[lirik]

ne qofte se zoti e ka shkrue
ne qofte ne qiell e ka vetue
fjalen te forte e me shkreptime
me ushtue si bubullima
askund dheu hisja e shqiptarit
te mos i jepet grabitqarit
veq pse don shkjau me sy te eger
per ta shkye shqipnine si fleger
si e ka shkye atje ne vraninë
s i ka shkye greku ne janinë
si dikure ne trojet tona
u shkye nishi e singidona

nese shkrue e ka perendia
mos me mbete ne kthetra te kqia
as nje breg as ma mal as vrri
as nën grek e pansllavi

toka ejone me mbete jetike
gjith ku i thone shqipni etnike



mos me mbete ne kthetra shqipnia
toka e saj e bukuria
ne kthetra sllave e duar dushmane
pre ne hangjarre e pre ne tagane
si dikure koka e shqiptarit
prej prej tehut te thiks te barbarit

sot kah kahd o ku ka ndoj fije bari
ku ka krom e ku ka ari
ku ka lule dege e flete
gjith ku ka natyra jete
ku ka grima e copa e dhe
e ka shkrue zoti per ne

per shqiptar e jo per shkje

prandaj kot vula me hile
i ka ra per dhelpra e skile
per qakaj e goje te tjera
si dikure shqipni emjera
kur per gjakej e kafshohej
kur ne trop kah do coptohej

sot shkelqejne armet shqiptare
sot ushtria qlirimtare
i ka armet po r si rrfe
kot e kan po grek e shkje

mbasi ka shqipe si zana
mbasi shum po ka azgana
qe e lajn e shkjaun kah do me gjak
qe e kan ndeze barotin flake
e kah do me gryka e zjarre
te gjith armiqve u hapin varre

qe luftojne neper mejdane
djem e vasha kapedane
gjak ne vetull marrin prore
fort ju shkon pushka pe r dore

besa msyjne edhe ne athine
kush si orrl e gjeraqiqine

prandaj hasmi i ri e vjeter
s do ta shkruaj ne laps e leter
as me vule as me dekret
as dheun tone askush se shet

nuk lejojne ma armt shqiptare
me shqipni te behen pazare

se do te shkrepe gjithmone baroti
gjith sa te jen po stina e moti
autori ne mergim xhelal ferizi