[natyra]

“Sa shum kam per te then…!
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nuk di kah t’ia nis
Fletushka si mban
Kujtimet ti bitis
Ditet qe i perjetuam
Nder vitet e tona
Te bukura dhe te hidhura
Ashtu si e gjithe bota
Keshtu eshte krijuar
Se bashku me ne..
Dikush per te vdekur,
E dikush per te le..(lindur)
Por duhet ti kujtoim
Dhe ditet me te mira
Ato dite te bukura
Qe kishte rinia
Qdo gjeje i perballeshim
Te mires dhe te keqes
Asgje s’na shqetsonte
Dhe gur,te bie mbi ne
Gjitheqka ne rini
Per ne ishte e bukur
Asgje nuk na trembte
Veq ndiheshim te lumtur
Porse ato vitet, filluan te iken
Per qdo vjet numroheshin
Lumturin e fiken,
Dhe kur ne nje kohe,
Mosha bente t’veten
Ngadal filluam
T’perplasem me jeten
Thua se nuk ishim,
Si dikur me par..!!
Vuajtjet u q’peshtuan
Ne kohen e pa pare…
Sa shum halle linden,
Ne jeten e perditshme…
Ne raft plot ilaqna,
Nga 3 here ne dite…
Te ngjajshme me (drogen)
Ne kohe e pa kohe,
Si zomba ne gjum!
Qdo e mire e keqe
Te behet (imum)monoton!
Pastaj i themi vetes,
…perse valle jetoim?!
Dhe kurr mos mendoni,
se jeta eshte kopsht me lule!
Por verdalle te vijn
hallle qe s’kan fundë!.
E ti shoku im,
Nuk di se nga shkove?
Veqse e di,
qe mua me vetmove!.
E-zemren ma lendove,
Buzeqeshjen ma vodhe!!
Tani se q’me duhet
Te jetoi pa Ty!
Jeta s’paska kuptim,
Shtepin ke len plot
Djem e vajza t’rritur
dhe nipa e mbesa
Arrijte per ti pritur
Porse Endrra Yte
Ishte Per tu ber plak,
Me nipa dhe mbesa
Ti kesh rreth e qark,(pran vetes)
Por se kjo gje,
ne jete te mungoi
Vdekja te ndej afer,
Si ni lis te rrexoi!
Kurr se kam menduar,
Se diqka ta mund,
Por qe ishte vdekja,
Ajo qe te mur!
Sa shum e luftove,
N’per vite dhe muaj
Asnihere su dorzove
Deri sa te qiti ne gjuj!!
Te thojsha luftoje,
…si dikur armikun
Por me thoje jo,
…nuk do e theja ligjin!
Ligj mbinatyror
Qe e mund dhe boten
Askush gjere me sot
Nuk e mundi Zotin!.
Ai I ka ligjet e veta
Sot me merr mua,
Dhe neser merr tjeter!!!
Se,gjithe qka ka lindur,
Ka dhe per t'vdekur.
Por ti gruja ime,
do behesh e fort.
E din qe je malsore
Malsore prej rugoves
Me zakon te vjeter
Behu grua e odes
Jo nuk eshte nevoja,
qe te behem une
Se ke djemt te zgjuar
Ty te ngjain shumë!!
Ata jan bere burra
Fare dert mos ke
Se E din shum mire
Qe kan fise e dhe…
I par e I mramt
E kan pas tradit
Me ndjek rrugen e t’parve
Dhe mos me u korit.
E qe jan rugovas
Me perardhjen Ilire!!!
Te falemnderit o grua,
Per keto fjale qe thua
Tani une po shkoi,
A me ben hallall?
Qe t’le n’vetmi!
Kurr se kam dasht,
Hallall te bej…
Me zemer e shpirt
Veqse pa Ty,
Me nuk do kam drite!
Veqse do I lutem Zotit
Per nat e per dite
Te mi ruaj thmin
Me shum se dy Syt..
Te premtoi o shok-(burr)
Fjale dhe bes t’kam dhen
Se vetem e jotja
Perjet kam me kjen(çen).
Do te mbaj ne zemer
Siku t’jesh i gjall..
Dhe ne boten tjeter,
Bashk do jemi prap..!!

Tani fli I qet
E-Pusho ne Paçe*
S’do te harro jo,E Jote-Hajla-Rugovase.