[lirik]

Prizreni

SHKRUAN XHELAL FERRIZI

permbi maja te libotenit
ku e mbanë bora atje bardhsinë
kundrojnë yjet e prizrenit
kahdo rrotull bukurinë

fusha e ara e bukurija
qe ia nxjerr qiellit at fjalë
neper rrafsh kaH flladi e hieja
ecin dheut mbi erë ngadal

e kto jan pra ato troje
ku vet hana ka shkrue n' brusha
kto jan lulet porsi shtroje
qe bien n 'lugje neper gusha

EDHE MAHNIJA E QDO VALE
KAH PO LANë GURë E ZALLINA
KUDO VETULLAT PERMBI MALE
PORSI HARQE ME DRUJ QETINE

LUMI ECë KAH VET MAGJIJA
QE EKA RRAFSHI QE DEHë YJE
SA E GJERë SHTRIHET DARDANIJA
ME TE MAHNITSHMET BJESHK E PYJE

POR S E FJALë KTU NUK MBAN BARKU
AS I PENDES E AS I JETES
SE AI QIELLI ME BALLë HARKU
JA NXJERR SHPREHJET SI AROMë FLETES

A ATO UJRAT E KTI VENDI
ME AT KULLIM SI AI LANG BORE
SI ME RRJEDH ARI KA SHENDI
ASHTU JAN GURRAT ARBNORE

PAQ LAVDI O I BUKURI ART
O QEILLORë PERMBI DARDANë
TY PRIZREN SI YLLIT LART'
VARGJE RREZESH KAM ME T' DHANë

edhe luleve qe i ke me shije
si mbrendija e safirit
kur shartojn rrezet me hije
mahnit ballin n kup s' t 'empirit

XHELAL FERIZI ME KTO VARGJE PERSHENDES JETEN
shoqen e nderuar te forumit