Dardania.de - Shiko Postimin Tek - Aga ymeri na u martue soll nje natë ndejti me grue

lirik · 25-10-09, 08:03

Ploja në burgun e Dubravës
Gani Sylë Shala
Ditari i një luftëtari të UÇK-së (8)
Ploja në burgun e Dubravës

“Dhe, para së gjithash, ruhuni nga mallkimi i historisë

dhe mos e harroni atë kur të jepni mendimin tuaj!” - Hasan Prishtina

Unë rashë ende pa gjuajtur kriminelët në ne. Kur kanë gjuajtur, i kam parë dhe numëruar tridhjetë veta të vrarë, disa ranë mbi mua dhe mezi merrja frymë. Na mbuloi gjaku. Dëgjoheshin kuje dhe ulërima. Dervish Syla i shante kriminelët shkie dhe bërtiste ”Rroftë UÇK-ja! Roftë Ramushi! Amanet Hasan e Shemsi! Lajmërojeni në shpi! Thajini nënës e shoqes, ruajini fëmijët! Pra këtë amanet ia la Hasanit dhe mua në plojën e Dubravës!

Nuk vonoi shumë dhe ia prenë kryet me thikë shkiet. Gjithë ditën kanë gjuajtur në të burgosur.

Largimi nga vdekja

Dikur u bë aksham. Mezi i largova të vdekurit qe i kisha mbi trupin tim dhe përreth meje. E luta Zotin që të na ndihmojë. Zhag, mezi dola e kalova murin dhe dola në oborr të burgut. I pashë dy traktorë plot njerëz të vdekur.

Plot istikamet shqiptarë të vrarë. Qashtu zhag e zhag, hyra në mal. Skaj kishës së shkive. I jam ofruar Istogut krejt skaj malit, kah mëngjesi, pas baseneve të peshqve. Aty ishte një livadh me bar deri në fyt. Më kish pasë zënë gjumi, me tahmin kah ora nëntë mbasdite u çova. Zhag nëpër lluga, e nëpër përroska, deri kah ora një pas natës mbërrina te ura e Istogut. Nuk guxoja me kalue arën skaj ujit. Eca shumë dhe mendova se jam avitur. Isha te varret e Prekallës. Hyna në ujë të Istogut, gati u mbyta. E kalova disi ujin. E shkeva këmishën dhe e lidha varrën e u nisa zhag i kalova varret e Prekallës. Hyra trup, deri te një shtëpi e thirra: A është kush në këtë shtëpi?.Me hy brenda nuk mujsha! Tue nejtë mendova: Po shkoj te Binak Rama. I vërejta nja 12-13 ushtarë.

Në duar të ushtrisë serbe

M’u dukën si me qenë të UÇK-së! Isha gabim. Ata ishin ushtri e rregullt e Serbisë. Me thanë t’i çoj duart lart. I çova. Më çuan në mal të Prekallës. Me ushtarët ishte një kapiten. Me pyeti për çka ke qenë në burg? E kam vrarë një të fshatit për tokë, - i gënjeva. Sa ke qenë i dënuar, - më pyeti. 15 vjet. Kure e ke vra? Qe 14 vjet e gjysmë, - iu përgjigja. E shau gjykatën, për një shqiptar 15 vjet burg,a. I thirri do ushtarë me ma pastrue varrën në këmbë. Ma lidhën varrën. U bë sabah. Aty pashë tri tanke, shumë ushtarë. Kapiteni me pyeti kur ke hëngër bukë. I thashë qe tetë ditë nuk kam hëngër. U bërtiti ushtarëve: bjerini shokut bukë. Ma prunë një bukë, një sahan çorbë. Për tre minuta e hëngra! Me vetën e pi duhanin. U thashë “po”! Më prunë duhan. Kapiteni më tha se ishte nga Vojvodina. Më tregoi pastaj se Peja thuajse ishte zbrazur, nuk kishte njerëz... Me të lëshue unë te vrasin shkiet që i kanë shamitë në krye, më tha kapitani. Kush ju ka vrarë në Dubravë? I tregova se gardianët dhe paramilitarë të ndryshëm shtinë në ne dhe na vranë. Më 21 maj komandanti i burgut, zëvendëskomandanti i milicisë se Mitrovicës më dha një letër.

25-10-09, 08:03	#5
lirik Anëtarësuar: 09-02-07 Postime: 13,508	Titulli: Aga ymeri na u martue soll nje natë ndejti me grue Ploja në burgun e Dubravës Gani Sylë Shala Ditari i një luftëtari të UÇK-së (8) Ploja në burgun e Dubravës “Dhe, para së gjithash, ruhuni nga mallkimi i historisë dhe mos e harroni atë kur të jepni mendimin tuaj!” - Hasan Prishtina Unë rashë ende pa gjuajtur kriminelët në ne. Kur kanë gjuajtur, i kam parë dhe numëruar tridhjetë veta të vrarë, disa ranë mbi mua dhe mezi merrja frymë. Na mbuloi gjaku. Dëgjoheshin kuje dhe ulërima. Dervish Syla i shante kriminelët shkie dhe bërtiste ”Rroftë UÇK-ja! Roftë Ramushi! Amanet Hasan e Shemsi! Lajmërojeni në shpi! Thajini nënës e shoqes, ruajini fëmijët! Pra këtë amanet ia la Hasanit dhe mua në plojën e Dubravës! Nuk vonoi shumë dhe ia prenë kryet me thikë shkiet. Gjithë ditën kanë gjuajtur në të burgosur. Largimi nga vdekja Dikur u bë aksham. Mezi i largova të vdekurit qe i kisha mbi trupin tim dhe përreth meje. E luta Zotin që të na ndihmojë. Zhag, mezi dola e kalova murin dhe dola në oborr të burgut. I pashë dy traktorë plot njerëz të vdekur. Plot istikamet shqiptarë të vrarë. Qashtu zhag e zhag, hyra në mal. Skaj kishës së shkive. I jam ofruar Istogut krejt skaj malit, kah mëngjesi, pas baseneve të peshqve. Aty ishte një livadh me bar deri në fyt. Më kish pasë zënë gjumi, me tahmin kah ora nëntë mbasdite u çova. Zhag nëpër lluga, e nëpër përroska, deri kah ora një pas natës mbërrina te ura e Istogut. Nuk guxoja me kalue arën skaj ujit. Eca shumë dhe mendova se jam avitur. Isha te varret e Prekallës. Hyna në ujë të Istogut, gati u mbyta. E kalova disi ujin. E shkeva këmishën dhe e lidha varrën e u nisa zhag i kalova varret e Prekallës. Hyra trup, deri te një shtëpi e thirra: A është kush në këtë shtëpi?.Me hy brenda nuk mujsha! Tue nejtë mendova: Po shkoj te Binak Rama. I vërejta nja 12-13 ushtarë. Në duar të ushtrisë serbe M’u dukën si me qenë të UÇK-së! Isha gabim. Ata ishin ushtri e rregullt e Serbisë. Me thanë t’i çoj duart lart. I çova. Më çuan në mal të Prekallës. Me ushtarët ishte një kapiten. Me pyeti për çka ke qenë në burg? E kam vrarë një të fshatit për tokë, - i gënjeva. Sa ke qenë i dënuar, - më pyeti. 15 vjet. Kure e ke vra? Qe 14 vjet e gjysmë, - iu përgjigja. E shau gjykatën, për një shqiptar 15 vjet burg,a. I thirri do ushtarë me ma pastrue varrën në këmbë. Ma lidhën varrën. U bë sabah. Aty pashë tri tanke, shumë ushtarë. Kapiteni me pyeti kur ke hëngër bukë. I thashë qe tetë ditë nuk kam hëngër. U bërtiti ushtarëve: bjerini shokut bukë. Ma prunë një bukë, një sahan çorbë. Për tre minuta e hëngra! Me vetën e pi duhanin. U thashë “po”! Më prunë duhan. Kapiteni më tha se ishte nga Vojvodina. Më tregoi pastaj se Peja thuajse ishte zbrazur, nuk kishte njerëz... Me të lëshue unë te vrasin shkiet që i kanë shamitë në krye, më tha kapitani. Kush ju ka vrarë në Dubravë? I tregova se gardianët dhe paramilitarë të ndryshëm shtinë në ne dhe na vranë. Më 21 maj komandanti i burgut, zëvendëskomandanti i milicisë se Mitrovicës më dha një letër.