[Ilir@]

Nezir Myrta / KROJET E HUAJA TË LËNË NË HËNË



ç'nxierr fjala



ç'po beni

a kaq të pamëshirshëm ndaj fjalës

flokët e dimrit ju vëjnë në gjumë

ju përkundin dritëzat kristal nga acari

nuk e shihni kohën duke reshur mbi krye

qenkeni lodhur nga vrapi i fjalës

fajet e fjalës janë faje të mëdha

burime të ngrime akull ku rri shqipja maje shkrepash

zgjohuni e mos shtërzeni

a kaq fort qenkan ngrirë burimet e fjalës?

Deri në Hënën e Tretë do tu ngrihen shikimet

e do shikoni nënakull bebëza të hapura kah qielli

zgjohui e mos shtërzeni

nuk e shihni se edhe lotët janë ngrirë?

Nxierrni damarë të rinj nga toka e zanoreve

nuk e dini se ka edhe lumenj nëntokësor?

Eh! Mjerë për kronin që s'ka më ujë as gurrë

dhe e mashtrojnë rrjedhat e shirave të verës!

Rrëmih nën guri të fjalës thellë nën gjuhë të tokës sate

se krojet e huaja të lënë në Hënë!