[Naki]

12-12-2011 | 11:56 CET

SHKRUAN
Beqë Cufaj

Shqiptarët dhe Europa


Beqë Cufaj
Javorja e njohur gjermane "Der Spiegel", në numrin e saj të sotëm, ka përzgjedhur në ballinë konstatimin: "Paraja qeveris me botën" kurse bashkëngjitur me të shtron edhe pyetjen "Por kush qeveris me paranë?". Kjo dilemë natyrisht që shtrohet pas turbulencave të fundjavës së kaluar në Bruskel, ku përfundimisht kemi situatën kur Europa është avitur paksa nën ambrellën gjermane, kurse Britania e Madhe është larguar edhe më nga ky union. Këtu nuk mund t’i lëmë anash as SHBA-të, të cilat vazhdojnë që me vëmendje të madhe të përcjellin këto ndryshime tektonike dhe të detyrueshme në Kontinent.
Pyetja që tani duhet të shtrojmë në kontekstin e gjerë për këto zhvillime më tepër se dramatike ka të bëjë para së gjithash me gjendjen në të cilën gjenden shqiptarët si komb i shpërndarë në tre-katër shtete në Ballkan por edhe në Europë (Gjermani, Zvicër, Itali, Greqi etj.). Së pari, ata shqiptarë që kanë nënshtetësinë e vendeve të BE-së apo edhe jetojnë e punojnë në to me lejeqëndrimi, jo vetëm që i ndiejnë të parët këto kriza e zhvillime por vazhdojnë të jenë faktori esencial i përkrahjes ekonomike, financiare e nëse doni edhe kulturore të bashkëkombasve të tyre në Kosovë, Shqipëri, Maqedoni...
Nga ana tjetër, përkundër konjukturave a grupimeve të ndryshme politike-pushtetore e opozitare - në Shqipëri, Kosovë e Maqedoni, në sytë e europianëve - qoftë në institucionet e BE-së ashtu edhe në opinionin e perceptimit të përgjithshëm, viteve të fundit kanë filluar që masivisht të humbasin nga freskitë dhe befasitë (e këndshme), mikëpritjet dhe lavdërimet, perspektivat dhe pritjet...e europianëve në përgjithësi dhe liderët e shteteve të fuqishme bashkë me investitorët e mëdhenj të fshatit global në veçanti.
Thënë edhe më thjesht: simpatitë për Kosovën, e cila fazën e transicionit nga protektorati në Republikë të pavarur e pati kaluar në mënyrë impresive, jo veç që janë zhdukur por është zor, tepër zor të gjejmë dikund e dikah opinione pozitive për klasën udhëheqëse politike të zhytur në korrupsion, krim dhe konspiracion, (vet)izolim dhe kontroll masiv i opinionit publik. Duke mos e harruar këtu edhe aspektin e kontliktit në Veri të Kosovës - konflikt ky i cili është po aq një infuzion me të cilin anashkalohen një mori problemesh praktike - nga sundimi i ligjit e deri te perspektivat ekonomike.
Aspak më e mirë nuk paraqitet situata në Shqipërinë e rrëgjuar përtoke dhe të marrë peng nga bipolariteti politik, i cili këtij vendi, jo vetëm që vazhdon t’ia zërë frymën por thjesht vazhdon atë ta mbajë të zhytur në një llaç, nga i cili pa përlyer nuk mbesin as dashamirë të shqiptarëve e lëre më vetë ata. Shqipëria është një nga podiumet më tragjikomike të politikave të transicionit në Europë.
Një vend i cili edhe 20 vjet pas rënies së Komunizmit, ende nuk ka mundur që së paku njëherë të mbajë zgjedhje të lira pa ankesa e protesta. Më mirë nuk janë as shqiptarët e Maqedonisë, të cilët po të mos ishin siç janë të përçarë e bërë pikë e pesë - do të mund të luanin një rol shumë të madh në profilizimin e vetes dhe të shtetit në të cilin jetojnë...
Gjeografia politike, ekonomike, financiare, sociologjike e kulturore shqiptare në Ballkan, në sytë e Europës vazhdon të jetë e lirë por e sunduar nga elitat politike të korruptuara dhe inkrimunuara në të gjitha fushat e mundshme të shtetbërjes e shtetmbajtjes. Tragjike është kur njeriu sheh, ndien dhe lexon për diskurse politike e intelektuale absurde të tipit "kush çka i ka thënë kujt"- mundësisht brenda oborrit "gjithshqiptar" të stisur në lagje e mëhalla me mentalitet oriental, diskurs provincial dhe rezultat të pavlerë.

Europa ka ndryshuar nga java e kaluar.
Shqiptarët nuk ishin të zotët të kapnin vagonat e trenit as në atë Europë. Por, ajo që më mundon dhe dua ta shtroj këtu është: nëse kemi një centralizim të parasë nga politika - të cilin edhe ashtu e kemi në mënyrat më të këqia të mundshme - me familje e fise e rajone e plagë e peng... që këtë para dhe shpirt ndërmarrës, pra përmes një populli dhe kombi thellësisht pro europian dhe me një shpirt më tepër se tregtar dhe po aq aktiv dhe fair, ta ndihmojmë... të kapë këtë trenin e dytë në të cilin do të printe në rajon...
Sa gjynah që askush s’do ta kapë këtë moment - për fillim për diskutim dhe jo me pyetjen e thjeshtë, se kush e kontrollon paranë te ne por nëse duam ta kuptojmë që shansin që e kemi tani s’e kemi pasur kurrë si komb e shtete në Ballkan. Kaq.