[Denim]

Lutja ose urata eshte te cuarit e mendjes dhe zemres kah Zoti. Lutja eshte bisede me Zotin. Kur themi lutje, ne bisedojme me Zotin sikur me Atin tone.
Cdo i krishtere eshte i detyruar te lutet, sepse kete na e ka porositur vete Jezu Krishti.

Ne duhet lutemi ose te themi urate:

- ne mengjes, kur te zgjohemi prej gjumi;
- para dhe pas buke;
- para dhe pas pune;
- kur te nisemi per rruge;
- nder nevoja tona;
- nder tundime;
- para se te bijme ne shtrat;
- gjate meshes etj.


Lutja me e mira eshte kur ne te gjithe se bashku, si femije te Zotit: si vellezer dhe motra e levdojme Zotin me mendje, me zemer dhe me zerin tone, duke percjelle me vemendje e pershpirteri lutjet dhe fjalen e Zotit, si dhe duke kenduar kenge te pershpirtshme, te cilat i ka caktuar Kisha.


Lutja eshte falenderim. Kjo do te thote: Ne shohim qe cdo e mire vjen prej Zotit, dhe per kete atij ia kushtojme veprat tona. Atehere krejt jeta jone behet lutje.
Zoti u deftohet atyre qe jetojne ne paqe dhe ne pervujtni te zemres.
Uji i turbullt dhe levizes nuk e pasqyron fytyren e atij qe rri buze lumit. Nese deshiron qe fytyra e Krishtit te jete e dukshme ne fytyren tende, dhe keshtu te jesh i krishtere i vertete, atehere perqendrohu ne heshtje dhe mbylli dyert e shpirtit tend para zhurmes se gjerave nga jashte.
Nese Zoti deshiron t'i flase dikujt dhe ta permbushe me dashuri te vet, atehere e terheq ate nga zelli per pune tokesore ne vetmi. Ai ia afron veshin atij qe hesht dhe keshtu ia tregon fshehtesite e veta.