[ShEjToNkA]

Nga vizita në Kopenhagë tek Murgesha...


Në orën 08.00 arrita në København (Copenhagen Airport, CPH) Danmark, via Scandinavian Airlines.
Aty, në aeroport, kishte dalë të më priste Murgesha. U përshëndetem dhe u përqafuam fortë, më uroj mirë se ardhje dhe ne sytë e saj shifësha vizëllima loti, ku as në sytë e mij nuk mungonin- tek vetja i ndijsha, nga dëshira që kishim për njëra-tjetrën për të ndejtë së bashku dhe nga emocioni që na kishte kapluar në ato caste. Momente të papërshkruara!!!

Hynëm na makinën e saj, C-klass Mercedes-Benz, dhe u nisëm drejtë ndërtesës së saj. Aty ndjeva ngrotësin/ mikëpritjen/ bujarin/ traditen shqiptare, gjë që mua më bënte përshtypje dhe përvec kësaj më bëte të ndjehem si në shtëpin time, ashtu sic është më së miri.
U ulëm në kolltuk dhe folëm për ca caste, papritmas u ngritë në këmbë dhe shkoi me vrap tek kuzhina, ku edhe me vrap u kthye, dhe m’i sjelli tre kaffe në një tabak duke me thënë më mirë po t’i sjell pa lëshu zë sic e ke zakon dhe qeshëm që të dyja. Biseduam me disa orë me radh, ashtu sic e bëjm të njejtën gjë në FD, ku edhe biseda për FD dhe anëtarët e saj nuk mungoj fare.

Në shtëpin e saj, frymonte gjithcka shqiptare, duke filluar nga sjellja e deri tek gjërat më elementare. Dicka që mua më bëri përshtypje te madhe ishte jani dhe qylymi që posedonte ajo, që nga koha e gjyshës së saj. Ku edhe cilsonte si gjën më të shtrenjtë pasi që e kishte trashëguar nga gjyshja e saj!!! Por nuk ishin vetëm këto, pasi që në shtëpin e saj shifshe shumë gjëra shqiptare të cmuara, gjë që mua më lënë mbresa shumë!!!

Pas pak më tha se do përgatit kaffe, por unë iu përgjigja që akoma në diet s’kam hy edhe pse jam bërë kaherë për diet. Qeshi dhe me tha se je e padurushme, pasi që ajo edhe drekën kishte përgatitur dhe ajo ishte e shtruar në tryezë, ku edhe shkuam dhe ngrënëm. Pas drekës kërkova që të dalim të shëtisim pak qytetin, ani pse dëshira ime ishte më e madhe që të rrija dhe të ngopesha, nëse mundem të ngopem ndonjëherë, bisedë me të.

Me tha: ”Do dalim...”, por nuk kursej edhe disa fjalë, ”dreq o pune po c’të duhet qyteti, rrim s’bashku e bisedojm?”

Thash: ”afër po më duket se të kam kështu që më mirë të dalim se mos po duhet me i përdorë stupcat...”

Qeshëm dhe më përqafoi, ndezëm nga një cigare dhe u nisëm drejt daljes për në oborr. Qëndruam aty pari disa caste duke biseduar, unë flisja dhe shiqoja andej rrotull, ku edhe nuk munda të qëndroj indiferente pa i dhën komplimente për rregullimin dhe mirëmbajtjen e oborrit në përgjithësi. Të pushonte syri!!!


Vazhdon...