[lirik]

Po sot shqipni pa më thuaj si je
e shkruar sipas kujtese se vargjeve e ngjarjeve
per vitin 1997 ne shqiperi kur atdheune dogj anarkia
ja disa vargje te mia vajtuese e te dhimshme
qe i shkrova ather kur nuk kisha mundsi te hyj ne at vit ne shqiperi
e shkova ne itali te vllezrit e gruas -
ku i kam shkruar e po qaja me lto per fatin ekombit
vargjet e mia ather nuk kishin se si me dalë ne siperfaqe
te gazetave mendjemdha injoruzese e te televizionit hund perpjetë
poashtu injorues
si gjithmonë me lotin rrke
vuajtje e gjak tue derdhë mbi dhe
gjithmonë gjak t' del prej damari
veq pse shkurt po sheh shqiptari
---
për dy pare vret e pret
e len votren në zi e shkret

e shet vashen shqipe të re
nanë shqipnin gjithkah tue bre

breje në akte e pislleqe
gjithkah mbjellet punë e keqe

e nuk mbjellen jo kopshtije
as nuk mbjellet shkollë as dije

por ma shum po mbjellen fe
djaj e skile përmbi dhe

po kush të qiti me kry e në hi
po kush të dha hile me pi

e katran kush të dha si ngjyrë
kush ti humbi besë e ftyrë

kush të la pa nderë e plis
kush të rrxoi mbi dhe si lis

po ti ishe e burrave nanë
në ty betue jan diell e hanë

në ty betue jan edhe tjerë
besë kanu e erz e nderë

por ti sot më thuaj si je
kush të la rrxue kshtu mbi dhe

kush ti preu ty ligje e shpresa
kush të ndrroj me interesa
---
kush ta solli anarkinë
kush te mbloj me trinitrinë

tre gishtrij kush t' ngriti n' vlorë
kush te la mbi dhe te gjorë-

qani ju vasha qani ju gra
se jan qua n' këmbë grek e shkja

te huaj te tjerë e te pa fe
mos me lanë shqipni mbi dhe
----------
lapsi im dhe vargjet e mia nuk puahuan per qeshtjen atdhe asnjiher
dhe askund edhe ne udhtim edhe ne traget edhe ne itali edhe ne vende te europes edhe ne atdhe e ku do -
por kurr nuk ju kushtuan rendesi as vargut as frymzimeve kombtare as
vleres se kontributit ne sherbim te unite tit
-
vinin gazetarë pordhac me dner me thanë dhe me nje lloj analfabetizmi-
silleshin aty pari ne shoqatë e gjoja po te mohoj e gjoja po te
injrorj-
debili nuk e emndonte se un as kur e kan pas shpirtin etim ne grusht shkiet nuk jam nenshtruar-e jo po i nenshtrohem injorimit te tij.
Ata vinin e intervsitonin gjithfar lloj tarabeci aty gjoja per meritat e ti e punen po as nuk shfqanin as ma te voglin interesim per fjalen time as per vargun tim te autorit te qindra emija vargjeve ne sherbim te atdheut-
por merreshin me njerz analfabet -
- se paku nji varg i imi te dilte ne gazeta ne ato kohra te mjerimit per kombin tonë qe ishte rreziku ma i madh kombtarë gjama dhe kobi ma i zi i te gjitha kohrave te hsitorisë sonë -
vargu im qe ndikon edhe te gurie druri do te kishte ndkiuar ne rrethanat dhe situatat e asaj kohe por injrimi i tekenfecave te pa larë qe ishin me dhëmb pa la e i thonin vetit gazetar ne fakt ishin disa gazetaruca hundperpjetë -
qe pas dy tri paraqitjeve ne vargje mi ndalen pastaj menjiher vargjet pa kurfar sqarimi-pa me thirr e pa me lajmru asnjiher se per q arsye beheshin kshtu kto diskriminime -

kjo deshmon se si mediat si televizioni shqip jan te quditshme dhe un personalisht asnjiher nuk kam arrit me i kuptu me dukej vetja nga njiher sikur jam nji i huaj i mohuar vazhdimisht e jo shqiptarë-
i cili digjesha nga deshira si me varg si me veprimtari qe atdheu te shkonte rruges se duhur e jo mbrapshtive-
edhe pse ket e kam deshmuar ehd eme vepren time konkrete -
gjithnji mohimi ishte ai q eme percolli gjith jeten-