[lirik]

Pas lumejve te fjalve u turra
pas qehres se luleve
pas shprehjeve te gjelbrimit
neper Metafora si gurra
pas rimes se gurgullimit
as vet nuk di se si quhesha
as un as penda ime
me keto kureshtje

atyre peruljeve
te seciles diqkajë
me plot perkushtim
duke u munduar ti shpirtezoj
edhe pamjet e ngurta
e te krijuarat nga diqkaja
qe se kemi pa
perse ja kerkoja zanafillat
seciles
as shtytjet emia mire nuk e dinin
kur seciles ndjenjë te artit
ne gjunj i bija
un e vargu im
sa her prej se poshtit
e prej se lartit
neper meditim
kam ecur para hapit
e pas hapit
un e e jashte uni im
as neper vetvete nuk e di
nga dallimi ne dallim
cilave dashuri
ma shum
shtyrdhjet e fjales ua kam pi
ne globin tim
neper mbrendi

as vet nuk e di
sa fjalë te pa heshtura
i shprehte uni im
sa i pa ngopur isha
un e kureshtja ime
neper secilin zberthim
ah fjala ime
ti qe gjithqkajave deshte te ju japesh spjegim
shkruar nga autori ní merguar xhelal ferizi