[4peace]

***

Kjo vjeshtë e bukur në të cilën kemi hyrë, më e ( „më e“ ose „m’a“) ka ligështuar shpirtin. Ti je tashmë larg meje. Por mjafton të të çoj në mendje dhe atëherë zemra ime kapet nga një rrënqethje e çuditshme, dhe me zë të ulët i them vetes: "ah i vdekur i gjallë"!
Por, e di ti pse ndodh kështu?
Sepse njerëzit janë lindur thjeshtë për të e ( „të e“ ose „t’a) ushqyer njëri-tjetrin, thjeshtë për të jetuar së bashku nën një kulm, por pa mundur kurrë të e („të e“ apo „t’a) shuajnë etjen e tyre shpirtërore. Le të bëjnë provë ata (këtu duhet ose presje ose një „e“) të ushqehen ndërsjelltazi me këtë ushqim shpirtëror, që është dashuria, dhe ata do të shohin se do të rilindin në çast, dhe zjarri do t'iu (t’ua) pushtojë trupat.
Idila ime e dashur! Ne nuk jemi asgjë tjetër veçse fushëbeteja e katër luftëtarëve të egër dhe të pamëshirshëm: trupi, mendja, shpirti, zemra. (trupit mendjes, shpirtit dhe zemrës).

Që të katërtit, secili më i fortë se tjetri. Ndodh që të ndeshen dy nga dy. Ndodh që edhe tre kundër njërit, por luftimi, megjithëse i pabarabartë është mjaft i ashpër dhe rrallëherë ka fitore.
A nuk kërkon trupi që („që“ është e panevojshme) të jetë tani pranë teje? Por a nuk është mendja që thotë se kjo është e pamundur? Por a nuk është zemra që thotë se dua të shkoj me çdo kusht? Po shpirti, a nuk është ai që mundohet të e(…ose „ta“) luajë prijësin duke thënë së(e) fundja, unë jam ai që kam në dorë çdo qenie njerëzore?
E di, e dashur, që do të na duhet të jemi të ndarë, dhe për shumë kohë. E di së gjërat kanë filluar të më turbullohen në kokë. Kjo ndarje e dhimbshme po më („më e“ apo „m’a“) bluan shpirtin për çdo ditë. Ulem në tavolinë dhe shkruaj ndonjë poezi. Dëshironi t'jua lexoj një, e dashur? (Kjo është e shkruar në shqipe dhe e menduar në anglisht. Shqip: „Dëshiron të ta lexoj një, e dashur?“ apo „anglisht“/shumës: „Dëshironi t’ua lexoj një, të dashura (t) e mija?“ (ha ha ha)

Pjesa tjetër është deri diku më në rregull.
Kaq di sipas asaj që më ka mbetur në kujtesë nga drejtshkrimi…


***