Dardania.de - Shiko Postimin Tek

~~Denim~~ · 23-05-12, 16:02

Pagëzimi

Ky Sakrament është i pari dhe më i rëndësishmi në Kishen Shenjte. Është sakrament fillestar apo sakramenti i hyrjes (ose injicimit). Ky sakrament bashkë me sakramentet e tjerë si atë të përforicimit e plotësojnë hyrjen e Zotit që një besimtar të jetë me të vërtet biri i Zotit. Kur bën fjalë për sakramentin e pagëzimit vetë emri tregon një ngjarje. Vetë emri ju dha gjatë historisë së shëlbimit sipas ritit dhe domethënjes teologjike. Në mes të emrit sipas ritit bën pjesë fjala greke Babtismus që vjen prej fjalës Baptei që d.m.th. zhytje, diçka që laget. Kjo vjen prej asaj se: në fillim pagëzimi është bërë me zhytje dhe prej kësaj ja dhanë emrin këtij sakramenti. Në emrin e dytë të emrit të pagëzimit bën pjesë shprehja «Metanoja» d.m.th. kthim. Kjo është domethënja kryesore e këtij sakramenti sepse vetë emri tregon se njeriu që pagëzohet duhet të kthehet prej jetës së mëparshme në jetën e re me Zotin. Vetë shkrimi i shejtë na jep porosinë dhe doktrinën e pagëzimit, duke kërkuar prej besimtarëve të kthehen e ta pranojnë Ungjillin.

Pagëzimi me ujë, dëshirë, gjak:

Jezu Krishti i porositë apostujt e vet:
Shkoni e predikoni, mësoni e atëherë pagëzoni (Mt 3,11; 28,19)
Unë ju pagëzoj me ujë në shenjë kthimi, porse Ai që po vjen pas meje, është më i fortë se unë e vetë nuk jam i denjë t’ia zbath të mbathurat e Ai do t’ju pagëzoj me Shpirtin Shenjt e me zjarr. Prandaj shkoni e bëni nxënësit e mi të gjithë popujt. Pagëzoni në Emër të Atit e të Birit e të Shpirtit Shenjt.

(Mk 10,38) Jezusi u përgjigj: «Nuk e dini çka lypni». A jeni të zotët të pini gotën që mua më duhet ta pi, ose të pagëzoni me atë pagëzim që mua më duhet të pagëzohem?

(Gjn 3, 22.26). Pajtaj Jezusi shkoi me nxënësit e vet në tokën e Judesë. Aty u vendos me ta dhe pagëzonte.

26 shkuan tek Gjoni dhe i thanë: «Rabbi, ai që ishte me ty matanë Jordanit, ai për të cilin ti bëre dëshmi dhe ai po pagëzon dhe të gjithë po shkojnë tek Ai.

Duke parë se Shkrimi Shenjt në shumë vënde flet për themelimin e këtij sakramenti prapseprapë duhet të shohim themelimin e këtij sakramenti në mundimin, e vdekjen, ngjadhjen e Jezu Krishtit ku shohim burimin dhe themelimin e këtij sakramenti, sepse me pagëzim ne i vdesim mëkatet e ngjallemi në Krishtin. Pagëzimi i parë I anetarëve te Kishes katolike është bë ditën e Rrëshajve, pas ardhjes së Shpirtit Shejtë. Pas predikimit Sh. Pjetri apostull, pagëzohen rreth 3000 vetë e këta janë antarët e parë të Kishës katolike. Rëndësia e predikimit të Sh. Pjetrit është ajo kur Sh. Pjetri kërkon kthimin dhe bashkimin në bashkësinë e atyre që do të shëlbohen në emër të Jezu Krishtit. Për çdo njërin, si për hebrenjtë, si për paganët, e për të gjithë të tjerët që dëshirojnë të pagëzohen kërkohet feja, besimi në Jezu Krishtin.

Riti i hershëm i Pagëzimit:

Në shekujt e parë është praktikuar pagëzimi i të rriturve. Për pagëzim është bërë përgatitja ose vetë kumentati. Kjo përgatitje ka zgjatë për një kohë dhe përgatitja konkrete dhe e afërt është bërë gjatë 40 ditëve të kreshmeve. Gjatë kësaj përgatitje janë bërë dy takime të rëndësishme me bashkësinë e krishterë:

1) Paraqitja e kandidatëve para popullit të Zotit.

2) Mandej vertetimi i kandidatëve se dëshirojnë të kthehen nga jeta e kaluar dhe dëshmia e popullit mbi jetën e tyre se ato me të vertetë jetojnë një jetë të re. Pas këtyre dy takimeve Ipeshgvi zyrtarisht i pranon në bashkësinë e besimtarëve dhe ua ndanë 3 sakramentet e hyrjes ose të injicimit. Pagëzimi i të rriturve bëhet me hyrjen apo tundosjen e kandidatit në ujë për të simbolizuar vdekjen e mëkatit dhe ngjalljen për jetë të re me Zotitn dhe me Kishën. Pas daljes nga uji Ipeshgvi lyen vajin e përforicimit e përqafon për ta pranuar në bashkësi dhe më vonë të gjithë të marrin pjesë në kremtimin e Euharistisë (Meshës Shejte). Kjo ishte hyrja e tyre në misterin e fesë. Në kohën e apostujve me pranua pagëzimin d.m.th. me besu në Jezu Krishtin dhe vetë riti i pagëzimit ishte i thjesht. Para Krishtit pagëzimi u bë në lumin Jordan ku pagëzonte Gjoni me ujë, kurse tash pagëzohet me ujë dhe me Shpirtin Shejtë e me shtrirjen e duarve. Më vonë për ata njerëz të cilët ishin paganë që nuk i takonin popullit hebre përveç besimit në Jezu Krishtin paraqitet nevoja e predikimit të Jezu Krishtit për vdekjen, ngjalljen etj. Kush e pranon këtë mësim e beson ai pagëzohet. Për këtë kemi dëshmi VP. Letrat e Sh. Palit.

Në mes të shekullit 5–12 është bërë diçka e rëndësishme për sakramentin e Pagëzimit e të Krezmimit, pasi këto të dyja janë dhënë sëbashku, sepse janë pagëzuar të rriturit e në këtë kohë fillon pagëzimi i fëmijëve e për këtë arsye bëhet ndarja e të dy sakramenteve d.m.th. pagëzimi i ndahet fëmisë e krezmimi do të ndahet ma vonë në kohën e pjekurisë. Pagëzmin e ndan meshtari, krezmimin Ipeshgvi.

Materia e Pagëzimit:

Materia primare dhe e dukshme e sakramentit të pagëzimit është pa dyshim uji. Në shkrimet e vjetra që janë shkruar gjatë viteve 80-100 flitet për vitin e pagëzimit dhe për përdorimin e ujit. Pasi është thënë krejt ajo që është e duhur pagëzohet në Emër të Atit e të Birit e Shpirtit Shenjtë me ujë të rrjedhshëm, e nëse nuk ka ujë të rrjedhshëm pagëzohet me çfardo uji tjetër, por të pastër. Por nëse nuk ka ujë të mjaftueshëm i lëshohen disa pika në krye tri herë duke thirrë emrin e Trinisë Shenjte. Fjalët që e përcjellin ujin si materje për pagëzim vetë ujit i japim një domethënje. E ngrisim ujin në shenjë të Shenjtë në hirë të Shejtë e këto fjalë janë formulë për pagëzim. Uji është materia e pagëzimit nëpër të cilin pastrohemi prej mëkatit të rrjedhshëm e mëkatet e tjera. Na jepet hiri i Zotit dhe mundësia të jetojmë me Zotin. Tu pasë parasyshë të gjitha shenjat e ujit në B.V. shohim se uji është materia më e përshtatëshme për këtë sakrament. Uji është shenjë sakramentale e cila na bën pjestarë të misterit. Në krishtërim ky ujë. Bën pajtimin e Zotin e rilind një jetë e re, e bën pjestarë të popullit të Zotit e aftëson për pjesmarrje në sherbesën meshtarake, profetike e mbretërore. Njëherit na drejton ka të mirat e amshuara. Të gjitha këto fuqi ujit ia jep fuqia e Shpirtit Shejt.

Efekti i Pagëzimit:

Në këtë pjesë dëshirojmë të japim përmbledhjen e shkurtë teologjike të pagëzimit, paraqitja sistematike e mësimit të Kishës në lidhje me pagëzimin.
Pagëzimi është i pari sakrament themelor, i domosdoshëm për shëlbim. Kjo nevojë ose domosdoshmëri buron nga fjalët e vetë Krishtit i cili thotë:

«Pa pagëzim nuk ka shëlbim» Gjn 3,3-12; Mk 16,16; Mt 28,18-20.Gjn 3,3 J
ezusi i përgjigj “Përnjimend, përnjimend po të them kush nuk lind përsëri prej së larti nuk mund ta shohë Mbretërinë e Hyjit.”
Gjn 3,12 Nëse nuk më besoni kur iu flas për gjëra që ndodhin në tokë, si do më besoni në qoftë se iu flas për gjërat e qiellit?
Mk 16,16 Kush do të besojë e do të pagëzohet, ai do të shëlbohet, kush s’do të besojë, do të denohet.
Mt 28,.18. Jezusi u afrua dhe tha: «më është dhënë çdo pushtet në qiell dhe në tokë.
Mt 28,20 Mësoni të zbatojmë gjithçka ju kam urdhëruar! Dhe ja, Unë jam me ju gjithmonë deri në të sosur të botës.

Nëpër Krishtin Shëlbohemi se Ai është i vetmi shpëtimtarë pasi që hiri i Krishtit na jepet në pagëzim e ndanë Kisha d.m.th. jashta Kishës nuk ka Shëlbim. Duke parë problematikën e kësaj teologjie klasike vjen në përfundimin se përveç pagëzimit të dukshëm me ujë duhet të ketë edhe mundësi të tjera të pagëzimit, pranimit të Hirit të Zotit. Këtu është fjala për pagëzimin me dëshirë e me gjak e kjo qëndron në lidhje me mësimin e hirit të shëlbimit të cilin Zoti askujt nuk ja ndalon. Efekti i sakramentit të pagëzimit është i shumëfishtë, mund të thuhet se efekti i parë i pagëzimit është:

23-05-12, 16:02	#2
~~Denim~~ Banned Anëtarësuar: 02-02-12 Postime: 1,102	Pagëzimi Pagëzimi Ky Sakrament është i pari dhe më i rëndësishmi në Kishen Shenjte. Është sakrament fillestar apo sakramenti i hyrjes (ose injicimit). Ky sakrament bashkë me sakramentet e tjerë si atë të përforicimit e plotësojnë hyrjen e Zotit që një besimtar të jetë me të vërtet biri i Zotit. Kur bën fjalë për sakramentin e pagëzimit vetë emri tregon një ngjarje. Vetë emri ju dha gjatë historisë së shëlbimit sipas ritit dhe domethënjes teologjike. Në mes të emrit sipas ritit bën pjesë fjala greke Babtismus që vjen prej fjalës Baptei që d.m.th. zhytje, diçka që laget. Kjo vjen prej asaj se: në fillim pagëzimi është bërë me zhytje dhe prej kësaj ja dhanë emrin këtij sakramenti. Në emrin e dytë të emrit të pagëzimit bën pjesë shprehja «Metanoja» d.m.th. kthim. Kjo është domethënja kryesore e këtij sakramenti sepse vetë emri tregon se njeriu që pagëzohet duhet të kthehet prej jetës së mëparshme në jetën e re me Zotin. Vetë shkrimi i shejtë na jep porosinë dhe doktrinën e pagëzimit, duke kërkuar prej besimtarëve të kthehen e ta pranojnë Ungjillin. Pagëzimi me ujë, dëshirë, gjak: Jezu Krishti i porositë apostujt e vet: Shkoni e predikoni, mësoni e atëherë pagëzoni (Mt 3,11; 28,19) Unë ju pagëzoj me ujë në shenjë kthimi, porse Ai që po vjen pas meje, është më i fortë se unë e vetë nuk jam i denjë t’ia zbath të mbathurat e Ai do t’ju pagëzoj me Shpirtin Shenjt e me zjarr. Prandaj shkoni e bëni nxënësit e mi të gjithë popujt. Pagëzoni në Emër të Atit e të Birit e të Shpirtit Shenjt. (Mk 10,38) Jezusi u përgjigj: «Nuk e dini çka lypni». A jeni të zotët të pini gotën që mua më duhet ta pi, ose të pagëzoni me atë pagëzim që mua më duhet të pagëzohem? (Gjn 3, 22.26). Pajtaj Jezusi shkoi me nxënësit e vet në tokën e Judesë. Aty u vendos me ta dhe pagëzonte. 26 shkuan tek Gjoni dhe i thanë: «Rabbi, ai që ishte me ty matanë Jordanit, ai për të cilin ti bëre dëshmi dhe ai po pagëzon dhe të gjithë po shkojnë tek Ai. Duke parë se Shkrimi Shenjt në shumë vënde flet për themelimin e këtij sakramenti prapseprapë duhet të shohim themelimin e këtij sakramenti në mundimin, e vdekjen, ngjadhjen e Jezu Krishtit ku shohim burimin dhe themelimin e këtij sakramenti, sepse me pagëzim ne i vdesim mëkatet e ngjallemi në Krishtin. Pagëzimi i parë I anetarëve te Kishes katolike është bë ditën e Rrëshajve, pas ardhjes së Shpirtit Shejtë. Pas predikimit Sh. Pjetri apostull, pagëzohen rreth 3000 vetë e këta janë antarët e parë të Kishës katolike. Rëndësia e predikimit të Sh. Pjetrit është ajo kur Sh. Pjetri kërkon kthimin dhe bashkimin në bashkësinë e atyre që do të shëlbohen në emër të Jezu Krishtit. Për çdo njërin, si për hebrenjtë, si për paganët, e për të gjithë të tjerët që dëshirojnë të pagëzohen kërkohet feja, besimi në Jezu Krishtin. Riti i hershëm i Pagëzimit: Në shekujt e parë është praktikuar pagëzimi i të rriturve. Për pagëzim është bërë përgatitja ose vetë kumentati. Kjo përgatitje ka zgjatë për një kohë dhe përgatitja konkrete dhe e afërt është bërë gjatë 40 ditëve të kreshmeve. Gjatë kësaj përgatitje janë bërë dy takime të rëndësishme me bashkësinë e krishterë: 1) Paraqitja e kandidatëve para popullit të Zotit. 2) Mandej vertetimi i kandidatëve se dëshirojnë të kthehen nga jeta e kaluar dhe dëshmia e popullit mbi jetën e tyre se ato me të vertetë jetojnë një jetë të re. Pas këtyre dy takimeve Ipeshgvi zyrtarisht i pranon në bashkësinë e besimtarëve dhe ua ndanë 3 sakramentet e hyrjes ose të injicimit. Pagëzimi i të rriturve bëhet me hyrjen apo tundosjen e kandidatit në ujë për të simbolizuar vdekjen e mëkatit dhe ngjalljen për jetë të re me Zotitn dhe me Kishën. Pas daljes nga uji Ipeshgvi lyen vajin e përforicimit e përqafon për ta pranuar në bashkësi dhe më vonë të gjithë të marrin pjesë në kremtimin e Euharistisë (Meshës Shejte). Kjo ishte hyrja e tyre në misterin e fesë. Në kohën e apostujve me pranua pagëzimin d.m.th. me besu në Jezu Krishtin dhe vetë riti i pagëzimit ishte i thjesht. Para Krishtit pagëzimi u bë në lumin Jordan ku pagëzonte Gjoni me ujë, kurse tash pagëzohet me ujë dhe me Shpirtin Shejtë e me shtrirjen e duarve. Më vonë për ata njerëz të cilët ishin paganë që nuk i takonin popullit hebre përveç besimit në Jezu Krishtin paraqitet nevoja e predikimit të Jezu Krishtit për vdekjen, ngjalljen etj. Kush e pranon këtë mësim e beson ai pagëzohet. Për këtë kemi dëshmi VP. Letrat e Sh. Palit. Në mes të shekullit 5–12 është bërë diçka e rëndësishme për sakramentin e Pagëzimit e të Krezmimit, pasi këto të dyja janë dhënë sëbashku, sepse janë pagëzuar të rriturit e në këtë kohë fillon pagëzimi i fëmijëve e për këtë arsye bëhet ndarja e të dy sakramenteve d.m.th. pagëzimi i ndahet fëmisë e krezmimi do të ndahet ma vonë në kohën e pjekurisë. Pagëzmin e ndan meshtari, krezmimin Ipeshgvi. Materia e Pagëzimit: Materia primare dhe e dukshme e sakramentit të pagëzimit është pa dyshim uji. Në shkrimet e vjetra që janë shkruar gjatë viteve 80-100 flitet për vitin e pagëzimit dhe për përdorimin e ujit. Pasi është thënë krejt ajo që është e duhur pagëzohet në Emër të Atit e të Birit e Shpirtit Shenjtë me ujë të rrjedhshëm, e nëse nuk ka ujë të rrjedhshëm pagëzohet me çfardo uji tjetër, por të pastër. Por nëse nuk ka ujë të mjaftueshëm i lëshohen disa pika në krye tri herë duke thirrë emrin e Trinisë Shenjte. Fjalët që e përcjellin ujin si materje për pagëzim vetë ujit i japim një domethënje. E ngrisim ujin në shenjë të Shenjtë në hirë të Shejtë e këto fjalë janë formulë për pagëzim. Uji është materia e pagëzimit nëpër të cilin pastrohemi prej mëkatit të rrjedhshëm e mëkatet e tjera. Na jepet hiri i Zotit dhe mundësia të jetojmë me Zotin. Tu pasë parasyshë të gjitha shenjat e ujit në B.V. shohim se uji është materia më e përshtatëshme për këtë sakrament. Uji është shenjë sakramentale e cila na bën pjestarë të misterit. Në krishtërim ky ujë. Bën pajtimin e Zotin e rilind një jetë e re, e bën pjestarë të popullit të Zotit e aftëson për pjesmarrje në sherbesën meshtarake, profetike e mbretërore. Njëherit na drejton ka të mirat e amshuara. Të gjitha këto fuqi ujit ia jep fuqia e Shpirtit Shejt. Efekti i Pagëzimit: Në këtë pjesë dëshirojmë të japim përmbledhjen e shkurtë teologjike të pagëzimit, paraqitja sistematike e mësimit të Kishës në lidhje me pagëzimin. Pagëzimi është i pari sakrament themelor, i domosdoshëm për shëlbim. Kjo nevojë ose domosdoshmëri buron nga fjalët e vetë Krishtit i cili thotë: «Pa pagëzim nuk ka shëlbim» Gjn 3,3-12; Mk 16,16; Mt 28,18-20.Gjn 3,3 J ezusi i përgjigj “Përnjimend, përnjimend po të them kush nuk lind përsëri prej së larti nuk mund ta shohë Mbretërinë e Hyjit.” Gjn 3,12 Nëse nuk më besoni kur iu flas për gjëra që ndodhin në tokë, si do më besoni në qoftë se iu flas për gjërat e qiellit? Mk 16,16 Kush do të besojë e do të pagëzohet, ai do të shëlbohet, kush s’do të besojë, do të denohet. Mt 28,.18. Jezusi u afrua dhe tha: «më është dhënë çdo pushtet në qiell dhe në tokë. Mt 28,20 Mësoni të zbatojmë gjithçka ju kam urdhëruar! Dhe ja, Unë jam me ju gjithmonë deri në të sosur të botës. Nëpër Krishtin Shëlbohemi se Ai është i vetmi shpëtimtarë pasi që hiri i Krishtit na jepet në pagëzim e ndanë Kisha d.m.th. jashta Kishës nuk ka Shëlbim. Duke parë problematikën e kësaj teologjie klasike vjen në përfundimin se përveç pagëzimit të dukshëm me ujë duhet të ketë edhe mundësi të tjera të pagëzimit, pranimit të Hirit të Zotit. Këtu është fjala për pagëzimin me dëshirë e me gjak e kjo qëndron në lidhje me mësimin e hirit të shëlbimit të cilin Zoti askujt nuk ja ndalon. Efekti i sakramentit të pagëzimit është i shumëfishtë, mund të thuhet se efekti i parë i pagëzimit është: