[lirik]

Prapë në Dubravë

Hipëm në veturë dhe u nisëm për Dubravë. Ramë për Prekallë, Zabllaq, Zalq, Gjyrakovc, Istog. Të burgu i Dubravës pashë një kamion të mbuluar me ceradë lara-lara. Kamioni ishte plot njerëz të vrarë. I shkarkuan!E ndjeva kapitenin tue thënë “gjynah” dhe shau Milosheviqin. Kapiten u thoshte: Prej Mehës i kanë prurë në Dubravë! Te dera e burgut njerëz të vrarë, diku rreth 60 veta. Një komandant nga Banja e Pejës, Vlastra Petroviq, me thikë duke ua prerë gishtat, ua merrte dukatin, orët.... Më bërtiti “hup mos të të shoh”! Po i tregove kujt, kryet ta heq! U largova. Pashë të burgosurit. Pyeta për Hasan Dalloshin. Më thanë rri këtu se po e thërrasim. S’vonoi shumë erdhi Hasani. O Gani. ku je? Qe Hasan, - thashë U morëm ngrykë. I tregova krejt ngjarjen. Gani, mos ta dijë askush...Ani Hasan, i thashë. Tue ec me treguan kë e kanë vra nëpër puseta. Mbi 180 veta janë të vrarë, 300 janë të varruar. I tregova Hasanit se jashtë burgut dy traktorë plot njerëz kanë qenë të vrarë...Hajde Gani mos bëj zë!

24 maj 1999

Na rreshtuan dhe na hipën nëpër autobusë. Na çuan në burgun e Lipjanit. Duke shkuar Hasani më tregonte çka kishte ndodhur. Kanë vrarë nëpër puseta, s’kanq lënë gjë pa bërë. Halitit ia kanë vrarë vëllanë me revole! Gani, u vranë tërë shokët që kanë qenë në grup me ty. Gani, mos ta dijë kush emrin. Gani, ka shumë spiunë. Hasan me kanë torturuar shumë, por nuk kam kallëzuar asnjë emër.

Gjithashtu Hasani më njohu edhe për të plagosurit:

1. Tahir Panxha, 2. Bedri Kukala 3. Ismet Musa, 4. Sylë Kuqi, 5. Xhjelal Canziba, 6. Rasim Selmani, 7. Shaqë Selmani, 8. Fatmir Kukullari, 9. Rasim Jaha 10. Reshat Nurboja, 11. Hysen Bahtiri, 12 Defrim Kiqina, 13 Hasa Zariqi, 14. Halil Ademi 15. Gani Çeta, e shumë të tjerë.

Në burgun e Lipjanit

Tahir Panxhajn e kishin marrë tre plumba snajperi, e kishte gjendjen shumë rëndë.

Nëse tash nuk vdes, ai do të jetojë edhe shumë vjet. Ia kanë lidhur varrët. Shumë prej të plagosurve kanë shkuar zhag në depo, i kanë thyer xhamat, janë hyrë brenda e kanë marrë barna! E pyeta si je baca Tahir? Jam lodhur, u përgjigj. Me hajr varrët! Ndejta pak me të në autobus, duke shkuar për Lipjan. Kur arritëm në burgun e Lipjanit, e njëjta atmosferë. Dëgjoheshin britma, kudo shihej gjak. Më ra një polic befas pa as një shkak. I thashë pse më re more idiot! Ma ktheu: tanëve kemi me ju bë varr masiv!

Kemi me ju... Tash dhe ty, erdhën e me rrahën. Tahir Panxha u tha: Ah, kriminelë! Poshtë Serbia! Nuk bëzanë, na ndan me Tahirin e me Hasanin!

Vijon