[Murgesha]

Një djalë i vogël e pyeti nënën kur e pa duke qarë.
-„Pse po qan“
-„Sepse unë jam grua“- ju përgjigj ajo.
-„Por unë nuk po e kuptoj këtë“- ju përgjigj djali
Nëna përqafoi djalin e vogël dhe i tha:
-„Dhe kurr nuk do ta arrijsh ta kuptojsh“
Më vonë djali kurreshtarr e pyeti babain e vet
-„Si është e mundur që nëna qan shpesh pa pasë ndonjë arësye të posaçme?”
-„Të gjitha femrat qajnë ndonjëherë edhe pa pasë arësye“ – ishte përgjigja e vetme që babai mundi të jepte..
Ai djalë i vogël u rrit dhe u ba burrë, por ende e mundonte kurreshtja pse femrat qajnë.
Më në fund vendosi që ti telefonojë Zotit, e kur Zoti ju lajmërua në telefon, ai e pyeti:
-„Zot i dashur, për çka femrat qajnë shumë lehtë?“
Zoti ju përgjigj:
-”Kur unë krijova gruan,ajo duhej të ishte diçka e veqantë. Unë ja bëra asaj supet të forta që ajo të jetë në gjendje të baj dertet e botës, dhe gjithashtu të buta që kur mashkujt duan ngushëllim të mbështeten në supin e saj…”
-”Unë i dhash asaj pjesë të mbrendshme të veçanta që të mbaj fëmiun, dhe ja dhashë pjesët e nevojshme që të mbaj mbrenda edhe brengat që janë të shumta prej fëmijëve të saj…”
-”Ja dhashë gjithashtu edhe një forcë të madhe që e lejon atë të vazhdojë edhe kur të tjerët hjekin dorë, për tu kujdesur për familjen, edhe kur ata janë të sëmurë e të paduruar pa u ankuar kurrë…”
-”Ja dhashë asaj ndjenjën që pa kufi ti dojë fëmijët e vet, edhe atëherë kur fëmija i saj e ka lënduar atë thellë…”
-”Unë i kam dhënë asaj intuitën që ta udhëheq burrin e vet, gjatë mangësive dhe e bëra gruan nga brinja e tij, që ajo të mbroj zemrën e tij…”
-”Ja dhashë asaj dijen që të dijë, se një bashkëshort i mirë asnjëherë nuk i shkakton gruas së vetë të këqia, por provon që gjithherë të forcojë vendosshmërinë e saj që të rrijë në anën e tij pa luhatje dhe dyshime…”
-”Dhe në fund ja dhash asaj një lot, që ajo ta lëshoj… Ajo vendos vet kur duhet ta përdorë atë lot…”
-”Loti i saj përmban dhimbjenn, dashurine, krenarinë, pa të cilën bota nuk do të ishte botë...”

-”Mjerë ai burrë që tronditë zemrën e nënës, gruasë… Ai nuk e meriton të përjetoj kënaqësitë e shumta që dhuron gruaja, me thjeshtësinë e saj që quhet dashuri”
"Siç po e shef!" - vazhdoi Zoti:
-”Një grua nuk është e bukur nga rrobet që ajo mban në trup, as nga trupi që ajo ka, e as nga mënyra se si ajo i mban flokët.
Bukurinë e gruas duhet ta kërkojsh nëpërmjet syrit të saj, që është dera kryesore që qon në zemrën e saj – atje ku dashuria e gruas jeton...”

-”Çdo grua ka bukurinë e vet që meriton t`i rrespektohet...”

Ps. Kërkoj falje se ndoshta ky shkrim nuk ka të baj edhe aq shumë me temën, por mendoj se një njeri që nuk e rrespekton:
"Atë që përkund djepin dhe me atë përkundje, sjell edhe fatin e boshtit të njerëzimit nuk e meriton të quhet njeri..."