[Oqeani]

Tek burimi.
aAty, ku buronte çdo gje, shoqeria, simpatia, dashuria ...
Aty, ku rrezet diellore me kishin perrplasur shikimin per tokë, aty ku ecja sikur i molisur nga lodhja e dites se mundimshme!
E ti !
Ti se thellenze me shiqimin tuaj te mbrehte!
E shoqeruar nga mikesha ime, e buzeqeshur e percjellur me ritmin e hapave te herese !
Nje ze degjova !
Dash shiqimin !
Syte edhe me shume me u verbuan!
As vete nuk di se pse!
Por para kembeve pashe buzeqeshejen tuaj, nje buzeqeshje qe me beri te skuqem !
Ishte buzeqeshje gezimi apo ...
I hutuar, edhe me tutje flisja si ne enderr!
Per pake çaste shkove, shkove duke me lene mendjen aty ku mbeta!
Mbeta aty, aty tek syte e tu te kaltert!
Aty tek shikimi yt gjalleror!
Aty tek te qeshurit e embel!
Mbeta dhe nuk dija ka te percillja!
Ditet akloni, po ashtu edhe javet,po edhe muajt, e une i mbetur ne piketakim!
Edhe me tutje i shtangur!
I shtangur ne shiqim, asgje nuk shihja, pertpos buzeqesjes sate, edhe pse ajo tani ishte diku larg apo ishte shenderruar ne griamse dhembje. Nuk e dija, por çdogje me turbullonte gjer ne momentin kur degjova zerin tuaj te magjepes te papritur!
Shiqimi me u erresua !
Ishe ti apo ...
Po ti ishe !
Por perse tani, perse ishe ne "arrati" !
Po, ti ishe bjondja e ...
Nuk di pse, pse degjova zerin tend, thirrjen tuaj te ajaj pasdite te qete.
Pse?
Pse te kishte kapluat vetmia, apo ... nuk di pse, as te te pyeta se spe, as qe me the se pse !
Apo, ishte vetem klithme !