[Idila]

E përzgjodha këtë poezi nga poetesha e forumit tonë Deas.


Ti m`u rrefeve per separi shkreptimtar ne stoli,
Un` enderrova se ne zemer po me valon nje mall i ri.
O, c'ka qe t'u vrenjt qepalla me kaq te ngjethur te pafaj?
Haj!shkretetire-e-zemres`s`ime! Dhe haj! e zeza jete,haj!

Posi nje yll i perenduar me pate humbur gjithnje me larg...
Nga malli yt i thura fjalet gjith sere-sere-e-varg-e-varg;
E cdo mendim e pata tretur vetem n`argjend e ne flori,
Ohh,djal-i lotit te zhuritur qe vetetin nder syt` e mi.-

Prej largesise se pa ane kalon durimi mot-me-mot...
Pas kaqe kohe dhemshurije,ndaj vendi-i lum ah eja sot!
Ne gjirin t`end te llaftaruar m`a lere mendjen t`a humbas,
Te ndjej si zemra gatohet plot me deshir` e plot me gaz.


Ti buzeqesh-me-ziliqare,e me shkelqen si vetetim,
E me veshtro me sy pellumbi drejt mu ne fund te shpirtit t`im;
Se gazi-i-kthjellt` i lumterise, qe cel si lulja ne mengjes,
Si lule-e paster do me mbije ne kraharor mu ne mes:


Kur te jesh i zemeruar, me shpirt te vrare-e varfanjak,
N`e mbajc ne zemer zemeraten, prej helmit t`end s`do heq aspak;
S`do pshereti ne me lenc te vdese,a ne `m`a thenc,ne mos m`a
thenc:
Mjafton nje mvrejtje-e buzes s`ate,qe te me besh te prishem
mendsh.

P.s. të këtilla poezi recitohen emocionalisht ...