Hajra

24 MARSI 1999, DITA SHPËTIMTARE E NJË POPULLI
E Premte 23 Mars 2012 12:46 Dedë Preqi
Vlerësimi i Përdoruesve: / 10
I DobëtI Shkëlqyeshëm
Dedë Preqi



24 MARSI 1999, DITA SHPËTIMTARE E NJË POPULLI


Sëcili popull në botë e ka një ditë të vaqantë historike në jetën e vet,të cilën e përjeton dhe e shënon në faqën e historisë së vet kombëtare,si ditë të humbjes totale, apo si ditë e ngadhnjimit dhe fitores, për liri dhe pavarësi. Prandaj, për Kosovën dhe shqiptarët, 24 marsi është datë e veqantë, të cilën nuk mund ta harrojmë ,sepse ishte në pyetje ekzistenca e një populli të tërë, apo shfarosja e tij nga faqja e dheut, prej fashizmit të egër serb. Marsi për shqiptarët gjithherë është shoqëruar me të papritura dhe trazira të ndryshme, dhe në vend që të na sjellë aromën e luleve të pranverës, në të shumtën e rasteve na sjelli aromën e barotit dhe krismën e tytave. Me 24 mars 1999, populli shqiptarë i Kosovë, i kishte drejtuar sytë kah qielli, duke pritur intervenimin e NATO-s, me ç‘rast për herë të parë në historinë kombëtare bombardohej armiku shekullor i popullit shqiptar.

Kush mund t‘i kuptonte ato rrethana të popullit shqiptarë, kur bëhëj fjalë për jetën,apo asgjësimin e tij? Këtë e kuptoj vetëm NATO, i cili i filloi sulmet ajrore mbi forcat ushtarake, policore dhe paramilitare serbe, si kundërpërgjigje ndaj dhunës dhe masakrave mbi popullatën shqiptare.

Do të thotë se, 24 marsi i vitit 1999, kjo datë është bërë pjesë e rëndësishme e historisë së popullit shqiptar, e cila shënohet si datë e dhëmbjes kombëtare, por dhe datë shpëtimtare e një populli. Kjo ishte ajo pranvera më e nxehtë në historikun tonë, dhe dita më e shenjtë e një populli të shtypur e të robëruar nga një egërsirë, që vërsulej pa mëshirë dhe pa pushuar më se një shekull ndaj popullatës së pa fajshme shqiptare.
Në ato çaste , dukej se ishte diçka e pa besueshme dhe e pa mundshme, që gjithë ai arsenal armësh dhe një ushtri e kompletuar ,me polici e paramilitar të armatosur, do të largoheshin nga Kosova, nga vendi të cilin e djegën ,e masakruan dhe çdo gjë e asgjësuan, dhe duke dëbuar më se 1 milion shqiptarë nga trojet e tyre. Populli shqiptarë kishte rënë nën ndikimin e një bote e cila nuk njihte vlerën e jetës dhe dinjitetit njerëzor, e cila kishte robëruar lirinë dhe dëshirën njerëzore, që e kishte bërë atë vetëm objekt të asgjësimit, dhe kishte planifikuar,gjithashtu, ta shfrytëzojë plotësisht, deri në fund, por vetëm fuqia e NATO-s,dhe UçK-ja, ishin ato që e shpëtuan nga asgjësimi i mundshëm. Në sytë e botës progresive dhe pro shqiptare, shihej dhe ndjehej një gëzim, sepse po ndjekët një okupator, prej një vendi dhe populli që kërkoi vetëm liri dhe pavarësinë e vet, por në anën tjetër , ndjehej edhe një keqardhje,sepse me rastin e ikjes së ushtrisë,policisë dhe paramilitarëve serb nga NATO, situata po keqësohej edhe më shumë, nga se,çdo gjë shqiptare asgjësohej nga kjo egërsirë. Gjatë atyre 78 ditëve të bombardimit të NATO-s, mbi forcat serbe, ishin në pyetje momentet e fundit, sepse serbët kishin lloje të ndryshme të planëve, që përmbajtja e tyre ishte ikja si detyrim, por edhe asgjësimi i shqiptarëve në mënyrë të pamëshirshme. 24 marsi i vitit 1999, ishte dita kur u shënue e ardhmja e Kosovës, ku rrugën e lirisë e hapi fuqia e Aleancës më e fuqishme e botës, duke e përzënë gjithë arrogancën dhe barbarinë serbe nga Kosova. Kjo datë është pikërisht dita kur populli i Kosovës dhe mbarë kombi shqiptarë i ngjalli shpresat e veta njëherë dhe përgjithmonë.

Është dita e kthesës së madhe për zgjedhjen e qështjes së Kosovës, dhe dita e një vendimi historik të sulmit ajror të NATO-s, i cili ishte një vendim i domosdoshëm për ta parandaluar një gjenocid të pa parë në historinë e njerëzimit. Ishte dita kur u rrëzue diktatori i Ballkanit, Millosheviq dhe dërgimi i tij me shumë bashkëpunëtorë kriminel, në gjykatën e Hagës. Populli shqiptar nuk mundet ti harroj, por i ruan ato kujtime dhe gjurma të robërisë shpirtërore e fizike, të cilat dëshmojnë edhe sot e kësaj dite, që ka ende njerëz me trauma të lloj-llojshme , nga lufta dhe tmeri i asaj kohe, njëherit nuk harrohen edhe ata të cilët u martirëzuan për lirinë e kësaj toke, prej të cilëve ka akoma të pa kthyer në Kosovë, që i kanë vjedhur kufomat e tyre dhe fshehur dikund kriminelët serb.


Po të mos ndodhte intervenimi i NATO-s, shqiptarëve u kanosej një likuidim masiv biologjik, të cilin e kishte planifikuar regjimi serb, në krye me Milosheviqin. Këto vlera universale , të cilat janë bërë themel i ndërtimit dhe funksionimit të një shoqërie dhe shpëtimit të saj nga ç’farosja, apo zhdukja nga faqja e dheut, populli i Kosovës nuk mund ta harrojë për jetë , në veqanti Aleancën e NATO-s, në krye me SHBA-të, dhe Presidentin Bill Kllinton.

http://www.rrezore.com/index.php?opt...pora&Itemid=44