[4peace]

...





Ai:
Jo...Jo... kjo me të vërtetë është shumë.

Unë:
All-llahu (subhanehu ve teala) është eshe më shumë, o vëllau im. Bëhu i qetë se All-llahu (subhanehu ve teala) do ta shumëfishojë ty rizkun e Tij, si dhe do ta shtojë mirësinë e Tij, e assesi nuk do të pakësohet pasuria jote nga zekati. Më beso!

Ai:
Nuk e pakëson pasurinë time! Çka po thua?

Unë:
A nuk e ke lexuar fjalën e All-llahut të Madhëruar ,ku thotë:

”... e çkado që t’u jepni të tjerëve nga pasuria, ajo do t’u kompenzohet në mënyrë të plotë duke ju mos dëmtuar ju.” (el-Bekare: 272)

Ai:
Sikur për herë të parë e dëgjoj këtë ajet!

Unë:
Poashtu edhe fjala e All-llahut të Madhëruar:
”E shembulli i atyre që pasurinë e vet e japin nga bindja e tyre duke kërkuar kënaqësinë e All-llahut, i përngjan një kopshti në një rrafshnaltë që i bie shi i madh, e ai jep fruta të dyfishte. Po edhe nëse nuk i bie shi i madh, i bie një rigë (që mjafton). All-llahu sheh atë që veproni.”(el-Bekare: 265)

Ai:
Të lutem, më lexo ende nga fjalët e All-llahut të madhëruar.

Unë:
All-llahu i Madhëruar thot:
”Shembulli i pasurisë së atyre që e japin në rrugën e All-llahut, është si i një kokrre që i mbanë shtatë kallinj; në sejcilin kalli ka njëqind kokrra. All-llahu ia shumëfishon (shpërblimin) atij që dëshiron, All-llahu është Bujar i madh, i di qëllimet.” (el-Bekare:261)

Duke mbetur i habitur filloi t’i përsërisë fjalët e fundit të ajetit të lartëpërmendur: All-llahu është Bujar i madh, i di qëllimet... All-llahu është Bujar i madh, i di qëllimet...!”

Unë:
Edhe i dërguari i All-llahut (sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem) thotë: ”Për tre gjëra betohem”, e një ndër to për të cilat u betua i Dërguari i All-llahut (sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem) ishte: ”Nuk pakësohet pasuria nga sadakaja (zekati) që jipet”./Hadithi është i vërtetë, “sahih”/

Kurse i Dërguari i All-llahut (sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem) është besnik dhe nuk flet nga hamendja dhe fjala e tij nuk ka nevojë për betim që të jetë e besuar. Mirëpo ai (sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem) me betimin e tillë largon çdo mendim se pasuria, se cilës i jepet zekati pakësohet.

(Në fytyrën e tij vërejta një pikë loti që rrokullisej, ndërsa dora e tij u shtri duke u munduar që lotin e tillë ta fshijë apo fshehë.)

Vëllai, më pas nxorri fletëshënimet e tij të pasurisë dhe filloi të shkruajë, duke nënshkruar një çek të cilin e bënte gati që të ma jepte e pastaj tha: “Kam nënshkruar shumë marrëveshje të pasura tregtare me të holla... por sot kam nënshkruar marrëveshje (kontratë) me All-llahun e Madhëruar... me të vërtetë tregtia më e mirë qe kjo, në dunja e ahiret, siç thotë edhe All-llahu i Madhëruar:

O ju që keni besuar, a t’ju tregoj për një tregti të bujshme që ju shpëton prej një dënimi të dhermbshëm.”(es-Saf:10)

Athua a ka dënim më të dhemshëm se dënimi i Xhehennemit?!

Unë:
Nuk mund të të them gjë tjetër, pos All-llahu (subhanehu ve teala) të shpërbleftë o vëlla, për këtë nënshtrim të shpejtë ndaj urdhërit të All-llahut (subhanehu ve teala).

Ai:
Edhe ty All-llahu (subhanehu ve teala) të shpërbleftë me të mira, sepse më trimërove dhe më nxite në një farz (obligim) të cilin unë e kisha lënë pasdore... e me siguri se ai që përkujton dhe orienton të tjerët në një punë është sikur ai që e vepron atë.




***