[Zero Cool]

„ Asgjë nuk ishte dashur të lëshohet në medicinë qka është në interes të tër botës, çka kishte mujtur me qen në dobi njerzimit i cili vuan dhe qka nuk e rrezikon jetën e njeriut apo rahatin e tij“.

Hipokrati


Diçka mbi praktiken e lashtë të hypnozës





Hipnoza është e lashtë sa njerzimi. Shenimet e lashta të ruajtura në shkrimet kujore prej vendeve të Eufratit dhe Tigrisit, tregojnë se na është e njohur që si populli më i vjetër kulturor jan Sumarët, qysh se në qindvjetshin e katërt para erës sonë e kan njohur hipnozën, ku e kanë ditur të shërbehen me te sikur që ne sot e shfrytzojmë.

Në shkollën për priftrinj në Ereh, qysh prej kohrave shum të lashta ruhet vepra e shkruar me dorë e cila shumë herë është e rishkruar, ku sotë vetem pjesërisht është e ruajtur. Ajo përmbanë dëshmi të pa thyeshme se qyshë në ato kohra priftrit e shkolluar kan sheruar me sygjestione hipnotike dhe i kan sheruar të smurit në gjumë. Qyshë se atëherë kan qenë të njohuara tri shkallë të hipnozës të ngjashme prej shkallëve që ne i dallojmë.

Në ligjin e Manuovit, në letren ma të vjeter në vepren e njohur Indiane, janë të përshkruar shkall të ngjashme të hipnozës. Këtu flitet për gjumë të zgjut, në gjumë me ëndrra dhe për gjumin i cili sjellë kënaqësi. Autohipnoza edhe sotë e luan një rrol shumë të madh në shumë teknika perparimtare të jogistëve.

Hipnoza ka pasur ndikim mistik në Egjiptin e vjetër, Persij, Indij dhe Greqi, por nuk është e kuptushme për disa që e emrojn hipnozen mistike në kohen intelegjences artificiale, e kompjuterve, robotve, udhtimet në kosmos. Në kohen e greqisë së parashikuesve, magjistarëve të persisë, të fakirave të indisë dhe joginëve, hipnoza ka qenë paraqitje mistike. Për hipnozë kan dhan lloj-lloj sqarime të ndryshme dhe thanje të ndryshme. Fillimtarët e hipnozës kan arritur me teknika të ndryshme në autohipnozës si me: vallzimet magjike të magjistarëve prej kohës së hershme poleolite dhe “transit” sherues të shamanëve ku edhe sot i takojmë në shum kultura etnike. Meditimi, ku djepi i saj është lindja, ku karrjedhur prej jogës. Lajmrohet dhe në krishtenizëm, dhe gjithashtu paraqet si formë të autohipnozës. Ekzistojnë shumë aluzione në Talmud dhe Bibël për lloj-lloj teknika të hipnotizimit. Ma von shumë religjione i kan përdorur si teknika me të “prekur” dhe me “lutje”. Me shekuj është konsideruar dhe besuar se mbretrit dhe princët kan forcë sheruese të ahtuquajtur “prekje mbretrore”. Kjo veqonarisht ka qenë e popullarizuar në mesëjetë. Qysh në kohën e Klovisit (466-511) ka vlejtur që monarket francez e posedojnë këtë fuqij qudibërse. Pas ramjës së Luit të XVI dhe zgjimi i kësaj aftësije ajo ka filluar përsëri të shfrytëzohet gjat kunorizimit të Sharlit X të vitit 1824 në pjesëmarrjen e Dupuytrenit dhe Alibertit. Në angli përmendet që Edvard rrëfyes i ka sheruar gungat-breshkëzat(sëmundje) në vitin 1066 me “prekje mbretrore”. Kjo praktik ka ekzistuar në Angli edhe në kohën të Stevartit, ku më von e nën ndikimin e Viliamin e III e humbë domethanjën. Në shekullin e XII ka qenë në shumë vende të njohura me sherues të ndryshëm që kanë sheruar në të njejtën mënyrë siq janë Greatrakes në Irlandë, Bagnone në Itali dhe Gasneri më pak i njohur si prift katolik të shekullit XVIII i cili ka besuar se shumica e sëmundjevë është e shkaktuar me shpitr të djallit dhe sëmundjet mund të sherohen me largimin e shpirtave të këqij dhe demonëve, me magji, fallshikim(kiromanci) dhe me lutje.







Zhvillimi i teorive shkencore mbi hypnozën





Paracelciusi (1493-1541) ka qenë i pari i cili i ka arritur fuqit sheruese të trupit astral dhe magneteve si dhe ndikimin e yjve në njeriun. Këto kanë qenë tentimet e para që në mënyrë shkencore që të shiqohet etiologia e smundjes.(Paracelciusi ka qenë antar i grupit të msheft spiritual Mistik “Rosenkreuz” ku e ka zhvilluar Hemopatinë me ilaqe të cilat direkt kan sheruar në trupin astral dhe fizik- vërejtje-ish antar i Rosenkroicve “Drita e Zotit” autori i këtij libri S.Basha).

William Maxwel mjek skocez shkruan në vitin 1679 që shpirti univerzal dhe shpirti jetësor ndikon në të gjith njerzit. Ai e ka njohur në këtë ndikim, ndikimin e imagjinatës dhe të sygjestionit.





Mesmerizmi dhe teorija e fluiditetit





Pattie ka zbuluar me hulumtimet e veta si Franz Anton Mesmer (1734-1815), mjek austriak, iniciator i hipnozës bashkohore idet e veta i ka marrur prej vepres të mjekut anglez Richard Meada (1673-1754) i cili ka qenë i inspiruar me hulumtime të pacientit të vet Isaca Newtona. Tentimi i tij që të përshkruan sistemet e gjalla të ligjeve të natyrës, i kan mundësuar Mesmerit që ta zhvilloi idenë për “fluidin univerzal. Rreth vitit 1771 Maximilian Hell, jezuit i Vienës është bërë i njofshëm me sherimin e tij magnetik duke i mbajtur dhe vendosur pllakat e qelikta në trup të zdeshur. Mesmeri këtë ide e ka huazuar prej atit Hellit dhe e ka zbatuar nëpërmes kontaktit dhe qenve.

Metodën e re të cilen e ka emruar “magnetizëm animal” (magnetizëm të shtazëve) ku i ka terhjekur një numër të madh të adhuruesve dhe këtë në fund të shekullit XVIII. Masa e njerze ka vërshuar kah Mesmeri që të sherohen me metoden e tij. Për këtë e ka ndërtuar një kadë të madhe si një bazen dhe e ka mbushur me fleta të hekurit që ato të pranojn “valët magnetike”. Tridhjet apo më shum njrz kan qen të lidhur me fletza të hekurit dhe kan qen të magnetizuar kur Mesmeri i ka prekur shkopz. Shunm njerz në atë moment kan marr sulme histerike të përcjellura me konvulzione, kan ra në trans, të ngjashe si te ata që jan par nëpër sektet religjioze. Në fillim Mesmeri e ka konsideruar që magnetizmi rrjedh prej trupit astral, e ma von ai bartet prej tij e deri te pacienti, dhe që fuqija po rrjedh prej personalitetit të tij. Arnold Ludvigi i ka shkruar rrënjët të mesmerizmit të hershëm, me aluzion me potencialin efektiv të imagjinatës e cila është e pranishme edhe te sheruesi dhe te pacienti. Dukshëm më von Voustinasi (1960) konsideron që si bazë ka qenë sygjestioni në teorinë e Mesmerit të cilën vet në atë kohë Mesmeri atë nuk e ka njohur, sepse ai ka tentuar nëpërmjet të rrugës matrializmit ta sqaron ndikimin terapeutik, duke paramenduar ekzistimin matrial të “fluidit”, “magnetizmin animal”, ku e posedon çdo krijesë e gjallë. Ka tentuar që të jet në laminë e biologjisë dhe fizikës dhe e ka hedhur atë lami të ekzistimit psikologjik. Nuk ka hjekur dor prej të kuptuarit matrial edhe atëher kur markizi Puysegur ke shpallur zbulimin e vet në lidhje me somnabulizmin dhe komunikacioni verbal me subjektin në vitin 1813. Komisioni është përbër nga ana e akademisë Franceze të shkencave të vitit 1784 e kan refuzuar tezen e tij dhe punën e tij sepse ai nuk ka arritur të vërtetoj ekzistimin e fluidit dhe e ka pershkruar se ndikimi ka qenë prej imagjinatës. Komisioni nuk ka mundur ta mohoi efektet sheruese që Mesmeri i ka arritur me metodën e tij, por ajo i ka mohuar supozimet tij teorike: “Imagjinata pa magnetizëm shkakton konvulzione, kurse magnetizmi pa imagjinat nuk shkakton asgjë”.

Charles d`Eslon, nxënës i Mesmerit shenon: “ Në qoftë se sherimi me imagjinatë është ma i miri, pse mos ta praktikojmë sherimin me imagjinatë?”

Me këtë ka filluar lufta e fluidistëve ku hipnozën e kan përshkruar si fiziologjike dhe animistët të cilët e kan përshkruar si psikologjike. Domethanja e Mesmerit për psikologjinë bashkohore është e madhe. Ai e ka përjetuar fatin të shumicës të cilët jan marrur me hipnozë, është shpallur sharlatan, kurse efektet e punës së tij kan lan gjurmë deri në ditën e sodit. Ai ka sjellur i pari terapinë në grup dhe me ket i ka vu themelet e teknikave të terapisë në grup. Ka bërë shumë për popullarizimin dhe zgjarimin e hipnozës dhe e ka pregaditur rrugën e hipnozës shkencore. Ke ka dhan teorinë e parë shkencore të ashtuqujtur “teorinë fluidike” për ndikimin e hipnozës e cila ka qenë në harmoni me pamjen fizikale-matrialistike të atëhershmes. Teorija fluidistike është pranuar në vendet ku ka lulzuar romantizmi: Franca, Gjermanija, Austria si reakcion i iluminizmit të arsyes. Kjo është teorija e parë të teorisë së hipnozës, ithtaret i ka edhe sot, dhe këte në mes laikve, sheruesve spiritual të cilët mirren me magnetoterapi, fluidoterapijën dhe me teknika të lloj-llojshme spirituale të sherimit të cilet e spjegojn si bartës të: energjisë jetësore - “magnetismus animalis” apo magnetizim të shtazarak - “gravitas animalis” apo energjija kosmike. Qendrimi i këtyre metodave spirituale deri më sot që nuk jan rrëzauar, është se keto teori deri më sot nuk kan mujtur plotsisht rrxohen e mos të pranohen, po kurr në shkencë nuk ka mujtur me u vërtetuar. Edhe në psikologji fillohet nga paragjykimet te ekzistimit të energjisë e cila lajmrohet me emrin: energjija libidoze, energjija psiqike etj. Idhëtarët e Mesmerit ka qen Petetini i cili e ka përshkru katalipsinë, markiz de Pisegir i cili e ka përshkruar samnobulizmin artificial dhe Barbarin i cili ka “magnetizuar” pa mjete pregaditore ku idhtaret e tij e kan qujtur “barberenistat” Në Suedij dhe Gjermani mesmeristat veten e kan quajtur spiritualista dhe sherimi i tyre ka qen veper e zotit. Idhtarët e Pisegirit kan qenë eksperimentalista.

Kryemurgu Abbe Faria në Pariz ka ardh prej Indijës dhe ka pregaditur qfaqje masive në vitin 1814-1815. I ka qit në hipnozë mbi 5000 veta dhe ka konsideruar se sherimi nuk mvaret prej magnetizmit por mvaret prej dëshirave, motivit dhe bashkpunimit të pacientave. Kryemurgu tjeter Fariut, Berntrand dhe Noiset e kan (utrli) rrugen James Breaidovoit për teorinë e sygjestioneve.