[at|n|]

- Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: Sikur ta dinin njerëzit çka kanë për
thirrjen e ezanit dhe faljen në rendin e parë të xhematit, dhe po qe se
mundësinë e vetme për të arritur te kjo ta gjenin në hedhjen e shortit
(tërheqjen e shigjetëzës), ata do të hedhnin; sikur ta dinin për rëndësinë
e faljes së drekës (në çastet e para të fillimit të saj), do të bënin
gara për te, e sikur të dinin krejt çka kanë në jaci dhe sabah, do të
shkonin në ato, po edhe duke u zvarritur.

- Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë: Ndërmjet çdo ezani dhe ikameti ka
(distancë kohore) e një namazi - ndërsa herën e tretë tha: Për atë që don
ta falë.

- Maliku ka thënë: Kemi ardhur te Pejgamberi s.a.v.s. si të rinj
(djelmosha) me vite përafërsisht të njëjtë dhe qëndruam tek ai njëzet
ditë e net. Pejgamberi s.a.v.s. ishte i mëshirshëm dhe i butë dhe kur
mendoi se jemi përmalluar për familjet tona, apo jemi mërzitur, na pyeti
për ata që i kemi lënë pas vetit dhe, kur e informuam për ata, ai tha:
Kthehuni te familjet tuaja, rrini tek ata, mësoni ata, urdhëroni ata dhe
përmendi disa punë, të cilat unë i mbajta në mend, apo nuk i kam mbajtur
në mend, dhe faluni, siç më keni parë mua duke u falur! Kur të bëhet koha
e namazit, le t'ua thërrasë dikush prej juve ezanin dhe, më i vjetri ndër
ju, le të bëhet imam.