[panta_rhei]

...Në dalje i lëshoi njëzet euro në dorë zonjës së shtëpisë dhe i premtoi se sapo të arrijë në Gjermani, do tua dërgonte pesëqind tjera. Edhe Ramës i dhuroi njëzet dhe të tjerat i premtoi se do t´ia dërgonte me postë, sepse në Austri kishte pasur një defekt në makinë, ku ishte dashur të paguajë shumë. Ata u shikuan në mes vete, por arsyetimin e tij e pranuan në heshtje.
"Nuk është me rëndësi"!, tha nëna e Fjollës duke fërkuar duart para vete.
Prindërit e saj u gëzuan se e bija nga Gjermania sadopak do t´u ndihmonte në zbutjen e gjendjes ekonomike, të paktën për blerjen e medikamenteve.
Dy javë pas martesës kryen formalitetet e udhëtimit në ambasadën gjermane në Prishtinë. Dani u premtoi atyre se edhe Fjolla do të punësohet, se mund të fitojë shumë dhe mund ta ndihmojë familjen, si donë ajo dhe sa donë ajo. Në pyetjet e të atit të Fjollës, pse nuk ishte martuar deri tani, ai tha se tërë kohë kishte kërkuar një shqiptare, nga një familje e mirë, e fisme dhe se gjermanet nuk i pëlqejnë!
"Janë të përdala!", tha ai duke e parë në sy vejhrrin e tij. Rama tundi kokë në shenjë pajtimi. Prindërit e Fjollës u shikuan në mes vete dhe nuk thanë asnjë fjalë.

Sapo lanë pas vete kufirin austriak, u ndalën në një restorant.
Fjolla shikonte kurreshtare njerzit për rreth, kur ua afrua një kamerier i shtyrë në moshë, ajo e shikoi hareshëm. Dani u mërdhez, e vështroi kërcnueshëm dhe ajo uli shikimin mbi tryezë. Mori një lëng të mollave, Dani një ujë mineral.
" Më don vërtetë apo u martove me mua me mua për leje qëndrimi", i tha asaj derisa po mbushte gotën me ujë.
Fjolla ngriti kokën dhe e uli shpejt e hutuar. Bëri disa grimasa, largoi flokët nga fytyra dhe u lëvizë e trazuar. Për një çast harroi lodhjen, rrugën e gjatë dhe prindërit e sëmurë. Harroi çdo gjë!
"Si tha të lutem?",
"Ti je shumë e bukur, 11 vite më e re se unë, prandaj thash...mos je martuar me mua për leje qëndrimi...Unë kam shtetësinë gjermane, kjo vlen më shumë se një titull profesori te ne!"
" Jo, jo", përsëriti ajo. " Nuk më duhen letrat, unë kam ardhë për ty", dhe uli shikimin.
"E kam një fëmijë....!"
"Si e ke një fëmijë?, pyeti ajo e shqetësuar, sikur ngritej befasisht e trishtuar nga gjumi. " Mos u tall të lutem! Po tallesh, ti tha se nuk ke qenë i martuar kurrë!" dhe iu mbushën sytë me lot.
" Marta quhet, i martuar jo, mirëpo kam një vajzë, dhjetë apo njëmbëdhejtë vjeçare, por mos u brengos, nuk kam kontakt me atë grua. Ishte një kurvë polake!" Kurvë i tha sa për ta qetësuar dhe për të krijuar binjden se nuk ka më respekt ndaj saj.
" Unë dua një djalë me një shqiptare, kjo është arsyeja pse desha të martohem me ty. Dua një shqiptar origjinal, komplet shqiptar! Kupton? Edhe për prindërit e mi...!"'
Kamerieri lëshoi dy pjata në tryezë. Fjolla u ngrit dhe doli te shkallët.
Ai u mundua ta qetësojë duke u betuar se disa vite nuk e kishte parë, se nuk paguante alimente për vajzën dhe se kishte qenë i ri kur kishte rënë në dashuri.
"Mirëpo, nëse kjo është problem për ty, atëherë ta paguajë biletën e trenit dhe mund të kthehesh në shtëpi!", i tha gjersa thithte tymin e cigares duke ia hedhur asaj në fytyrë.
Fjolla ofshani thellë, largoi kokën dhe iu dridhën buzët. Dëshironte të kthehej në shtëpi, por do t´i dëshpronte edhe prindërit dhe do të llogaritej si grua e lëshuar, kjo do ta dëmtonte dinjitetin e saj, tërësinë morale dhe do ta përcaktonte në të keq fatin e saj.
Dy orë i shtroi asaj aq shumë pyetje rreth të kaluarës, sa Fjollës i shpëtoi një fjalë duke pranuar se edhe ajo në moshën 14 vjeçare, kishte dashuruar dhe simpatizuar fshehtas një shok të shkollës, por pa u takuar kurrë me të.
" E sheh, që të dy kemi gabuar? Jemi njerëz," i tha asaj tani me zë më të butë duke qenë i bindur se "mëkatet" kishin peshën e njëjtë.
Dihet se disa dëshirojnë t´i ndërrojnë dashnoret çdo ditë, krenohen se janë imperialist seksual, por kur martohen vet, duan ta marrin një grua, që nuk e kanë prekur as rrezet e diellit! Ata nuk duan ta kontrollojnë vetëm të tashmen e grave, por duan ta zhbëjnë edhe të kaluarën e tyre. Ata dënojnë gratë e tyre, shkatërrojnë cilësinë e jetës duke konsideruar "vepre penale" të kaluarën, kur ia nuk ishte i pranishën në jetën e saj. Sipas tyre, kur ata kontrollojnë të menduarit, posedojnë njeriun, mund ta nënshtrojnë deri në depersonalizim dhe ta drejtojnë me telekomandë! Dhe, ta shumojnë vetveten!
Fjolla u nis shkallëve te poshtë. Vështroi drejt qiellit dhe eci para gjersa era shpupurishte flokët e saja të gjata dhe ajo herë pas here i rregullonte. Dielli po perëndonte dhe terri po mbulonte ditën ngadalë. Fustani i saj i hollë nga mëndafshi, që ia fali Dani, valvitje dhe ajo me duart skofiare mbronte zbulimin e këmbëve të saja të bardha si dëbora! I ati e quante princeshë dhe krenohej me Fjollën. Ai ishte arsimtar i pensionuar heret për shkak të sëmundjes. Edhe pse Fjolla qe e shkëlqyeshme në shkollë, nuk mundi t´i vijojë studimet për shkaqe financiare. Dani e shihte nga shkallët e restorantit dhe kur pa se dy austriak po afroheshin, ai u nis në drejtimin e Fjollës. Si gjeli që pezmatohet, kur sheh gjelin tjetër.
Konkurenca! Konkurenca! Disa burra mendojnë se nuk janë burra të mjaftueshëm. Kanë komplekse vogëlsie dhe këta burra, për ta gjetur një ekuilibër shpirtëror, mungesën e sedrës e plotësojnë duke nënshtruar bashkëshorten. Keqtrajtimin që i bëjnë gruas u shërben atyre si erzac i potencës. Burrat e tillë rëndom shërohen nga këto komplekse kur t´ia humbin gruas tërë atraktivitetin femëror, kur vërejnë se askush nuk e shikon më. Ose, kur mplaken humbin krenarinë e dikurshme, sepse nuk janë më xheloz dhe gruaja është shkatërruar fizikisht dhe shpirtërisht. Disa gra dobësohen shumë nga problemet dhe mosrespektimi. Disa gra trashen nga stresi i përditshëm, mirëpo gratë me burra të tillë, gjëja e parë që humbin është: liria! Deri në mbyllje dhe izolim! Kjo racë e burrave vetëm duke dominuar ndjehen vërtetë burra. Madje, këta janë burra të fuqishëm vetëm në shtëpinë e tyre, vetëm kundër gruas dhe fëmijëve! Jashtë janë ose njerëz anonim ose shumë të shoqërueshëm. Kështu mundohen ta fshehin impotencën kronike apo komplekset e tyre, që fshihen në mbathje! Disa Burra kanë frikë nga konkurenca dhe kjo racë ka paragjykime: "çdo burr tjetër e ka më të madh se unë! Çdo burrë tjetër është më i fortë se unë! Kështu paragjykojnë ata! Kështu gjykojnë ata dhe pason izolimi dhe mbikqyrja!"
Austriakët hynë në restorant duke folur e qeshur me zë të lartë.
" Kosovë apo Gjermani? Zgjidh! Tren apo autobus?!" Fjolla nuk tha asnjë fjalë, ashtu duke dënesur dhe duke fshirë lotët, u fut në makinë.
"Unë desha të jem i sinqertë me ty, nuk ta thashë këtë për krenari!" Fjolla e falenderoi dhe mbështeti kokën duke mbyllur sytë. U dëgjua një fishkëllim e rrotave, ashtu si dinë t´i bëjnë vetëm shqiptarët krenarë dhe u tretën. Dy austriakët, që po dilnin me nga një bagetë në dorë, shikuan duke zgurdulluar sytë!
Fjolla e veshur me një fustan të bardhë dhe një kurorë, qëndronte ulur në një karrige pranë derës dhe sa herë hynte apo dilte dikush, ngritej në këmbë. Kur ajo varte kokën nga lodhja, vjehërra kollitej dy herë dhe Fjolla kërcente në këmbë. Pas ankesave të njëpasnjëshme të fqinjëve, u deshë ta zvogëlojnë zërin e muzikës. "Laje ti moj gooooce, laje ti, shaminë e beqarit...!"
Aty para mesnatës të ftuarit dolën njëri pas tjetrit dhe Dani e mori për dore nusen në dhomën e fjetjes.
Në disa dasma shihen fytyra të zymta, të ngrysura të nuseve. Ato në vend se të gëzohen që martohen, ulur në një karrige rrezatojnë një trishtim makabër, një mospajtim, një revoltë të pashpjegueshme dhe frikë e tmerr nga çastet që vijnë. Ato ulen dhe ngriten, përkulen e drejtohen për të dëshmuar me fakte, jo se ka ardhur si nuse në shtëpi, por si shërbëtore pa personalitet dhe pa dinjitet të vetin! Ato shërbejnë të ftuarit, ua marrin dorën duke u përkulur si skllave dhe tërhiqen prapa si robotë të programuar! Përkulaj e tyre, nështrimi i tyre, është letërnjoftim i mizoginëve. Ato nuk flasin, nuk qeshen, por shërbejnë, si shërbenin skllevërit Qesarin:. Julius Gaius Qesarin. Perandorin e fashmëm romak!
"Me dëgjo", i tha duke ia përkdhelur flokët: " Ti je tani në Gjermani dhe duhet t´i kuptosh disa rregulla këtu. Në qytet apo shitore nuk mund të shkosh vet." Fjolla ngirti kokën. " Nëse shkon, atëherë vetëm me nënën ose me motrat e mia. Miqësi me gjermane janë të ndaluara, edhe me shqiptaret, që nuk i njoh unë! Nëse rrugës takohemi me shokë, mos i përshëndet për dore, por vetëm nga larg, me fjalë, e qartë? Dhe, një gjë mos harro kurrë, kur ecim rrugës, ec kokulur duke i parë vetëm këpucët apo pak para këpucëve, një metër, më shumë jo...!"
Fjolla pohoi duke tundur kokën dhe kafshoi buzët.
Gjyqi Për Çështje Familjare, janar 2010, të pranishëm: gjyqtari dhe zonja Mayer para kompjuterit; në sallë dy avokatë, psikologia znj. Dr. Müller, që merret me studimin e sjelljeve, Fjolla dhe Dani.
"Po ju lexoj shkurtimisht arsyen e shkurorzimit, tha gjyqtari dhe hapi dosjen. "Dan Pusi dhe zonja Fjolla Destini-Pusi me shtetësi kosovare, janë martuar në janar të vitit 2008 në Kosovë. Pas gati një viti bashkëjetese, Fjolla ka braktisur djalin dhe është kthyer në shtëpi. Atje ka qëndruar tre ditë dhe është kthyer përsëri në RFGJ, por jo në shtëpinë e saj, por gati 900 km larg, në shtëpinë e grave...! "...