[Psikologu]

Ishte kan njeherë një hajn dhe kishte pas vjedhun shumë.
Kohë prej koe e nxun dhe ja për veper e denuan me vdekjem por i dhanë mundesi që të ka plotsojn deshiren e fundiy.
Ai kerkoj për deshiren e fundit që ta ketë një Advokat të cilin ky kishte deshirë ta merrte më para por nuk ja lejun.
Deshira ju plotsu dhe ja sjellen advokatin.
-A me shpeton ti mua - e pyti hajni -Advokatin.
Po -tha advikati , veq qka marrë une prej teje.
-E dajm pergjysë mallin i premtoj hajni.
Mirë pra !
Para se të shkojn ne gjyq , advokati e kshilloj se qka me ba ky ne gjyq.
-A pendohesh për vjedhje , e pyti gjykatsi hajnin?
-Fiiijjjjjjjjjjjuuuuuu- fishlloj hajn!
-A din që do të vjerrim - i tha gjykatsi!
-Fijjjjjjuuuuuuuu-prapë fishlloj hajni!
--A mendon ti me kokë - e pyten prapë?
-Fiiiijjjjjjuuuuuu- fishlloj prapë hajni.
-Prikurori tha;- Lshone se qenka budallë!
Kur ketë e lirun , ne te dalun jashtë , advokati i tha hajnit:
-Ej , ne jemi marrë vesh diqka!
Fijjjjjjjjjuuuuuuuuuuu- fishlloj hajni, dhe foli.
Ti ore Advokat me ketë fijjjjjuu tanden i paske shpetu shumë klineta gjoja se je i meqem , por edhe une tash po ta bejë ty fijjjjjuuuuuuuu!