të tjera që Mehmeti i II-të të thyente përfundimisht qëndresën shqiptare me rënien e Krujës (1478) dhe Shkodrës(1479).
Në qershor 1478 trupat osmane (Histori e Popullit Shqiptar, Tirane 2002, fq. 470) hynë sipas marrëveshjes në qytetin e Krujës. Kushti ishte dorëzimi I Kështjellës që të lëjohej popullsia të largohej e lirë. Por Sulltan Mehmeti i II-të nuk e mbajti premtimn. Ushtria turke vrau të gjithë meshkujt e rritur, ndërsa gratë dhe fëmijët I shiti si skllevër.
Në vitin1478 Sulltan Mehmeti organizoi sulmet në Europën qëndrore nga Austrisë por pa patur ndonjë sukses serioz. (Historia e Perandorisë Osmane, fq.25). Por përpjekja më kërcënuese për perëndimin ishte ajo që bëri Mehmeti në vitin 1480 kur urdhëroi pushtimin e Otrantos. Flota osmane prej 281 anijesh zbarkoi nga Vlora në Itali 100 000 veta. Ndërkohë që mendonte ti jepte një tjetër impuls kësaj fushate duke zbarkuar 200 000 trupa të tjera turke në Itali, Mehmeti vdiq në mënyrë të papritur në vitin 1481, duke I dhënë mundësi Mbretërisë së Napolit që ti jepte fundës ofensivës turke.
Kështu vdiq Sulltan Mehmeti i II-të Pushtuesi, krijues I vërtetë I Perandorisë Osmane (po aty, fq.25) I cili mbante titujt Sovran I Anadollit dhe I Rumelisë dhe Zot i Detit Mesdhe dhe Detit të Zi.
Ai konsiderohej si Sundimtari myslyman më me prestigj. Mehmeti e paraqiste veten si I vetmi trashëgimtar I Perandorisë Romake. Pasi kishte pushtuar Kostandinopojën (po aty. fq.64). Duke bashkuar traditat e lindjes dhe të perëndimit, qytetërimin Bizantin, arab dhe turk, ai synoi që ta bënte Stambollin qëndrën e një Perandorie Botërore.