Dardania.de - Shiko Postimin Tek

Skofiar · 09-09-05, 21:15

ZGJOHU

Druri i dashurisë tonë ka humbur rrënjët
Vallë koha apo shprehia e vrau
Çdo ditë që kalon po harrohemi ngapak
Koha që kalon apo vitet na shkatërruan
Zemrat tona nuk këndojnë më refrenet e njëjt
Nuk shetisim më nëpër të njëjtën rrugë

Druri i dashurisë tonë i ka humbur degët
Vallë koha apo shprehia ia thau
Do të deshiroja ta mbushin hapsirën me lule
Për ta kujtuar më mirë dashurinë tonë

Të shikoj, ti s’je këtu, në mendime krejt e humbur
Zemrat tona dashurinë në të tashmen s’e përjetojnë
Ajo ka ikur t’i bashkohet hijes së drurit me kujtime
Do të shkoj të ulem nën te, ta shoh duke lulëzuar

Zgjohu, eja te unë, ose koha më duket ironi

09-09-05, 21:15	#24
Skofiar Kemi lindur për qef! Anëtarësuar: 10-08-05 Vendndodhja: Në mbretërinë e poezisë Postime: 87	ZGJOHU Druri i dashurisë tonë ka humbur rrënjët Vallë koha apo shprehia e vrau Çdo ditë që kalon po harrohemi ngapak Koha që kalon apo vitet na shkatërruan Zemrat tona nuk këndojnë më refrenet e njëjt Nuk shetisim më nëpër të njëjtën rrugë Druri i dashurisë tonë i ka humbur degët Vallë koha apo shprehia ia thau Do të deshiroja ta mbushin hapsirën me lule Për ta kujtuar më mirë dashurinë tonë Të shikoj, ti s’je këtu, në mendime krejt e humbur Zemrat tona dashurinë në të tashmen s’e përjetojnë Ajo ka ikur t’i bashkohet hijes së drurit me kujtime Do të shkoj të ulem nën te, ta shoh duke lulëzuar Zgjohu, eja te unë, ose koha më duket ironi __________________ “Në m’i pëlqefte Bota këto poezi, Unë kam veç mundimin –lavdinë ti” Shakespeare.