Nuk i besoj kesaj date, as parashikimeve rreth saj.
Pyetjes, a jeni te gatshem me vdeke?
Relative.
Krejt normal qe eshte relative.
S'ka rendesi sa eshte njeriu intelektual ose i formuar mentalisht.
Une mendoj se te njerezit, kur eshte puna e ballafaqimit me boten, kemi dy lloje te paraqitjes.
Paraqitje origjinale, do ta quaj.
E para:
Deshira ose nevoja pėr t'u kthyer ne origjine.
Ne menyren me te pavetedijshme te tij, njeriu pėr cdo situate rreziku e ka pasthirrmen "oh nane!".
Pra, don me ike prej rrezikut e me u kthy te nana, aty ku ka ndier sigurine e rehatine me te madhe qe ka provuar ndonjehere ne jete.
Ne rastet kur kemi dhimbje te forta fizike, te ftohte, ose kemi dhimbje shpirterore, ne e palojme trupin, tkurremi e e marrim formen e fetusit. Marrim formen tamam qysh kemi qene ne barkun e nanes.
Kjo, si nje deshire, nevoje apo thirrje pėr t'i ikur kesaj bote/realiteti te rende, e pėr t'u kthyer andej prej nga kemi ardhe, apo prej nga kemi dale
. Pra kthim ne origjine.
Paraqitja e dyte:
Megjithate, njerez jemi e nganjehere na mashtrojne "te mirat" e kesaj bote.
Dmth, kur i kemi punet mirė, kur ndihemi me fat ose triumfal, e zgjerojme trupin, i hapim shpatullat, e hapim gjoksin, kryet perpjete, sikur me dashte me e sfidu edhe qiellin e Zotat "heeej, po du me arrit sa me larg e me larte".
Kjo e kunderta me ate kthimin ne origjine.
Pra, varet.
Dhe, sipas meje, mirė eshte qe varet.