Titulli: Mendimet tuaja mbi poetin Xhelal Ferizi- pseudonimin lirik?
Oh kujtesė
sė paku miq tė jemi
qė qehren kur ta shoh magjike
vullkanet e mia tė dhimbjeve ti qetsoj
dua tė kem sė paku mike
nuk dua nga keputjet te renkoj
oh si ti quaj ket lidhje enigmatike
:::::::
dua te kem sa do pak lehtesim
qe artin ma te lartė te qehres kohore
asnjehe te mos e harroj
o pjesa e rriskut tim
..........
por edhe arti im
ndoshta tash mė ėsht vyshkur
nuk po i buron ma bukuria
dhe penda ndoshta mė ėsht ndryshkur
o e mjera kohore nostalgjija
o mallė i pa shuar perse keshtu
kaq pamshirshėm tė jem rob i yt vule
pėrse tė mė vuaj kaq shum shpirtėsia
pėrse o e kaluar kohė
gjithmone te rikujtoj
pėr se kaq shum mė pėrkule
si quhet tash kjo plojė
si quhet kjo lloj vule
----------
pėrse kaq shum mė mbushi shekulli
koha e dashuria
un gjeth i vjeshtes jam qė po thahet
pėr kohen e shkuar le tė flas magjija
vargu nga loti s po ndahet
o kohė qė aq pa mshirshėm u shkule
ku mbet e dikurshmja harmonia
..................
pėr se vuaj kaq shum o kroje
qė mė bėheni shekuj te pashtershem tė mallit
pse me buroni ne kujtesa tash rrenoje
per se mė dėnesin te gjitha zemrat si ne ploje
e e ndjenjat me mallė te secilit ind
e sytė e tė gjitha ndjenjave mė thahen
nga malli i kohes me shpirt'si
nga koha e larget ne pa kthim
perse kaq paskam pi
un e loti i üa faj i im
nga kohrat nuk mund te ndahem
per se o rrisku im
-------------
emocionet nė kujtime me shpėrndahen
un thua se jam vet malli
pėr secilen qehre tė natyres
dot nuk po permbahem
dhe kokrrat e dikurshme prej zalli
kujtimet kah do me shperndahen
................
edhe sytė e dheut tim
edhe sytė e saj ė
qė un puthė i kam me aq dashuri
pėr flokun e sajė magjik
e tė kthyer si puhizė
kur era e shperndante me qudira
me te mahnitshmet hjeshi
.........
oh pse nuk fshinė gjithqka shpirti im
pse nuk fshihen te dikurshmet kohore
e un te mbetem ne hallin tim
me udhet e jetes mizore
.......................
ah kohė me kujtesa
kur tash neper secilen fletė
mundohem te gjej shprehje si vesa
e te pershkruaj ty vet
kohė zemre me tė famshme shprehi
qė as fjala e vet hyjnore e ylberit
nuk delte ma e pėrsosura mė e mira
per thėnjen kur ajo mė dukej mahni
.
me qeshjet e saja tė dlira
as vet si ta quaj nuk e di
s a shum kan ra meteore
,,,,,,,,,,,,,
thuaj o kohe shpalose fjalen
e sa her hareshėm jam rilindė
vargjet metaforat s- po ndalen
tash mė jan bė kohrat si pika tė hallit
un nuk jam ma i dashurisė gjeni
ndoshta vuaj vetem prej mallit
nuk di pse koha bėhet gjind
kur kishte plot qaste me adhurim'ėsi
oh tash me vuan secili ind
..
pershkruaj o qiell tė kaluarat kohore
kur jam lėshuar me zemren plot art e pa hile
pas krahrorėve tė belėholles nė vrap
diqka magjike rrymore
mė shkonte nė rimė e ne gjak
kah ecja natyres sė virgjer idile
e frejt e emocionit nuk i bėja zap
..........
vet koha ishte magjike me krah
puhija shquhej per artin ma te lartė mbi fllad
e dielli ishte si ma i kulluari ari
kalliri levizte plot sharm atleti
e natyral ne puhi
ather fliste edhe deti
romansat binin si shi
...........
nuk kishte ather ne boten tonė magjike
as smirzi aty afer as nomad
qe te na shikonin me katrane zili
per veq yjeve tė pa djjallzuara
e i mahnitshmi behari
qė na shpirtzonte me bukuri
e nata romantike
e a rti i mengjesit ma i pari
qe binte me aq te mahnitshme butsi
.........
un vrapoja neper shpirtesi si me krah
me krah shpirteror mbas sajė
neper te dehuren e embel kohė lumturi
thue se me dehte era mbi brusha
oh un ne mendė mahnitshem e mbajė
sa e bukur ishte e dukej si engjellusha
o kohė mos me ben me vaj
se tash nuk e di
perse neper kohra shprusha
perse e kekroj ket dolli
...........
e di un ather si fliste idilia
ma e bukur a shprehjes mb i dhe
e pranveres lulja mbi bari
e koha me art perkdhelje e plot magji
sa rrezet me shprehje kan nxe
sa her ne dashuri jam shkri
e tash kush jam un mbi dhe
per se po kthehem ne largsi
------
puhija zemren ma l-monte
shekulli ma mgjik ma argjentari
e qastet diamante emocion
me dukej vetja se isha magjiku ma i pari
kah do ku bilbili e kujton
,,,,,,,,,,,,
edhe vet lulet te gjitha me larmi
secila leht qeshej
me nje urtesi mahnitse
secila udhe me jete veshshej
thua se te gjitha koloritet e kohes
i kishte lulėzuar jeta
sa bukur perria buzqeshej
se thone dot vargjet e mia
e un me fjalen e lehtė si era peshperitse
me romansa poetike
te dashuren duke e ledhatuar
me do shpiertesi thesaresh nxitese
te gjitha yjet zbriten ne afersi
nga kjo qehre kohore
sa pika jan vu quditse
neper kureshtjet mbi krahrore
ku rrahnin dashuritė
se zemnrat ma te bukurua rinore
..........
fjala e shpirti i i kohes
qe yjet i mbush emocion
shpirtezime i kishte detyruar
te mbillen ne kohen tonė
e arti ma i madheruar
qė edhe sot sikur perjetson
qfar kohe aq e bukur quditse
enigmat thua se i ksihte gjallruar
e un vrap neper zallina
her bregut her gjelbrimit
pas belit te saj
e qeshte edhe moti e stina
me me artin tim te emocionit
si ndenja ne mes te drites
e joshjet shpirtrore si tė dridhėrimit
qe dridhet nga emocion lunturia
edhe un prapa saj
kah udha e perendimit
vrapoja kah e pa fundmja dashuria
ne brigjet me te bukura te perqafimit
.........
vrapoja me krah hapur
me endrrat e mia
me vrullin djalosharė
si ne fėmijri
kur flutrave prapa i kam vrapu
ather si mbas beharit te parė
natyres kur i jam dorzu
e bukurive te gjelbruara mbi barė
per her te pare kur jam gėzu
--si dikure pas flutrava te larmise
dredhave te tyre lozonjare krahshkruara
e kam qeshė me karajfile
kur kam qeshė me boten magjike
e te pa fre
me lulet e e zemres time ne rini
oh un jam arti ma i quditshėm q e jam shkri
neper sa e sa kohe estetike
sa shum metafora kam pi
sa shum romansa idilike
----------
emocionin me metafora e kam bindė
kam qeshur e kam qa gjithmonė pa hile
sa her unn jam rilindė
per hire te kesaj karajfilje
eh koha
koha pak e shkurt ka pasur dashuri-
se jeta ėsht vetem nje urė
shkurtesi kaluese me mashtrim
nji film mashtrimi i pa mshirė
ne qafė pastaj q ė te varė nji gurė
mė thuaj o kujtim
per se nuk jam si dikurė
as un as loti im
si fund i teatrit vizllues
pastaj tė bėhet fund e qivurė
e hapi mbi ure kalues
nje dite do te behet varrim
..........
varr pėrjetsie me zingjirė
me gurėt e dhe tė zi
driten e ndrron me errsirė
pasi tė gjith mallin enigmatik ta kesh pi
..........
e rrudhat tė quajn pleqėri
ti nuk je ma zog i lirė
por mallė kohorė shpirtėsi
eh poeti i mjerė
ti vuan duke ri mbjellė ne emocoin
stinet tė kaluarat
kohra e shekuj kujton
e qaste te dashuruarat
.........
emocion jan kopshtijet tua
iluzione kohore qe ma nuk kthehen
e ty dashuritė e kaluara
si endrat ne krahrorė te dehen
--------
un jam etja e vet mallit mė tė ndjeshėm tė shekujve
qe pendat i ngopi me sentimente
subjektet i bėj emocion romane
ku detet mallendgjyese me plot shprehje emocion zemre
i lidhi me brigje fjale si romane
........
fjalen e thurin te lirė
kujtime te lidhura per jete
jetė o maskė e pshtirė
sa shpejt kohrat na i trete
a mund tė jemi tash miq
kur koha po ndrron adete
..
nė kopshtet kohore tė dikurshme
tė mbjellim kujtim kohorė
q' jan kėto shpirtė fenomene sekrete
qė un poeti i gjorė
i flas e i zbėrthej vet me vete
.........
o koha e kaluar ku mbete
ish dashuria
a mund tė shendrrohet nė miqsi
.......
ajo ka trandė sa emocion dete
qė kohen e shėndrroj nė ndjenjėsi
............
e pena ime nė dorė
vargun nė fjalė duke e shkri
deshti tė mbjellė lule jete
qė dhimbjen e mallit tash ta bėj miqsi
,,,,,,,,,,,,,,,
a thua ma ndonjėher o kohė me ankth'ėsi
dashuria e dikurshme pėrseri do tė rilindė
apo do t ė kemi vetėm vetmashtrim pėr miqsi
e muajve e kujtimeve e lot stėrmekujve
do ti dhurojm stėrvuajteri
............
nuk mund et jo nuk mundet
dashuria tė behet miqsi
do tė ju flas me tė vuajturen pa shterrsi
o e kaluar kohė
sa shum mė kujton nostalgji
se jeta ka plot moh
se jeta ka enigmėsi
-------------------
nga autori xhelal ferizi
liriku ne mergim--
|