Punova nė luftė punova nė paqe,
Djersa dhe Dielli mė shndrisnin nė faqe.
Pastaj mė vjen turp ta them,
Mė harruan, mė harruan ata djem,
Qė papritur nė tė ikur u kujtuan,
Kangjėll Hekuri Katror mė shndruan,
Jo se druheshin nga armiqtė,
Po nė mes tyre qenė tė liqtė.
Ja kėshtu duarlidhur kam duruar,
Gjithė kėto vite tė mallkuar.
Murrosur me llaē e me gurė,
Fatin tim mos e paēi kurrė.
Mr. Ukshin Hoti