[Pause_Print_Scroll]

Njoftimet pejgamberike pėr ardhjen e Muhammedit a.s.

Autor: Nexhat Ibrahimi

“Para se tė tė sajoj nė barkun e nėnės, unė tė kam ditur; para se tė dalėsh nga krahėrori i nėnės, unė tė kam kushtuar, pėr tė dėrguar tė tė gjithė popujve tė kam vendosur…”. (Dhjata e vjetėr, Jeremia, 1, 1-5).
''Isha i dėrguar edhe atėherė kur shpirti i Ademit pezullonte nė horizontin e tokės dhe detit.” (Muhammedi a.s.).

Hyrje

Qysh nė mėsimet e para nė mėsim-besim apo nė leximet e para tė librave islame pėr fillestarė, muslimanėt mėsojnė se Islami ėshtė feja mė e vjetėr dhe njėkohėsisht feja mė e re. Kur’ani mėson se Islami ėshtė nga Ademi a.s. deri te Muhammedi a.s.. Ēdonjėri pejgamber mėson se pas tij do tė pasojnė pejgamberė tė tjerė pėr vazhdimin e misionit pejgamberik deri te Muhammedi a. s. – vula e pejgamberisė (hatem’ul-enbijai). “Ardhja e Muhammedit a.s. ėshtė lajmėruar si sihariq nga kulla e pejgamberisė sė tė gjithė pejgamberėve tė ardhur para tij”.[1] Muhammedi a. s. unjėson nė tėrėsi shumicėn e sunnetit (traditės) tė pejgamberėve tė kaluar. Ai agjėron agjėrimet e tyre tė obligueshme dhe tė paobligueshme, bėn hixhretin, sepse kėtė e bėn edhe Ibrahimi, Musai dhe shumė tė dėrguar tė Zotit pėr tė arritur suksesin e fesė sė tyre. Me dėrgimin e Muhammedit a. s. u pėrmbyll periudha e gjatė e shpalljes hyjnore, e cila do tė manifestohet si mėshirė hyjnore deri nė Ditėn e Fundit pėr njerėzinė dhe botėn.