Titulli: Vargje nga autori Xhelal Ferizi
Donte tė mė bėhej njiher rival nji i zi si djallė
'''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''
njiher si rival nė pendė e nė varg
nji i zi si djallė
donte tė mė bėhej
ai ishte i biri i shundit e i kiqit
ai po tregonte prrallė
ai nga arti ishte shum larg
ai ecte me hile mbi dhe e mbi zallė
ishte i biri i hiqit
ai mundohej tė bėhej poet me varg
ai mė sillej me smirė vėrdallė
sa i zi ishte ne mendje
filloj emitueshem me pallė
filloj me kuantinitet ne ngarednje
shpirtin nuk e kishte shqiptarė
te vogel e kishte at mendje
por donte te arrinte maje
me te vogel te mjerin kaqik
ai derdhte krokodilqe vaje
ai shitej per nji metelik
ai vraponte e turrej ne garė
ishte i vogel ne veper
ai shpirtin e kishte tradhtarė
ai tė parėt i kishte lugeter
ishte lindur lakmitarė
ai prralla shkruante nė leter
i madh donte tė bėhej kokė tuli
dhe zbrazi mėri kunder meje
gurė e dhe i shkuli
shkronjat i kishte me neje
ai smirė pinte nė vend tė ujit
dikurė kishte pi servili
i ishte lėpi tė huajit
ai fjalen nuk e njihte liri
ai ishte i pa fis e i pa farė
buken me trup e hante
as ndjenjen nuk e kishte shqiptarė
as kurriz nuk kishte me u thye
por ishte lakues bizarė
smiren me buk e hante
dhe turrej me pendė ne qdo garė
por ku mundet me u shty gomari
ne vrap e hjeshi me atllarė
ate nuk e ksihte lindur poezija
as vargu nuk ish babė e tij
ate nuk e ksihte lindur shpirtesia
per art as peer dashuri
ai hante nga inati dhe
kur hapin se matte me vlerė
ai pshtynte edhe komb e fe
se koka i kishte marrė erė
se ishte i zi bajraktarė
se qante per maje e fron
se donte te jet i parė
por nuk kishte ne shpirtė emocion
per ve nji ndjenjė te lavdisė
e smiren me i lidhje damari
ai nuk njihte kusht te njerzisė
per ve q me dalė ma i pari
zemren e kishte te vogel
shpirtin e humbur ne vnerė
e kone mu sa nji gogel
mundohej me pjellė ndonji vlerė
sa i vogel ishte ne shpirtė
veten e hante mish
ai ngjyren e kishte te ngrirtė
e penden e kishte kamish
ai nuk ishte lindur per maja
e nuk ishte lindur per rimė
ai fjalet i kishte te mdhaja
por punen mbi dhe sa nje grimė
shpirtin e kishte te zi
kopjac neper nektare
ai te veten nuk kishte brumėsi
ai ishte e i pjelles rrogtare
shqiptarė nuk ishte aspak
ne tru parazitet i vlonin
smirėzi ai ishte me gjak
e babė e kishte demonin
nuk donte ai fare poet
nuk donte kund mjeshter mbi dhe
ai lavdin e donte vet
se nderė nuk kishte as fe
ai ishte mahaber i zi
ai ishte qakall me gojė
ai jargė ishte msuar me pi
pėr post gjithqka bėnte plojė
ai ishte i pa bindur ne fakt
ai ishte i pa lidhje me fije
ai s njihte as besė as takt
dinak ishte si hije
sa smundjet i kishte me vese
e donte te behej art
ai njihte veq interese
e majen elakmonte lart
sa larg qe ishte nga ai titull i gjori
por ne vrap te shkelte kafshrisht
ai ishte pjellė puthadori
si bisha e ligė me bisht
''''''''''''''''''''''''
autori xhelel ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
|