[Ilir@]

Nezir Myrta / KËNGA E POPULLIT






Kënga e popullit -
këndua nën hundë kur nuk donte të merr vesh mali
as te sheh fusha

kur vlon gjaku e gufon shpirti
i ka adhë deri në fyt

këngë e kënduar nëpër tymëra flakë e lotë

këngë e kënduar e gjithmonë e pashkruar
pa shkronja as orthografi pa lasp as shtypshkrojë
këngë që gufon në zemër e vlon përgoje shkrum i gjallë
e kënduar në hastra çerga qilima e drrasa të thata si fati
në gryka maja e shkëmbinj malesh të larta
gjithë natënelume pa shtie gjumë në sy
me vajë në buzë -
e lotët pikuan në çergë e lotët pikuan në shkëmb

e pika shpoi gurin tue rrehë në një pikë!

***

Kënga e popullit u këndua
deri iu bre fija lahutës e iu këput teli qiftelisë
lahuta e qiftelia mbeten varë atëditesot
u pre këna në kulla - u pre kënga mbi shkëmbinj

kënga mbet vaji i burrit

edhe para djepave edhe para varreve
edhe kur Hana u përgjak mbi mal
edhe kur Dielli leu si gjaku në agim

edhe kur Hana ishte në të sosur
edhe kur vaji ishte në të nisur

edhe kur Dielli u zu me kuçedër
jehoi kënga e populli e shpërtheu vaji i burrit:
- O lum për ty o për të lumin Zot
o ë kambë na u çua Sokol e Halili!...

Doli Zana e Malit e
Mali ushtoi prej Djalit

kur kqyren në varr
gjeten veç 'i grusht eshtra

e zana mori malin
e toka mori djalin

kënga mbet Vaji i Burrit!

(1995) nga POEMA PËR POPULLIN