[bert]

dashuria e humbur e mergimtarit



ishte dita e fundit, qe do te shihja ty
dukesha shume i vrare,sdija kur do vij
u mbeshteta prane peme, floket po shtrengoja
te ndahesha nga ty , une kete se doja

ate mengjes te heret, shiu po vershonte
isha bere gati,jeta nuk mendonte
dal nga shtepia heret, nisem per kurbet
me sjam kthye aty. u bene shume vjet


letren e fundit tende, mezi e lexoja
cdo fjale qe ti shkruajte, ne mendje une kujtoja
ishe bere grua,dike tjeter kishe marre
dashnine time sbesove, sa me kishe vrare


kjo me ndryshoi mua,une me kurre su ktheva
dashurine per ty une me kurre se shpreha
me mire qe jam larg, dhe ty ste shikoj shume
ndoshta do vije nje dite, te pyesesh si jam une