[arti69]

55 - Bërja e hallvës nga familjarët e të vdekurit pas varrimit të tij me bindjen se ajo largon pikëllimin e të dashurve të tij.


56 - Bindja se kush ha i pari nga hallva e përgatitur për një të vdekur ka radhën që të vdesë.


57 - Moskërkimi i diturisë apo i ndonjëshkence që ka nevojë një popullsi muslimane, e cila nuk bie ndesh me parimet e besimit islam me pretekst se ka prejardhje jo islame, por adresa e fesë islame është dituria.


58 - Besimi se nëse i pari fëmijë lind vajzë është argument mallkimi, besim i dikurshëm i politeistëve injorantë arabë para zbritjes së Kur'anit.


59 - Besimi se të martuarit me dy, tri deri në katër gra ka qenë dispozitë e veçantë vetëm për kohën e Muhamedit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, por për këtë kohë nuk vlen.


60 - Besimi se homoseksualizmi është dukuri normale.


61 - Besimi se kamata lejohet në këtë kohë, duke mos harruar se kamata është shpallje luftë kundër Allahut.


62 - Besimi se lejohet të shërohet me gjëra që ka ndaluar Allahu dhe Muhamedi sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, si p.sh. me vajin e derrit dhe çdo gjëje që i përket atij etj.


63 - Besimi se synetia e meshkujve është traditë injorante.


64 - Besimi se lyerja e pragut të shtëpisë me mjaltë apo hedhja e grurit në fytyrat e musafirëve nga nuset e posardhura në shtëpinë e burrit sjell bereqet në jetën
bashkëshortore.


65 - Besimi se mosprishja e virgjërisë së gruas në natën e parë të martesës është argument mallkimi i asaj gruaje.


66 - Të besuarit se romët, ashkalintjë nuk mund të bëhen muslimanë menjëherë me shqiptimin e shehadetit pa ndërruar 30 fe.


67 - Besimi se nuk ka pendim absolut për ithtarët e bidateve dhe thirrësit në të, edhe pse pendimi i tyre rrallëherë realizohet.


68 - Besimi se dijetarët dhe hoxhallarët duhen të jenë të pagabueshëm.


69 - Besimi se Allahu qëndron kudo, ndërkohë që argumentet Kur'anore, profetike dhe konsensusi i dijetarëve islamë aludojnë se Ai qëndron mbi Arsh, por me dije Ai është kudo.


70 - Përqeshja e dispozitave të fesë islame apo mosbesimi në aftësitë dhe zotësitë e fesë islame si fe universale për të gjitha kohërat.


71 - Besimi se këndimi i mevludit sjell lumturi për të vdekurit dhe bereqet dhe shëndet për të gjallët.


72 - Besimi se të vdekurit dëgjojnë në varret e tyre gjithmonë.


73 - Besimi se nata e Regaibit është natë në të cilën nëna e Muhamedit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka mbetur shtatzënë me të. Allahu e shkatërroftë atë që ka shpikur këtë besim!


74 - Pretendimi i dikujt se e ka parë Allahun në ëndërr.


75 - Besimi se dikush ka mundësi ta shohë Allahun në këtë botë absolutisht e pamundur, por në botën tjetër besimtarët do ta shohin Allahun në xhennet.


76 - Të argumentuarit me caktimin e All -ahut për mosudhëzim në fenë e Allahut apo mossukses në jetë.


77 - Groposja e librave fetarë me bindjen e moskeqpërdorimit të tyre.


78 - Të porositurit e të afërmve para vdekjes që kufomën e tij ta djegin apo ta hedhin në det.


79 - Ndarja e pasurisë në mënyrë të njëjtë për djemtë dhe vajzat, ndërkohë që sheriati porosit dy hise djalit, një vajzës. Urtësia e kësaj qëndron në atë se femra nga lindja deri në martesë e ka të siguruar jetën (ushqimin dhe veshmbathjen) nga babai i saj, kurse pas martesës është nën kujdesin e burrit, kurse mashkulli pas martesës fillon jetë të re dhe ka nevojë për dy hise për ndërtimin e kësaj jete.


80 - Bindja se Muhamedi sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka qenë melek.


81 - Puthja e Kur'anit para se të fillohet leximi i tij apo kur të kapet herën e parë në dorë.


82 - Bindja se nëse nuk i thuhet dikujt menjëherë pas përfundimit të namazit në xhami "Allahu kabull", namazi është i mangët.


83 - Bindja se temxhidi është ibadet që duhet të realizohet patjetër para varrimit të të vdekurit.


85 - Bindja se të vdekurin duhet ta pastrojnë vetëm hoxhallarët
apo hoxheshat.


86 - Bindja se fëmija i posalindur nuk lihet në një dhomë vetëm për një kohë të shkurtër, të paktën pa lënë në atë dhomë edhe fshesën e dorës (klasike) që ta shoqërojë.


87 - Bindja se mbulimi i fytyrës së fëmijës së porsalindur me petk të verdhë i largon atij zverdhin apo sarillëkun.


88 - Tallja se mbajtja e mjekrës është sunet, kurse rruajtja e saj farz.


89 - Besimi se ngritja e duarve para dhe pas rukusë në namaz nuk ka bazë në asnjë medhheb.


90 - Bindja se shërimi në spital apo të shëruarit me barna është bidat.


91 - Bindja se Turqia ka fenë më të fortë ndaj të gjitha vendet e tjera muslimane.


92 - Tallja e disa mendjelehtëve se shqiptarët e kanë prejardhjen nga Ademi alejhis selam dhe se ai ka qenë shqiptarë, saqë sipas tyre edhe "historianët e kanë vërtetuar këtë".


93 - Bindja se copëtimi i bukës me dorë është më i bereqetshëm, kurse prerja e saj me thikë i ngjason jomuslimanëve.


94 - Bindja se kush ha thërmijat e bukës më shumë, Allahu ia shton pasurinë më tepër.


95 - Konsiderimi i arabëve në tërësi si magjupë, në shenjë nënçmimi, Zoti na ruajtë. Pejgamberi sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka qenë arab dhe Kur'ani është në gjuhën arabe.


96 - Tallja dhe bindja se Allahu të gjithë njerëzit do t'i fusë në xhennet me pretekst se Allahu nuk e ka krijuar askënd me zor- siç ka ditur të na krijojë ashtu ka për të na futur në xhennet. Kjo tallje njeriun e nxjerr nga besimi në mosbesim.


97 - Besimi se martesat e Muhamedit me shumë gra kanë ndodhur sepse ka qenë epsharak, një bindje e pjellë nga të krishterët.


98 - Besimi se varrimi i muslimanëve dhe i të krishterëve apo i feve të tjera në një vend është e lejuar.


99 - Besimi se shiat dhe sunnitë janëvëllezër. Kjo vëllazëri nuk ka mundësi të realizohet kurrë ashtu siç nuk ka mundësi deveja të futet në vrimën e gjilpërës.


100 - Martesa e fëmijëve - djemve dhe vajzave- sa janë në djep.


101 - Bindja se femrat aq janë të djallëzuara, saqë edhe shejtanin e fusin në shishe.


102 - Shikimi në trupin e femrës apo të mashkullit lakuriq me bindjen e lejimit,
se ky meditim në krijimtarinë e Allahut është shkak për shtimin e besimit dhe forcimit të tij, besim i dervishëve ekstremë.


103 - Shikimi i femrave të huaja me bindjen se është e lejuar sepse Allahu e do të bukurën, edhe ky besim i dervishëve ekstremë.


104 - Dërgimi i fëmijëve për pagëzimin e tyre te shehlerët e tarikateve të ndryshme me shpresë që të bëhen evlia.


105 - Dërgimi i djemve para ose pasi të bëhen synet në tyrben e Sulltan Muratit, duke u sjellë rreth varrit të tij shtatë herë e më pas vendosja e kapeles që qëndron mbi varrin e tij në kokën e synetliut me shpresë që të bëhet sulltan me nam si Sulltan Murati.


106 - Mospirja e ujit nga gota e qelqit apo mosngrënia e ushqimit nga enët e porcelanit në datën 10 të muajit Muharrem, me bindjen se Husejni, nipi i Pejgamberit sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, kur është vrarë atë ditë e kanë detyruar të pinte ujë dhe të hante ushqim të përzier me baltë. Në shenjë solidarizimi me dhembjen e tij ushqimi dhe uji duhet shërbyer vetëm në enë prej balte. Ky është besimi i shiave të devijuar.


107 - Besimi se Homeini ka qenë musliman i mirë.


108 - Ndarja e besimit islam në sheriat, hakikat dhe marifet: tre komponentët kryesorë të dervishëve në përfitimin e gradave si myrid, myhib dhe sheh.


Dije, o lexues i sinqertë, Allahu të ruajtë nga çdo e keqe, që u mundova të hedh sado pak dritë mbi gabimet më të përhapura të shqiptarëve, të cilat bien ndesh me besimin e pastër islam, me qëllim që t'i largohen devijimit. Nëse kjo temë ia ka qëlluar të vërtetës në përgjithësi, pranoje dhe përhape për hir të Allahut dhe lëri arsyet e pabaza dhe përtacinë. Në anën tjetër, nuk çuditem po ta sulmosh dhe kritikosh këtë artikull pa argumente sepse shumica e njerëzve në këtë kohë janë aq të prishur, saqë nuk di si t'i përshkruaj ndryshe nga ajo siç i ka përshkruar njëri nga dijetarët e selefit njerëzit e kohës së tij: "Ishin njerëzit dikur si gjethi i butë pa ferra, por sot janë ferra pa gjethe. Nëse hesht të shajnë, nëse flet të nënçmojnë, nëse i braktis të akuzojnë dhe të sulmojnë".


Nga Revista: “Dëlirje&Edukim”

http://www.albselefet.com/besimi-isl...lin-islam.html