[arton bala]

Forcat e armatosuara jugosllave qysh nga fillimi i luftës, fundi i Shkurtit, deri më 2 Shtator kanë sulmuar 391 vendbanime kosovare nga gjithsej 1335, 266 i kanë gjuajtur me armë të rënda ndërsa nga 217 i kanë përzënë të gjithë banorët. Shumë vendbanime janë plaçkitur dhe pastaj janë shkatëruar plotësisht. Në disa vende janë djegur sistematikisht të korrurat. Territore të tëra janë deklaruara si "zona të vdekjes". Shumë fshatra si dhe qyteti i Gjakovës i janë nënshtruar një blokade totale saqë banorët e këtyre i kërcënon uria e në disa vende bukë u shitet vetëm serbëve. Më 2 Shtator 1998 në Kosovë ka pasur 417.483 njerëz që largoheshin (xliii) pjesërisht në pjesë të tjera të Kosovës, pjesërisht në Mal të Zi, Shqipëri dhe Maqedoni. Furnizimi i të zhvendosurve në Kosovë pengohet sistematikisht. Pjesëtarë të organizatave humanitare janë gjuajtur dhe burgosur nga forcat e armatosura jugosllave ndërsa furnizimet e tyre janë plaçkitur. Gjatë gjuajtjes së një traktori me mjete ushqimore për refugjatët më 24 shtator 1998 janë vrarë disa pjesëtarë të Shoqatës Humanitare "Nënë Tereza". Sjelljet kriminale të Prokurorisë jugosllave nuk mbështeten vetëm nga partitë që janë në pushtet në Serbi (socialistët dhe radikalët e Sheshelit) por edhe nga opozita ("demokratët" e Dindic dhe nacionalromantikët e Drashkoviçit) me përjashtim të Unionit Qytetar (të parëndësishëm) të Vesna Peshiçit dhe të Malit të Zi.
Udhëheqja jugosllave bashkëpunon shumë ngushtë me mafien e Beogradit, me Arkanin i cili është edhe deputet në Kosovë. Bashkëpunime të tilla në Jugosllavi kanë traditë (shih shënimin.xxxix), por kjo në kohën e Titos kufizohej në institucionet e sigurimit shtetëror. Sot udhëheqja jugosllave mbështetet kryesisht në aparatin e sigurimit shtetëror. Mu për këtë, gërshetimi i tyre me mafian është shumë i dendur. Kështu në varrime të udhëheqësve të gangsterëve shihen politikanë të rangut të lartë, edhe Millosheviqi. Ndodh që me ndihmën e mafias ata të pastrojnë llogaritë (xliv) sa që është e vështirë të dallosh kufinj të qartë ndërmjet mafias dhe udhëheqjes politike.
Veprimet jugosllave në Kosovë gjatË 1998 kanë shumë ngjashmëri me veprimet jugosllave në Luftën e Bosnjës. Në ngjashmëri me atje, Millosheviqi, Shesheli, Arkani dhe njerëzit e tyre provojnë nëpërmjet vrasjeve masive dhe terrorit që ta dëbojnë një popull të tërë nga vendi i vet. Metodat e përdorura janë deri në detaje të ngjashme. Ashtu si atje edhe këtu popullsia keqtrajtohet rëndë, me shpresë që dikush do të mbrohet me armë. Atje ku kjo nuk ka suskses, iskenohen incidente (xlv). Më pas rrethohen vendbanime të tëra dhe vihen në breshërinë e artilerisë dhe snajperëve. Kështu që popullsisë nuk i mbetet gjë tjetër veç ikjes. Në këtë mënyrë mundohen që pjesë të ndryshme strategjike të vendit të "pastrohen" nga popullsia. Në të njëjtën kohë ofrohen "kolonë" të armatosur për t'u vendosur atje.
Në të ardhmen RJ planifikon një regjistrim të popullsisë dhe tentohet që si qytetarë "jugosllavë", rrjedhimisht me të drejtë banimi në Kosovë, të njihen të gjithë ata të cilët marrin pjesë në rregjistrim (Veçernji Novosti, Beograd, 3004.'98). Këtë shqiptarët nuk do ta pranojnë ngase masat e tilla të pushtetit jugosllav i konsiderojnë si të kundërligjshme. Rrjedhimisht ata do të klasifikohen si të pashtet dhe nuk do t'u njihet e drejta e atdheut në Kosovë dhe do të konsiderohen si "mysafirë" të ardhur nga "kush e di se ku" (shih shënimin 23).