[Sy_kaltra]

LERMËNI TË QAJË


Lermëni të qajë mbi humnerat e jetës
Ta nxjerr shpirtin e ta përplas atje,
Për trishtimin e mallkuar që shpirtin
Ma ka venitur
Lermëni të qajë mbi c,do krijes të kësaj bote
Që janë taman si hije e jo krijesa njerzore!
lermëni të qajë të thërras pa pushim
o njerzë dëgjojeni vetëm pak shpirtin tim
Lermëni të qajë atje tej e vetmuar
që kur c,do gjëje ti vije fundi
të qeshë pa pushuar