[Albanian eX|PerT]

Koha, gjë e shtrenjtë për besimtarin

Vëllezër muslimanë! Sot po shohim shumë njerëz që e humbin kohën kot duke mos përfituar asgjë nga ajo… Po shohim njerëz që janë krejtësisht arrogant ndaj kohës së tyre aq të shtrenjtë… Kjo kohë ikën për të mos u kthyer më vetëm në ditën e Gjykimit, ku njeriu do të thotë: ‘ah sikur do të kthehesha edhe një herë e do ta shfrytëzoja kohën e do të isha prej vepër mirëve’… (Kur`ani, 39:56-58)
Ja seç tregon një musliman i cili kohën e tij e shpenzoi kot duke mos përfituar asgjë nga ajo:
U ula një ditë dhe vendosa të pendohesha për kohën dhe për momentet e shkuara kot gjatë jetës sime. U ula dhe thirra një prej çasteve. Një prej atyre çasteve që kish shkuar dëm në jetën time, në punë të pa vlera. Pra thirra ato çaste kur kisha bërë ndonjë gabim a ndonjë punë të pavlefshme dhe iu drejtua çastit: O çast kërkoj prej teje të kthehesh të të përdor për punë të ndershme dhe të hairit. Ah gjë që nuk bëhet ! –ma ktheu çasti. O çast të lutem shumë, kthehu të lutem shumë se jam penduar dhe dua ta shfrytëzoj kohën, të përfitoj e të ndreq fajin që kam bërë. E qysh mund të kthehem unë? Kur faqet e tua të kota më kanë mbuluar! Bëj të pamundurën të lutem shumë kthehu o çast! Hë, po të ishte në dorën time mbase edhe do të kthehesha, por qysh mund ta bëj unë këtë. Tashmë fletët e punëve tua janë mbyllur kanë marrë rrugën për tek Krijuesi. Dhe ti këtë duhet ta dish. Mbaje vesh mirë! Ti këtë duhet ta dish. Mbaje vesh mirë! Çastet janë miq të mirë dhe dëshmojnë mirë për atë që e ka harxhuar kohën në rrugë të mira e të ndershme, ashtu siç janë armiq të rreptë të atyre që i kanë harxhuar ato për punë të pa ndershme. E pra, unë jam prej atyre çasteve që dëshmojnë kundër teje në ditën e “Gjykimit”. Po të them që jam penduar! A më dëgjon, përgjigjmu të lutem shumë.
O ti, që humb kohën kot, a nuk e kupton që deri tani për të kthyer një çast humbe shumë çaste të jetës tënde. A mendon se mund të kthehen kështu çastet? Unë ja seç mund të të bëj ty: Mbaje, mbaje vesh mirë, përpiqu që pas sodit të bësh punë të mira, sepse vetëm të mirat do ti fshinë të këqijat. Hajde shko tani dhe mendohu. Por të mendohesh gjatë ama për sa të thashë, dhe mos harro këtë: se në radhë të parë lutje dhe falje duhet ti kërkosh vet All-llahut fuqiplotë. Shfrytëzo pra kohën, puno mirë me nder e me faqe të bardhë pas sodit. A dëgjove ç`të thashë? Shfrytëzo pra kohën e puno mirë pas sodit, këtë mos e harro kurrë. Unë kaq kisha për të thënë. (Marrë nga: “Kthehu tek Krijuesi”)
Pra vëllezër muslimanë të gjithë të vrapojmë e mos ta lëmë të na iki kot koha jonë e shtrenjtë, sepse koha vazhdimisht të merr me vete ne rrjedhën e saj të pandalshme. ‘Dhe për secilin afat ekziston dëshmi e caktuar’. {Kurani 13:38}
Dëgjojmë jo rrallë herë vëllezër se ka njerëz që nuk e shpenzojnë kohën ashtu siç duhet (pra për të përfituar prej saj) madje ato e shajnë këtë kohë të shtrenjtë. Për këta njerëz thotë Pejgamberi, alejhis-selam, në një hadith kudsij, All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë: ‘Më shqetëson njeriu i cili shanë kohën dhe fatin, kurse unë e drejtoi kohën dhe e përcaktoj fatin. Gjithçka është në Dorën time. Unë e ndërroj ditën dhe natën’. {Transmeton Buhariu dhe Muslimi}
Thotë një fjalë e urtë: Derisa pyesim ç`duhet filluar, koha për të filluar kalon. Hajne (poet gjerman 1797-1856) (Bota e mendimeve, Adnan Mehmeti, f. 206). Andaj të mos presim, të mos ngurrojmë dhe të mos bëhemi pesimist por të punojmë fort, në mënyrë që të përparojë feja jonë Islame dhe shoqëria shqiptare. Të cilat kanë rënë në një gjumë të thellë…
I lumi ai, që e shfrytëzon kohën me dije! Transmetohet nga Buhariu, radijallahu anhu, Xhabiri, radijallahu anhu, thotë: ‘Pejgamberi, alejhis-selam, i varroste në një varr nga dy veta në Uhud, pastaj pyeste: Kush ma shumë di Kur`an, nëse e tregonin kah ndonjëri, atij i jepte përparësi në varr.’ {Buhariu}
Nëse këtë post e ka pasur i dituri pasi që ka vdekur, paramendo se cilin post duhet të ketë kur ky njeri i dijes të jetë gjallë, nga i cili kanë dobi jo vetëm njerëzit po edhe kafshët në vendet e tyre…
Është për të ardhur keq se të rinjtë shqiptarë sot po e shpenzojnë kohën pas: Telenovelave, Formula Uno-s, futbollit, për të mos thënë programeve të turpshme; ndërsa kjo kohë kalon për të mos u kthyer më deri në ditën e Gjykimit…
Transmetohet se Amr ibëni Abdi Kajsit, njërit prej tabiinëve, duke ecur një person i tha: Ndalu të flasim bashkë!
Ai ia ktheu: Ndaloje diellin! D.m.th ndaloje kohën që të ndalem e të flasim bashkë. (Revista “Burimi” nr. 5, faqe 35.)
Sa larg jemi ne me këta njerëz!... Vallë, a duhet ta marrim si shembull këtë vullnet të hekurt për përparim?
Ja disa fjalë të urta për kohën dhe shfrytëzimin e saj:
1. Koha s`vjen pas teje, ti shkon pas kohës. (N. Frashëri)
2. Koha është aleati, shoku më i mirë i të drejtit. (Pinari-poet grek 518-442 para e.r)
3. Koha është si paraja, mos e humbisni, që të kini sa më shumë. (Franceze)
4. Koha vrapon pa u kthyer prapa. (Latine)
5. Koha është si shpata, nëse ti nuk e prêt atë, të prêt ajo ty.
6. Koha vjen për atë që di ta presë
E mbi të gjitha këto, betimi i Krijuesit të gjithësisë mbi kohën është sinjali më i madh, se koha është sekreti i mbarësive dhe i sukseseve tona në jetë, po ditëm ta administrojmë siç duhet. All-llahu, xhel-le shanuhu, thotë në Kur`anin e Madhërueshëm: ‘Pasha natën, që me errësirë mbulon gjithësinë! Pasha ditën, kur ajo shkreptin!’ (Lejl:1-2)
‘Pasha agimin! Pasha dhjetë netët!’ (EL-Fexhr 1-2)
‘Pasha paraditen! Pasha natën, kur shtrin errësirën!’ (Ed-Duha:1-2)
“Pasha kohën” (EL-Asr:1)
Më poshtë, po jap disa shembuj nga njerëzit e mëdhenj të Islamit se si e shfrytëzuan ato kohën e tyre me punë jashtëzakonisht të dobishme:
1. Ibën ul-Ethiri shkroi librat e tij më të shkëlqyer si Xhami`ul-Usul dhe en-Nihaje, duke qenë i gjymtë. (Psikologjia Islame “Mos u trishto” (Aid el-Karni) faqe 156-157)
2. Serhesiu, librin e tij të njohur el-Mebsut që përmban 15 vëllime, e shkroi për shkak se ishte i mbyllur në pus!
3. Ibën el-Kajjimi shkroi Zadul Mia`d-in gjatë udhëtimit!
4. Kurtubiu e shkroi komentimin e Sahih Muslimit duke udhëtuar mbi shpinën e devesë.
5. Ibën Tejmije, më tepër se gjysmën e librit të tij Fetva Ibën Tejmije e shkroi duke qenë në burg!
6. Ebu A`la el-Mearri, të gjitha veprat e tij i ka shkruar duke qenë i verbër. (Psikologjia Islame “Mos u trishto” (Aid el-Karni) faqe 156-157)

E sa të tjerë të dalluar, që u dëbuan nga punët dhe pozitat e tyre zyrtare, por pastaj iu përveshën shfrytëzimit të kohës dhe punës vullnetare dhe i ofruan popullit dituri të dyfishtë.
Andaj vëllezër musliman të përpiqemi edhe ne që ta shfrytëzojmë kohën e mos ta lëmë të na iki kot, ngase ‘koha është anije, që nuk e hedh kurrë spirancën’… Zoti na bëftë prej atyre që e shfrytëzojnë kohën në dobi të njerëzimit. Amin!

Përgatiti: Mirsad SYLJA
(autori është nxënës në kl. e 10 në medresenë “Haxhi Sheh Shamia”-Shkodër) </SPAN>

Mirsad SYLJA,
30.3.2007