[lirik]

Po ju
a jeni te fares arbnore

a nuk ndjeni
denesjen time
neper renkime metafore

te qdo vargu nga larg
e dhimbjet per trojet arbnore

e te metafores kohore

po ju
a nuk shihni
o vllezer
qe un me varg arti
jam lirik
e epik
e jam poet
jam shqiptarë
ne te gjitha format
mund të shkruaj
nga deti ne det
po mergoj
po lotoj
e ne breg
po bie per dhe
e her po mallkoj
e askund nuk gjej atdhe

un shpirte zjarrti
jam renkimtarë

jam vargatar

e ju
si te doni vet
ndjeheni
e her si ne pazarë
shkoni e
per seri
ktheheni
nga udha ne udhë
udhtarë
her zhgenjeheni
e her theheni
e mbi vargje kaloni si kalimtarë
nuk di si do te shpreheni
kur vargu im
e loti im te jet tharë
e mbi nje varr
nje gurë
e ndonje zog
bilbiltarë
do te thot
ketu pushon nje mergimtarë
krijimtarë
qe vargjet e kohrat i lau me lot
cili do te jet syri juaj me qerpik
kur vargu ma nga qielli i shpirtit
fjale nuk do te pikë
q do te thot emocioni juaj
si do te mbije nodnje ndjenje
ne dheun etnik


un
shkruaj
edhe per ju
o mergimtarë
e ju ne atdhe
atje kahdo rrini
ju qe me assnje diell
s me keni nxe
e hani e pini
atje
kur zogu i merguar
qane per fole
ju
qe nuk ma lat
nje lot
ne atdhe
nje grusht dhe
e pak hise
e dhe

i kujt jam un
a e dini
pse keshtu
pse

qejfet
aq shum i pini
e pasi te hani
e te epini
emocionet ftoft i
i ngrirni



qe habitë

me jeni

sikur diqka shkrini

neper halle
qe koken
nuk e ktheni
dukeni si hije mbi zalle
e dhe
me nnje fe
qe nuk ishte as dje
as pardje
e sot
me nje tjeter mot
e mode

thue se kur s ju mbrrini
ndoj germ e vargut
ne shpirt

sa nji kokerr zalle
nuk flisni dot

dhe ansjiher
nuk u ngritet
ne vetedije

art

me pa ne germa
e interpret
as kur nga lart
ju vjen si shi
e det
ankimi
e fjala vet
e nga jeta ne jetë
shpirti i fjales vvet

po ju
a jeni
qenje te gjalla
a jeni hije
damare a keni
e gjak
ndonje far shpirtesie
sa do pak

kur vargjet
po rrjedhin
gjithkah
gjak
e fjalë
po mbledhin
e secili zambak ne fletë
kekron jete
e fjala
me sa si

si det
edhe gureve ju jepe jetë
e mishi
e syri juj
nuk flet
as goja
thua
se ju ka ra ploja
vet
e mishi juaj
nuk ka gjak
as jetë
gjithqka me duket e huaj
edhe plisi vet

perse
koken
se ktheni aspak
ku sh jeni ju
e ky lloj mishi
e shekulli
qe quhet shqip
ne ket jete

a e shihni s e po thrras
me varg gjithkah
po pbertas
e pelcas
po ngas
neper gure e dhe
e kombe e fe
per atdhe
o
fise
e dyer bujare
o shqiptar
e shqiptare
e ju
stine
qe dini shqip
un me gjuhe cicerimtare
nga dega ne dege
e ne qdo pip

gjuhë nane
thrras shqip

e shqip gji
vargjet e mia
kan pi
e nina nana
u ka thanë

me kangë legjendare
ndooj ninull
a baladë
tregim
nga dheu im

per tu rritë
me dashuri


po si nuk sheh ti
o ti
ketu
i pari
e i dyti
e i treti

Bajraktari'
pasaniku
kur po flet loti
e qerpiku
e stina emoti
kur koha aq dhimshem iku
kur flet djehja pardjehja
e soti
kur sot zgerdheshet armiku
e ju ngrini
e rrini
e mua
me loton me malle qerpiku
a h hani e pini
se edhe ky shekull iki
e zogu dikah
ne ndonje dhe te huaj
per seri
pa kthim iku
e nuk po gjene shqipni
e fole
e loti
mbi sqep i piku
e ju perseri
si dje e pardje
rrini
e hani
e pini
dukeni ngri
ringjalluni
qe te quheni
gjalleri
mbi shqipni

autori xhelal ferizi