[lirik]

Mshilu e qilu ai qepriku
e me varg pershkruaj liriku
ne mes rrezeve kua ata lmohen
vargjet shqipe ligjerohen

rreze e syrit prekë kapakun
dashurise tue ja lmue gjakun
endë shikimin kureshtarë
por si të zogut cicerimtarë

qe shikon neper sa degë
per ta gjetë ndoj fzue a shegë
ashtu i yti sy i qerpikut
ua lshon pamjet degeve te fikut

me shikim kah embelsia
kah fluturimi e d ashuria
kur levizin leht kah era
sy ma te bukur s ka pranvera

krejt me sharm me dritë shpirtrore
nxisin fllanzat mbi bregore
me ju shtrue kesaj romantike
per tu ndje ne shqipni etnike

se kshtu qielli sy s ka pa
kah do art mbi dhe kah ka
si sy te vashes kaqurrele
qe i ka brushat krele krele

floku i saj si fije platine
syri i saj si art prej stine
shkrola shkrola kur veren
ne rrezatim e shkrine pranveren

kur i lshon pmajet ne ne luginë
mbi zambak e rozmarinë
i ben fletet q ë te ndjehen
ne sharm kah qielli ne fletë te kthehen

e te shtrihen hiq pa hile
gongje buq e karajfile
se s ka lule ne tokë etnike
qe se ndjenë ket sharm ne qerpike

ne sy magjik qe jan te larmisë
që i mbijnë jeten dashurisë
fama e tyre esht shpirtesia
lshojnë romansë kah d ashuria

autori xhelal ferizi