[lirik]

Atdhe
buzet mi kan tha
me lan pa troje
nga ti me kan nda
me lan pa blete
pa hoje
pa kroje
pa jete
atdhe
un jam ia vet
qe deri dje e pardje
isha atje
ne jete
atdhe
krahet mi kan pre
nuk mundem me fluturue
ne bese me kan pre
me kan tradhtue
kam mbetur ne nje te huaj dhe
duke meditue
larg e larg
nga njier loti me derdhet rreke
e nga njiher
ne varg
ne poeme
e ne rime
me shkon rreke
atdhe
ku i kam malet
i kujt jam
i kujte usha dje
e pardje
pse
mergimi e loti nuk po ndalet
me ndoqen
me dogjen
me poqen
pse
kjo dhimbje a falet
ah
atdhe
ku je
i kujt je
kush jam un
kush jemi ne
pse
kush na kan shite
e kush na ka ble
buzet me jan shkrumbue
nuk po shuaj etje mbi ket dhe
ketu per mua nuk ka burue
shuarja e etjes
as per ne
ketu nuk ka me luzue
ndonje shekull
qe ne
kemi per tea ndje
si atdhe
oh te huaj kemi me u gurue
si gurë te huaj pa dhe


autori në mërgim i mohuar neper kohra mizore xhelal ferizi