Dardania.de - Shiko Postimin Tek

Skofiar · 11-02-09, 05:28

SHOH VETEN NE ENDERR

Nëpër muzgun e një mendimi zhdukem
Me kushtrim thërras të më shpetojnë
Nëpër gjinjtë e një vashe kot strukem
Nëpër dashuri të vjetra që lëngojnë

Nëpër muzgun e një mendimi shfaqem
Me një fytyre të panjohur qenkam veshur
Plot me ankth diku fshihem të pres natën
E një trilli, dhe trishtohem duke qeshur.

Në ato muzgje, mendimet më gënjejnë
Të ngjyrosura me një ngjyrë ar'
Pse më s'duhemi, ne si më parë?

Thellë gjer në shpirt zë të tronditem

Jami të denje, o të padenjë, më s'di
Rebelimet e endrrave më bëjnë çudi

11-02-09, 05:28	#134
Skofiar Kemi lindur për qef! Anëtarësuar: 10-08-05 Vendndodhja: Në mbretërinë e poezisë Postime: 87	Titulli: Nga streha e lotit SHOH VETEN NE ENDERR Nëpër muzgun e një mendimi zhdukem Me kushtrim thërras të më shpetojnë Nëpër gjinjtë e një vashe kot strukem Nëpër dashuri të vjetra që lëngojnë Nëpër muzgun e një mendimi shfaqem Me një fytyre të panjohur qenkam veshur Plot me ankth diku fshihem të pres natën E një trilli, dhe trishtohem duke qeshur. Në ato muzgje, mendimet më gënjejnë Të ngjyrosura me një ngjyrë ar' Pse më s'duhemi, ne si më parë? Thellë gjer në shpirt zë të tronditem Jami të denje, o të padenjë, më s'di Rebelimet e endrrave më bëjnë çudi __________________ “Në m’i pëlqefte Bota këto poezi, Unë kam veç mundimin –lavdinë ti” Shakespeare.