[lirik]

Mbytja e Tefikut me tortura
Gani Sylë Shala
Ditari i një luftëtari të UÇK-së (9)
Mbytja e Tefikut me tortura

“Dhe, para së gjithash, ruhuni nga mallkimi i historisë

dhe mos e harroni atë kur të jepni mendimin tuaj!” - Hasan Prishtina

10 qershor 1999

U grumbulluan shumë autobusë. Hipëm ne të burgosurit. drejtimi – për Nish. Kur hymë në oborrin e burgut aty, na thanë se do të na çojnë për Pozharevc.

Kur u nisëm për Pozharevc, populli i Nishit na shanin dhe na gjuanin me patate, domate, me xhama, bërtitnin dhe thoshin të na dërgojnë në varr masiv!

Disave u hyri frika që po na çonin vërtet në ndonjë varr masiv. Prezenca i Isuf Kelmendit, edhe pse ishte në shërbim të tyre, na jepte kurajë dhe njëfarë guximi... U hap dera e autobusit, zbritëm ngadalë. I pari ishte Tahir Panxha, pastaj Sejdiu nga Ferizaj, e pas tij Hasan Dalloshi, unë. Ishim 85 veta në pavijonin e 6-të. Një dhomë e madhe. Erdhi një komandant e më pyeti: Më trego kur keni hëngër bukë? I thashë qe njëzetë ditë dy herë nga pak. E shau me nënë e babë Jugosllavinë. Më tha se tash ju bien bukë dhe vërtet na prunë.

Vazhdimi i keqtrajtimit