[~AnnA~]

Çfarë mund të na thoni për serialin e vrasjeve në Tropojë? A mendoni se ky serial u mbars nga politika?

Për serialin e vrasjeve në Tropojë është folur me profesionalizëm në emisionin “Xhungël”, të cilin e kam ndjekur dhe më ka pëlqyer. Megjithatë, në serialin e këtyre vrasjeve ka shumë të ditura, por të pathëna, që nga askush dhe asnjëherë deri tani nuk u hetuan, e për pasojë nuk u penalizuan përgjegjësit, pasi shumica e tyre janë pasojë e një terrori të egër shtetëror në Tropojë. Ajo që vlen të theksohet është se atje, për fat të keq u goditën padrejtësisht familjarët, ndër më të mirët e asaj treve. Në Tropojë, pas vrasjes së vëllait e kunatit të Fatmir Haklajt, gjithçka doli jashtë normalitetit. Asgjë nuk mund të kontrollohej e aq më pak krimi. Në këto kushte e terren të kontrolluar vetëm nga banda të armatosura, u bënë shumë vrasje të shëmtuara. Pak muaj më parë u bë një vrasje tejet e shëmtuar. U vra Bajram Hoxha, një djalë me cilësi të rralla e nga një familje ideale për nga cilësitë e saj. Ai u vra në një ditë të rëndë për atë familje, pasi ata, po atë ditë po përcillnin për në banesën e fundit një djalë të tyrin fare të ri, ditë kjo që edhe hasmi më i lig nuk të vret. Kjo vrasje na tronditi të gjithëve, por akoma më tronditës ishte fakti se vrasësit nuk u deklaruan, çka nuk kishte qenë traditë e malësorëve të Tropojës. Pastaj vazhduan vrasje seri pas atij momentit që theksova më lart. Duke vazhduar me vrasjen e tre të pafajshmëve: Avdyl Matoshi, Gjin Kolbucaj dhe Agim Dezdari, vetëm për të ushtruar terror e dhunë psikologjike prej të fortësh me njerëz të paarmatosur e të pozicionuar në hallet e veta. Vrasjet më pas vazhdojnë për bajraktarizëm, pas dyshimeve nga thashethemnaja që kishte marrë dhenë në atë kohë, nga intrigat nëpërmjet të cilave filloi hakmarrja e egër për mllefe e armiqësi të harruara deri atëherë e të lindura rishtazi, deri edhe në vrasje të kryera për variacionin për t’i përdorur si harem për hasmin, me qëllim që duke shkuar në varrim apo për ngushëllim, t’i bënin pritë vrasëse atij e për motive deri më të rëndomtat. Fillesat e serialit të vrasjeve në Tropojë, mendoj se nuk kanë qenë të nisura nga politika. Më pas ato u përdorën politikisht me intensitet dhe egërsi vetëm e vetëm për të dëmtuar imazhin e Berishës e Hajdarit atje, e deri në nxitjen e të fortëve për likuidimin e tyre. Të gjithë banorët e asaj treve, kush më shumë e kush më pak, jemi trullosur nga shpifjet e ngritura në mënyrë institucionale e të shpërndara nëpërmjet thashethemeve se vrasjen e Qafës së Luzhës ku u vranë vëllai e kunati i shefit të komisariatit, Fatmir Haklajt, e kishin urdhëruar Berisha e Hajdari.

Një absurditet i madh ky! Kam bindjen se kjo vrasje u iniciua nga strukturat e UDB-së jugosllave dhe trafikantët e armëve që synonin të bëheshin lider në këtë treg fitimesh marramendëse, duke boshatisur magazinat e pacenuara të armëve të shtetit duke bërë dhe patriotin, se ua jepnin UÇK-së me çmime të kripura, në vend që tua falnin për të mos u sharruar më vonë me gur fresibël në kuadrin e likuidimit të armatimit të tepërt. Vrasja e Shkëlqim Haklajt, i cili kishte filluar punë në Pikën e kalimit Kufitar të Qafë-Prushit dy ditë para se të vritej, vetëm për të ngritur një linjë të re për shitje armësh. Në vitet 1998-1999, kohë kur në Tropojë zhvillohej gjithë aktiviteti stërvitor i furnizimit me mjete logjistike, ushqime e ilaçe i formacioneve të UÇK-së, për destabilizimin e Tropojës nuk mund të gjendej ndonjë variant më ideal se vrasja e vëllait të Fatmir Haklajt, në atë kohë shef i komisariatit atje, i cili ishte edhe zotëruesi i trafikut të armëve, pa lejen e të cilit nuk mund të shitej qoftë edhe një fishek i vetëm. Ky destabilizim u shërbente pra trafikantëve të veshur me pushtet e që drejtohej nga Tirana, duke synuar zotërimin e tregut atje, si dhe strukturave të fshehta të Serbisë, që synonin me çdo kusht pengimin e armatosjes së UÇK-së duke e sabotuar këtë trafik. Më mirë se aq sa e kanë llogaritur e realizuar njëherësh, nuk mund të kishin realizuar më mirë se kaq, me asnjë mënyrë tjetër të mundshme. Destabilizuan Tropojën dhe e lanë ashtu, nën peshën e rëndë të vëllavrasjeve, që ashtu si shumica e tropojanëve nuk e kanë dëshiruar dhe as e kanë për ta dëshiruar kurrë.

Si e gjykoni ju mosvajtjen e Berishës në Tropojë pas kaq vitesh?

Këtë përgjigje duhet ta kërkoni nga Berisha. Megjithatë, dua të theksoj vetëm këtë gjë, që Berishën e duan tropojanët dhe e mbrojnë, pa asnjë dallim politik. Berisha e ka pasur më të vështirë të shkonte në Vlorë në pranverën e vitit 2000, e megjithatë shkoi atje dhe e pritën me lule, e jo me plumba siç e kërcënonin kundërshtarët e tij të vjetër. Mendoj se Berisha nuk ka shkuar në Tropojë për të vetmen arsye, pasi nuk do që kundërshtarët e tij të mund ta përdorin këtë veprim të mundshëm të tij që, duke e instrumentalizuar e përpunuar në mënyrë kriminale siç është vepruar deri më sot, të bëhet shkak edhe për më të voglin destabilitet në vendlindjen e tij.


Ju pretendoni pafajësi, cilët janë personat që përgatitën arrestimin e dënimin tuaj?

Më duket se deri tani ju përmenda ndonjë nga emrat, por për më saktë duroni derisa të vijë momenti i botimit të librit tim, që sapo ju fola. Dua të them se ata kanë emra të përveçëm dhe atëherë kanë qenë të veshur me shumë pushtet. Kaq sa për ata që përgatitën vrasjen e Azem Hajdarit. Ndërsa për ata që përgatitën arrestimin dhe dënimin tim, vlen të theksoj se, menjëherë sapo më arrestuan vëllain Isamedinin, duke qenë plotësisht i pafajshëm, unë reagova ashpër e në mënyrë kërcënuese. Menjëherë unë i kërkova takim Fatos Klosit, takim që u realizua në lokalin “Redbull”, një lokal përballë Ministrisë së Drejtësisë. Në atë takim unë nuk shkova për të kërkuar lëmoshë, as për t’u bërë pjesë e skenarëve të tij kriminalë, por për ta paralajmëruar me vendosmëri që të hiqte dorë prej tyre dhe prej krimeve që synonte ndaj meje dhe vëllezërve të mi. Në atë moment unë nuk kam qenë i parashikuar për t’u penalizuar për vrasjen e Azem Hajdarit, pasi për këtë kishin planifikuar dy vëllezërit e mi, gjë që duket në manipulimin e Muldakës. Sipas dëshmisë së tij të datës 20.11.2000 marrë prej tij në burgun Rexhina Çela në Romë dhe që emri im nuk figuron të jetë përmendur prej tij. Mendoni faktin që ai kriminel përmendte vetëm emrat e atyre që i kërkohej prej prokurorëve në kuadrin e manipulimit të dosjes. Pas këtij takimi arrestimi im erdhi pak ditë më pas, vetëm pesë, kohë që iu desh Klosit të përdorte bashkëpunimin e tij të paskrupullt Cakrri, që tua dhuronte prokurorëve për të sajuar arrestimin tim, për të cilin vetëm pak minuta pas ndarjes nga unë, e përgatiten në takimin e tyre Klosi – Rakipi, fakt ky që unë e kam denoncuar edhe më parë.


Çfarë bën Ismet Haxhia në qeli?

Shpesh duke iu përgjigjur miqve të mi me shaka, u them se ndodhem në regjim stallor; ha, pi dhe rri. Sa për të qeshur pak. Në fakt nuk është kështu. Unë përpiqem të programoj kohën në atë mënyrë, që të mos lë boshllëk që të veprojnë mbi mua hallet që kam. Në këtë kontekst, lexoj shumë letërsi artistike, kam lexuar një metër kub literaturë për jurisprudencë dhe për procedurat e praktikat ligjore të Gjykatës së Strasburgut. Veç librit që përmenda kam shkruar edhe dy romane, një me temë nga realiteti i sotëm, dhe një me temë nga e kaluara që kam pasur. Jam duke përgatitur një libër me temë nga jurisprudenca, nëpërmjet të cilit të ndihmoj këdo që dëshiron t’i drejtohet Gjykatës së Strasburgut, kur mendon se i janë shkelur të drejtat nëpërmjet një procesi të rregullt ligjor, apo hetues prokurorë, gjykatës, juristë, që janë dhunuesit më të mëdhenj të të drejtave të qytetarëve, nëpërmjet ushtrimit të funksioneve të tyre, në vend që t’i mbajnë ato duke zbatuar Kushtetutën e ligjet e vendit dhe veçanërisht avokatët, që për fat të keq janë hallka më e dobët e sistemit të drejtësisë.