[LOJETARI]

Çka është poezia ? A ka të drejtë secili të shkruaj poezi ? Pse po pyes ?

Javën e kaluar në Frankfurt u mbajt panairi i librit .Për çdo vit prezentohen me mijëra tituj të ri nga të gjitha lamitë .Panairi më i madh i librit në Botë .Sivjet arriti numrin rekord të ekspozuesve ,më se shtatëmijë sosh .Në mesin e tyre edhe Kosova (sivjet bashkë me Shqipërinë ,përhirë të qindëvjetorit të Pavarësisë) .
Për dallim nga viti i kaluar ku fotografitë e Jakup Krasniqit stolisnin muret e tendës sonë ,sivjet kishte pasë një kujdes pak më të madh..Në anën e majtë shihje fotoportrete të Ismail Qemalit ,Fan Nolit,Naim Frashërit etj , gjersa në anën e djathtë fotoportrete të Isa Boletinit ,Adem Jasharit , Ibrahim Rugovës dhe atje kah fundi edhe të Ali Podrimes etj .Pak e pa kuptueshme ,çka kanë të bëjnë me literaturë Adem Jashari ,apo Isa Boletini , po nejse .
Ditën e fundit , pra të dielën ku dyert e panairit hapen edhe për vizitorët e rëndomt ,të pranishëm ishin edhe disa skrimtarë shqiptarë dhe poet që jetojnë në diasporë ,emrat e të cilëve për mua ishin krejtësisht të panjohur .
Vetëm edhe dy fjalë për titujt që kishin sjellë nga Kosova dhe Shqipëria e pastaj do të kthehem të thelbi i asaj që dua ta diskutojmë në këtë temë . Nga Kosova kishin sjellë 4-5 Botime të Daut Demakut , Kanunin e Lekë Dugagjinit,dy tre tituj të Jakup Krasniqit ,“Gjarpërinjtë e gjakut „ të Adem Demaqit , dy tri vëllime me poezi ,emrat e autorëve nuk ua mbajta mend kompletin e Jusf Buxhovit si dhe nëse nuk gaboj abetaren .Ndoshta më ka shpëtuar ndonje titull me rëndesi , kërkoi falje nëse është kështu .Ndërsa nga ana matanë kufirit si zakonisht dominonin veprat e Kadaresë ,Kongolit ,Zija Qelës etj .
Të pranishëm ishin edhe kamerat e RTK-së si dhe Konsuli i Kosovës në Frankfurt i cili përshëndeti të pranishmit ,uroi 100 vjetorin e pavarësisë para kamerës dhe iku .

Kulmi i gazepit filloi kur nisi promovimi i një përmbledhje poezish të një autorje nga Vushtrrija e Kosovës që jeton në Gjermani .Redaktori i këtij librit , lexoi për të pranishmit kritikën që ai ia kishte bërë autores vet .Me tërë fuqinë që pata u mundova të kuptoj diçka ,por pa sukses ,fillova të dyshoj në njohuritë për gjuhën shqipe .Diqysh me njëfarë lehtësimi i duartrokitëm të gjithë, kur e përfundoj leximin me shumë mundime redaktori .Pas tij fjalën e mori një tjetër person që prap nuk e kuptova kush ishte , prap i njëjti avaz ,prap e njëjta gjuhë ,prap nuk kuptova asgjë .Dhe thash me vete më duhet ta marrë me vete këtë vepër .
E mora , e lexova por jo komplet .E lexova edhe kritikën e redaktorit . Besoni nuk ka njeri që i lexon ato poezi dhe atë kritikë e që mundë të gjej diçka të përbashkët mes tyre .

Më duhet të pranoj që asnjëherë nuk kam qenë adhurues i vargjeve poetike , mirëpo poezive të krijuesve të mëdhenjë si ato të Lasgushit ,Podrimjes ,Migjenit nuk mund t‘u qëndrosh indiferent .

Pyetja ime është : Çka është poezia ? Çka synon njeriu përmes poezisë ?A duhet të lejohet secili të botoj poezi ?A duhet që ata që merren me këso shkrime të i plotësojnë disa kritere ?