Urime ditėlindjen donjeta
Urime ditėlindjen donjeta
Edhe njė vit po kalon,
Njė vit mė tė ri po e fillon,
Por nė vetveti diēka ndryshon,
Njė dėshirė nė zemėr tė qėndron.
Ja edhe njė herė arriti koha,
Njė dėshirė tė vetme qė e mban,
Njė dėshirė qe sa kohė e mban,
Ndoshta nė kėtė vit do ta plotėsosh.
Rreth tavolinės tė gjithė tė ftuarit,
Shiqimet e tyre jan tė fisuara nė ty,
Dėshirn e mshefur ta mendojsh,
E me njė tė fryer qirinjėt ti fikėsh.
Shpresoj e bukura ime,
Se dėshira e ditėlindjes tėnde,
I bashkangjitet asaj qe duhet jetuar,
Asaj qė ne dy duhet ballafaquar.
Gėzimi yt i ditėlindjes tėnde,
Ėshtė edhe gėzimi im,
E dashura ime ndien nė kėtė ditė
Njė gėzim qė nuk duhet tė ket mbarim.
Mė vjen keq e dashurė shumė,
Sepse edhe pėr kėtė gėzim
Nuk gjindem aty afėr teje,
Qė ta urojė kėtė gėzim.
Nga sė largu ta uroj e dashur,
Me plot dashuri, e buzėqeshje,
Urime ditėlinjėn donjeta,
Dhe qė te dy neve na u zgjat jeta.
Urime shpirt tash vetėm me njė puthje,
Por kjo le tė jet njė e vėrtet,
Nė zemėr tė mbaj e nuk tė harroj,
Edhe vetėm pėr ty jetoj.
Urime Ditėlindjen.
Mwahhhhhhhhhhhhhhhh!!!
__________________
Jetoje jetėn sa je i ri se kur tė plakėsh ske fuqi...
|