Dardania.de - Shiko Postimin Tek - Nektari i vulosur i Xhennetit (JETA E MUHAMMEDIT A.S.)

Albanian eX|PerT · 04-03-07, 08:30

BETIMI I DYTË NË AKA'BA

Gj

atë muajve të haxhxhit, në vitin trembëdhjetë të pejgamberllëkut, në Mekë vajtën më tepër se shtatëdhjetë myslimanë nga Jethribi, së bashku me të afërmit e tyre mushrikë.
Gjatë udhëtimit këta myslimanë pyesnin njëri-tjetrin se deri kur Resulull-llahu a.s. do të vuante, do të frikësohej dhe do të bredhte nëpër malet mekase?
Kur arritën në Mekë kontaktuan fshehtazi me Resulull-llahun a.s. dhe u morën vesh të takohen në gjysmën e festës të haxhxhit (Kurban Bajramit) në vendin Esh-Shu'ab, afër Aka'basë, tek xhemreja e parë[1] në Minne. Mbledhja duhej të mbahej ilegalisht në mesnatë.
Do të shfrytëzojmë nga rasti që përkitazi me këtë të na rrëfejë pjesëmarrësi i këtij tubimi, përfaqësuesi i ensarëve, duke mos harruar se kjo seancë ka rëndësi të madhe historike dhe se tërësisht e ka ndërruar rrugën e vështirë të konflikteve të pandërprera mes idhujtarisë dhe Islamit.
Ka'b b. Malik El-Ensariu kështu e përshkruan këtë ngjarje: "Në gjysmën e Bajramit, natën, u nisëm që t'a kryejmë haxhxhin dhe të takohemi me Resulull-llahun a.s. Me ne erdhi Abdullah b. Amër b. Harami, njëri nga kryeparët tanë, njeri bujar dhe i nderuar nga populli. E morëm me veti në mbledhje, duke e fshehur këtë nga mushrikët, të cilët kishin ardhur me ne nga Jethribi për ta kryer haxhxhin. E njoftuam kryeparin tonë për mbledhjen dhe iu drejtuam me këto fjalë: "O babai i Xhabirit, ti je njëri nga kryeparët tanë, i ndershëm dhe i respektuar. Kemi frikë për ty se nesër do të jesh lëndë djegëse e Xhehennemit." Pastaj e thirrëm në Islam dhe e njoftuam për mbledhjen me Resulull-llahun a.s. që do të mbahej në Aka'ba. Ai tha: "E pranoi Islamin”, dhe mori pjesë në mbledhje."
Ka'bi tregon: "Atë natë ramë me fjetë së bashku me haxhilerët tjerë nga Jethribi. Kur kaloi një e treta e parë e natës, u përvodhëm nga çadra, një nga një dhe duke përgjuar arritëm në vendin e caktuar. Ne ishim shtatëdhjetë e tre mashkuj e dy gra, Nesiba, vajza e Ka'bit (nëna e Amarit), nga familja Mazin b. En Nexhxhar dhe Esma, vajza e Amarit (nëna e Meniut), nga familja Beni Selem. Prisnim ardhjen e Resulull-llahut a.s. Ai u paraqit së bashku me xhaxhain e tij El-Abbas b. Abdul Muttalibin -atëherë ende në fenë e vjetër. Ai, para Muhammedit a.s. shprehu dëshirën për të marrë pjesë në këtë tubim, me rëndësi jetësore për nipin e vet. Ai edhe foli i pari në këtë tubim."[2]
Fillimi i bisedës - Abbasi flet
për përgjegjësinë e madhe

Të gjithë arritën në mbledhje dhe filluan diskutimet rreth përforcimit të lidhjeve fetare dhe ushtarake. I pari e mori fjalën Abbas b. Abdul-Muttalibi, i cili filloi të shpjegonte haptazi peshën e përgjegjësisë e cila do të binte në supet e tyre si rezultat i kësaj lidhjeje. Ai tha: "O popull hazrexh - arabët ensarët i quanin hazrexhas ku i numëronin edhe evsasit - ju e dini mirë se, Muhammedi është njeriu ynë. Ne e kemi mbrojtur nga populli ynë. Për të gjitha cilësitë që i posedon, ai ka autoritet, por edhe mbrojtjen në mjedisin e vet. Mirëpo, ky nuk dëshiron kurrgjë prej këtyre, por dëshiron të shpërngulet tek ju dhe t'ju shoqërojë nëse mendoni se jeni në pajtim me të dhe me atë që është duke kumtuar, dhe nëse do ta mbroni nga ata që nuk pajtohen me të, e atëherë përgjegjësinë e merrni mbi vete. Nëse, megjithatë, mendoni ta braktisni dhe ta tradhtoni pasi të largohet prej këndej, unë që tani i them: "mos shko. Ke autoritet, respekt dhe mbrojtje nga njerëzit e tu në vendin tënd."
Ka'bi tregon: "I thamë Abbasit: "Dëgjuam se çka the ti. Tani fol ti, o Pejgamber i Zotit dhe zgjedh për vetën dhe për Zotin tënd atë çka dëshiron."[3]
Përgjigjja e tillë e ensarëve tregon vendosmërinë dhe trimërinë e tyre në imanin e fortë të tyre dhe besnikërinë e madhe për ta marrë përgjegjësinë mbi vete me të gjitha pasojat e mundshme. Resulull-llahu a.s. parashtroi qëndrimin e vet dhe marrëveshja u lidh.
Paragrafet e betimit

Përkitazi me këtë detajisht na tregon imam Ahmedi nga Xhabiri r.a. i cili thotë: "Na thamë: O Pejgamber i Zotit, si duhet të të shprehim besnikërinë tonë?" Resulull-llahu a.s. tha:
1. Të jeni të dëgjueshëm dhe të bindur në punë dhe në dembeli;
2. Të furnizoni kur e keni lehtë dhe kur e keni vështirë;
3. Të jeni të përpiktë në punët e mira dhe në pengimin e të këqijave;
4. Të punoni në emër të Zotit e të mos frikësoheni nga qortimi i askujt;
5. Të më ndihmoni kur ju drejtohem, të më mbani sikurse vetveten, gratë dhe fëmijët tuaj. Kështu do ta fitoni Xhennetin.[4]
Në traditën e Ka'bit të cilën e transmeton Ibni Is'haku, paragrafi i fundit përmbanë edhe disa gjëra. Ka'bi thotë: "Resulull-llahu a.s. foli, mandej këndoi një fragment nga Kur'ani, iu lut All-llahut dhe thirri në Islam. Pastaj tha: "Prej jush kërkoj besën që do të më mbroni nga të gjitha ato nga të cilat i mbroni gratë tuaja dhe fëmijët tuaj."
Pastaj El-Berae b. Mearuri e mori për dore e tha: "Po, pasha Atë i cili të dërgojë me të Vërtetën, do të të mbrojmë nga të gjitha ato prej të cilave i mbrojmë gratë tona dhe fëmijët tanë.
Ta lidhim marrëveshjen, o Pejgamber i Zotit, ne, vërtetë, jemi bijtë e luftës, popull që mbanë armë, që e kemi trashëguar brez pas brezi."
Ka'bi thotë: "Biseda mori hov. Derisa Berae i fliste Resulull-llahut, ndërhyri Ebul-Hajthem b. Et-Tihani, i cili tha: "O Pejgamber i Zotit, mes nesh dhe disa të tjerëve në Jethrib është ngrehur litari. Ne dëshirojmë ta prejmë atë - ata janë hebrenjtë. - A do ta ndërrosh mendimin nëse e bëjmë këtë, të na braktisish e t'i kthehesh popullit tënd?"
Resulull-llahu a.s. duke qeshur tha: "Jeta është jetë, e vdekja është vdekje, unë jam i juaji e ju jeni të mitë, do të luftojë kundër atyre që luftoni ju, kurse do të jem në paqe me ata me të cilët ju jeni në paqe."[5]

[1]Vendi ku haxhilerët simbolikisht gjuajnë shejtanin me guraleca (Sh. p.)

[2] Ibni Hisham: I/440.441.

[3] Ibni Hisham: I/441, 442.

[4] Hadithin e transmeton imam Ahmedi, vargu i transmetuesve është hasen - i mirë, e el-Hakimi dhe Ibni Habani e kategorizojnë në hadithet sahih. Shih: Muhtesar Siretu-r-Resul nga Nexhdi, f. 155 dhe Ibni Hisham: I/454. Ibni Is'haku transmeton një hadith të ngjashëm nga Ubade b. Samiti, ku është shtuar paragrafi: të mos ia kundërshtojmë pushtetin atij i cili e meriton këtë pushtet;

[5] Ibni Hisham: I/442.

04-03-07, 08:30	#57
Albanian eX\|PerT .•:¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨¨:•. Anëtarësuar: 09-11-06 Postime: 4,028	*BETIMI I DYTË NË AKA'BA* Gj atë muajve të haxhxhit, në vitin trembëdhjetë të pejgamberllëkut, në Mekë vajtën më tepër se shtatëdhjetë myslimanë nga Jethribi, së bashku me të afërmit e tyre mushrikë. Gjatë udhëtimit këta myslimanë pyesnin njëri-tjetrin se deri kur Resulull-llahu a.s. do të vuante, do të frikësohej dhe do të bredhte nëpër malet mekase? Kur arritën në Mekë kontaktuan fshehtazi me Resulull-llahun a.s. dhe u morën vesh të takohen në gjysmën e festës të haxhxhit (Kurban Bajramit) në vendin Esh-Shu'ab, afër Aka'basë, tek xhemreja e parë[1] në Minne. Mbledhja duhej të mbahej ilegalisht në mesnatë. Do të shfrytëzojmë nga rasti që përkitazi me këtë të na rrëfejë pjesëmarrësi i këtij tubimi, përfaqësuesi i ensarëve, duke mos harruar se kjo seancë ka rëndësi të madhe historike dhe se tërësisht e ka ndërruar rrugën e vështirë të konflikteve të pandërprera mes idhujtarisë dhe Islamit. Ka'b b. Malik El-Ensariu kështu e përshkruan këtë ngjarje: "Në gjysmën e Bajramit, natën, u nisëm që t'a kryejmë haxhxhin dhe të takohemi me Resulull-llahun a.s. Me ne erdhi Abdullah b. Amër b. Harami, njëri nga kryeparët tanë, njeri bujar dhe i nderuar nga populli. E morëm me veti në mbledhje, duke e fshehur këtë nga mushrikët, të cilët kishin ardhur me ne nga Jethribi për ta kryer haxhxhin. E njoftuam kryeparin tonë për mbledhjen dhe iu drejtuam me këto fjalë: "O babai i Xhabirit, ti je njëri nga kryeparët tanë, i ndershëm dhe i respektuar. Kemi frikë për ty se nesër do të jesh lëndë djegëse e Xhehennemit." Pastaj e thirrëm në Islam dhe e njoftuam për mbledhjen me Resulull-llahun a.s. që do të mbahej në Aka'ba. Ai tha: "E pranoi Islamin”, dhe mori pjesë në mbledhje." Ka'bi tregon: "Atë natë ramë me fjetë së bashku me haxhilerët tjerë nga Jethribi. Kur kaloi një e treta e parë e natës, u përvodhëm nga çadra, një nga një dhe duke përgjuar arritëm në vendin e caktuar. Ne ishim shtatëdhjetë e tre mashkuj e dy gra, Nesiba, vajza e Ka'bit (nëna e Amarit), nga familja Mazin b. En Nexhxhar dhe Esma, vajza e Amarit (nëna e Meniut), nga familja Beni Selem. Prisnim ardhjen e Resulull-llahut a.s. Ai u paraqit së bashku me xhaxhain e tij El-Abbas b. Abdul Muttalibin -atëherë ende në fenë e vjetër. Ai, para Muhammedit a.s. shprehu dëshirën për të marrë pjesë në këtë tubim, me rëndësi jetësore për nipin e vet. Ai edhe foli i pari në këtë tubim."[2] Fillimi i bisedës - Abbasi flet për përgjegjësinë e madhe Të gjithë arritën në mbledhje dhe filluan diskutimet rreth përforcimit të lidhjeve fetare dhe ushtarake. I pari e mori fjalën Abbas b. Abdul-Muttalibi, i cili filloi të shpjegonte haptazi peshën e përgjegjësisë e cila do të binte në supet e tyre si rezultat i kësaj lidhjeje. Ai tha: "O popull hazrexh - arabët ensarët i quanin hazrexhas ku i numëronin edhe evsasit - ju e dini mirë se, Muhammedi është njeriu ynë. Ne e kemi mbrojtur nga populli ynë. Për të gjitha cilësitë që i posedon, ai ka autoritet, por edhe mbrojtjen në mjedisin e vet. Mirëpo, ky nuk dëshiron kurrgjë prej këtyre, por dëshiron të shpërngulet tek ju dhe t'ju shoqërojë nëse mendoni se jeni në pajtim me të dhe me atë që është duke kumtuar, dhe nëse do ta mbroni nga ata që nuk pajtohen me të, e atëherë përgjegjësinë e merrni mbi vete. Nëse, megjithatë, mendoni ta braktisni dhe ta tradhtoni pasi të largohet prej këndej, unë që tani i them: "mos shko. Ke autoritet, respekt dhe mbrojtje nga njerëzit e tu në vendin tënd." Ka'bi tregon: "I thamë Abbasit: "Dëgjuam se çka the ti. Tani fol ti, o Pejgamber i Zotit dhe zgjedh për vetën dhe për Zotin tënd atë çka dëshiron."[3] Përgjigjja e tillë e ensarëve tregon vendosmërinë dhe trimërinë e tyre në imanin e fortë të tyre dhe besnikërinë e madhe për ta marrë përgjegjësinë mbi vete me të gjitha pasojat e mundshme. Resulull-llahu a.s. parashtroi qëndrimin e vet dhe marrëveshja u lidh. *Paragrafet e betimit* Përkitazi me këtë detajisht na tregon imam Ahmedi nga Xhabiri r.a. i cili thotë: "Na thamë: O Pejgamber i Zotit, si duhet të të shprehim besnikërinë tonë?" Resulull-llahu a.s. tha: 1. Të jeni të dëgjueshëm dhe të bindur në punë dhe në dembeli; 2. Të furnizoni kur e keni lehtë dhe kur e keni vështirë; 3. Të jeni të përpiktë në punët e mira dhe në pengimin e të këqijave; 4. Të punoni në emër të Zotit e të mos frikësoheni nga qortimi i askujt; 5. Të më ndihmoni kur ju drejtohem, të më mbani sikurse vetveten, gratë dhe fëmijët tuaj. Kështu do ta fitoni Xhennetin.[4] Në traditën e Ka'bit të cilën e transmeton Ibni Is'haku, paragrafi i fundit përmbanë edhe disa gjëra. Ka'bi thotë: "Resulull-llahu a.s. foli, mandej këndoi një fragment nga Kur'ani, iu lut All-llahut dhe thirri në Islam. Pastaj tha: "Prej jush kërkoj besën që do të më mbroni nga të gjitha ato nga të cilat i mbroni gratë tuaja dhe fëmijët tuaj." Pastaj El-Berae b. Mearuri e mori për dore e tha: "Po, pasha Atë i cili të dërgojë me të Vërtetën, do të të mbrojmë nga të gjitha ato prej të cilave i mbrojmë gratë tona dhe fëmijët tanë. Ta lidhim marrëveshjen, o Pejgamber i Zotit, ne, vërtetë, jemi bijtë e luftës, popull që mbanë armë, që e kemi trashëguar brez pas brezi." Ka'bi thotë: "Biseda mori hov. Derisa Berae i fliste Resulull-llahut, ndërhyri Ebul-Hajthem b. Et-Tihani, i cili tha: "O Pejgamber i Zotit, mes nesh dhe disa të tjerëve në Jethrib është ngrehur litari. Ne dëshirojmë ta prejmë atë - ata janë hebrenjtë. - A do ta ndërrosh mendimin nëse e bëjmë këtë, të na braktisish e t'i kthehesh popullit tënd?" Resulull-llahu a.s. duke qeshur tha: "Jeta është jetë, e vdekja është vdekje, unë jam i juaji e ju jeni të mitë, do të luftojë kundër atyre që luftoni ju, kurse do të jem në paqe me ata me të cilët ju jeni në paqe."[5] [1]Vendi ku haxhilerët simbolikisht gjuajnë shejtanin me guraleca (Sh. p.) [2] Ibni Hisham: I/440.441. [3] Ibni Hisham: I/441, 442. [4] Hadithin e transmeton imam Ahmedi, vargu i transmetuesve është hasen - i mirë, e el-Hakimi dhe Ibni Habani e kategorizojnë në hadithet sahih. Shih: Muhtesar Siretu-r-Resul nga Nexhdi, f. 155 dhe Ibni Hisham: I/454. Ibni Is'haku transmeton një hadith të ngjashëm nga Ubade b. Samiti, ku është shtuar paragrafi: të mos ia kundërshtojmë pushtetin atij i cili e meriton këtë pushtet; [5] Ibni Hisham: I/442.