[Psikologu]

Shkollën tetëvjeçare "Tefik Çanga" në Ferizaj e kreu me sukses të shkëlqyeshëm gjatë viteve 1953-1960. Me frymëziminin dhe ndihmën e don Luka Cirimotiqit, don Jaku vijon Gjimnazin Klasik të meshtarëve gjatë viteve 1961-1965, ku mësoheshin gjuhët e vjetra latinishtja, greqishtja si dhe gjuha e huaj gjermanishtja, të cilën e kreu me sukses shumë të mirë. Mbas kësaj ipeshkvi i atëhershëm dr. Smiljan Çekada e dërgon në studime të larta në Gjakovo të Kroacisë, në Institutin Filozofiko Teologjik ku kreu semestrin e dimrit (tetor 1965- mars 1969) me sukses shembullor në pesëmbëdhjetë lëndë të filozofizë, pastoralit dhe teologjisë. Kriteriumi në këtë institut ka qenë tejet rigoroz. Së pari duhet të kaloheshin kolokviumet nga të gjitha lëndët dhe mandej fitohej e drejta për të dalë në provime të lëndëve, para të gjithë profesorëve. Meqenëse tregoi sukses shembullor Mons. Dr. Smiljan Çekada deshti ta dërgonte në studime të larta në Romë, por u pengua për shkak të shërbimit ushtarak që duhej ta kryente, sepse shkollat e larta teologjike në sistemin e atëhershëm shtetëror kishin tretman të shkollës së mesme. Kështu don Jaku u desht të shkojë ushtar në Pazin ku, përndryshe, kishte vijuar shkollën e mesme. Çdo kohë të lirë e shfrytëzonte për t’u takuar me profesorë të vet, kryetarë dhe motra të nderit, seminaristë, sidomos me ipeshkvin Mons Dragutin Nezhiq. Mbas gjashtë muajsh transferohet në kazermën Muçiqi afër Matavuli dhe Opatisë. Ushtrinë e kreu 1996-67. Viti 1967 shpallet nga Pali VI si vit feje me ç’rast Mons. Smiljan Çekada organizoi për shumë meshtarë dhe motra të nderit të famullive të Kosovës e Maqedonisë ekskurzione për Romë. Don Jaku dhe don Gjergj Gjergji që arritën bashkë me ekskurzionistët në Romë shkojnë në studime filozofiko-teologjike. Atje i pritën dr. Gapër Gjini (doktoronte drejtësinë kishtare) dhe ipeshkvi tanimë i ndjerë Monsinjor Mark Sopi i cili po studionte teologjinë. Në Universitetin Urban don Jaku kreu bakalaureatin në filozofi dhe teologji për misione në botë. Mëqenësë në diocesen Shkup-Prizren mungonin meshtarë, Monsinjor Joakim Herbut e thërret don Jakun, I cili pas shugurimit në Ferizaj më 22.07.1972 dhe meshës e parë në Ferizaj më 23.07.1972 vendoset në Gllogjan ku mbet në zëvendësim të don Anton Kçirës për disa muaj, vend ky ku ka qenë në shërbim edhe at Shtjefën Gjeçovi. Mbas kësaj Mons. Joakim Herbut dhe mons. Nikë Prela e caktojnë me detyrë në Zllakuçan, ku gjithashtu, pat shërbyer dikur at Shtjefën Gjeçovi. Zllakuçani është famulli e madhe me 52 fshatra ku jetojnë katolikët dhe ku ka shumë punë pastorale. Kateheza për nxënësit në vijim mbahej në Zllakuçan, ndërsa gjatë pushimeve verore bëheshin përgatitjet për kungim të parë dhe krezemim për fshatëra tjera. Në bashkëpunim me don Tunën u ndërtua kisha në Gjurakoc. Me iniciativën e don Tunë Glashkoviqit e don Jakut u ble trualli i Pren Nikollajt në Klinë dhe u bë famulli e re, me sallë besimi, që njëkohësisht shërben si kishë dhe banesë për meshtarë dhe kuvend i motrave të nderit të Vink Palit. Meshët rregullisht u thoshin ndër gjithë varret dhe më vonë u ngrit edhe kapella, e cila shërbeu si skishë famullitare në Novo Sellë të Deiqit, në famulli të tanishme të Klinës.