[lirik]

ne shekuj fjala e tokes
e fjala ime ne kohra
kerkoj te zhduket vuajteria
te vjen mbi dhe nje bukuri
e shpirti im neper mes fjales
me plot artikulim
thrriste per liri
per bashkim
sa her si vala u gurgullis
e rrokullis loti im
nepe shpresa
me plot imagjinata
per dashuri
sa shum loti u derdh si vesa
rreshqiti mbi qerpikt e mi
q na qenka besa
q esht kjo juri
qe ndane interesa
e vetem interesa
me vese
ku ka shqipni
kohrat dolen prej bese
e un ka te shkoj nuk po di
as fjala ime poetike
kot kerkoj metafora
qe te vlersohet mundi
e liria
pas dore
pas dore
mbet dashuria
pas ore mbeten mundimet e mia
pas dore mbet liria
shqiperia etnike
pas dore mbet kujtesa
e besa
e vlerat historike
po mbillen interesa
po prishen buzqeshjet gjenetike
na i sollen katarret e thive
neper stine
e ndjenjat
e fjalet figurative
kah te mbillen nuk dijne
nuk di kush jan keta
ekah vijne
qe ngulfaten mot
e nguflaten stinë
edhe lotin tonë nj e di
e gjakun
ne dolli do te na e pijne
autori xhelal ferizi