[Zero Cool]

Hulumtimet bashkohore të hipnozës nuk kanë vërtetuar asnjë arsye të Freudit për ikjes së hepnozës. Në kohen e Freudit teorija shkencore për hipnozën ka qenë në (povoj) dhe mund ta gjykojmë vetëm për qëndrimin e saj dhe hedhjen apriore të hipnozës e cila në atë hohë e ka damtuar reputacionin e saj. Messermani e ka njohur që hipnoza është qerdhe e të gjitha formave të psikoterapive: “Hipnoza njashtu gabimishte ashtuquajtur është burim i të gjitha terapive interpersonale”. Freudi është dashur ta pranoi kur ka shruar në mënyrë parashikuese: “Njashtu është shumë e besueshme që neve zbatimi i terapive tona në një numer ma të madh të njerzve jen detyruar ta përzinë arin e pastër me bakër me sygjestione direkte, deri edhe ndikimi hipnotik ka mundur këtu përseri ta gjenë vendin e vet siq e ka pasur në sherimin të neurozave luftarake”.

Kundrejt Freudit, Sidisi, Prinsi dhe Janeti kan demostruar se si hipnoza mund të shfrytzohet për eksploatim intenziv të personalitetit. Ata nuk besojnë që emocioni i thell i shtypur bëhen të mjegulluara me sygjestine hipnotike.





Teorija Disociative (Janet)





Janeti, Psikologu më i madh francuz, është pjesë e të arriturave të mëdha të hipnozës: “Nëse puna e ime nuk është e pranuar sotë, ka me qenë nesër, kur ka me u bërë një ndryshim i madh në modë, e cila ka me e kthyrë hipnozën në një aso lloj sigurije sikur stili i gjysheve tona”. Ai e ka zhvilluar teorinë e “disociacionit”. I ka sqaruar fenomenet hipnotike dhe gjendjet patologjike si( simpromet histerike, amnezia) dobsimin e sintezes individuale mentale. Ka besuar që sëmundjet mentale paraqesin mungesen e sintezës dhe këto shumë apo pakë paraqesin gjendjen reverzibile të “bankrotit” emocional.

Prinsi ka besuar në thelbin në natyren racionale të jovetëdijës dhe e ka lan pas dore rrolin e nxitjes instiktiv si dhe zhvillimin e simptomeve të mekanizmit mbrojtës.

Sidsi ka kontribuar në bërjes së dallimit në mes sygjestioneve “direkte” dhe “indirekte”.





Shkolla e dytë e Nansijës-teorija e ndikimit autosygjestiv të hypnozës





Emil Cuè në vitin 1910 e ka formuar shkollen e re në Nensij i cili ka konsideruar që secili heterosygjestion ndikon, nëpërmjet të autosygjestionit. Prej metodave të tij autosygjestive e ka zhvilluar një numër të madhe të teknikave relaksive, si dhe që e ka zhvilluar autogeni treningun e mjeku gjerman Schulcit, i cili sotë i shfryton në medicinën psihosomatike.


Hypnoza si metodë bashkohore në medicinën bashkohore





Nevoja e madhe për tretmane të shpejta për nervozat luftarake në luften e parë botrore, ka sjellur deri te arritja e interesimit për hipnozë dhe përdorimin e suksesshëm në tretmanet me hipnozë në psikiatri. Në amerikë në vitin 1945, kan qenë 200 mjek të cilët e kan zbatuar hipnozën, sot ndoshta jan më shumë se 20.mij të cilët e kan kaluar ato mësime apo kurse dhe me sukses i shfrytzojnë në praksen e tyre.

Bashksija medicionale britanike me 23 prill të vitit 1955 e ka pranuar hipnozën dhe domethanjen e saj në sherimin e psikoneurozave dhe hipnoanastezij dhe në largimin e dhimbjeve gjat lindjes të nënave shtatzanë dhe në kirurgji. Bashksija ka kërkuar që hipnoza të bartet dhe në fakultetet medicionare dhe që të gjithë studentat dhe mjekët e medicinës duhet ta kalojnë edukimin bazë për hipnozë. Kjo ka qenë hera e parë që medicina ortodokse që ta pranon hipnozën. Me 13 shtator të vitit 1958, bashksija Amerikane medicionale ka propozuar që hipnoza që të kyqet në programet e fakulteteve medicionale dhe në studimet e posdiplomës.. Në vitin 1961 kan propozuar 144 orë për edukim me hipnozë edhe ate për gjatë 9-12 muajve. Shoqrija Amerikane psikiatrike në vitin 1962 e ka dhan mendimin e vet: “Hipnoza është metodë psikiatrike, si e tillë paraqet mardhanje speciale në mesë mjekut dhe pacientit. Në praktiken psikiatrike hipnoza don me thanë shtesë e vlefshme në hulumtim, diagnostifikim dhe sherim. Në të njejtën mënyrë hipnoza mund të shërben dhe në lamitë tjera praktike dhe hulumtimet medicionale”. Hulumtimet klinike eksperimentale të hipnozës janë të zgjaruara në të gjitha vendet e botës. Sot adhuruesit e tyre nuk janë ma të ndjekur, me gjykime dhe me largmin nga institucionet medicionale sikur që ka qen dikur. Hipnoza nëpër shekuj ka përjetuar të gjitha ndalesat dhe e ka gjetur vendin e vërtetë në medicinë. Bashksija Amerikane për hipnozë klinike dhe në Bashkimin Ndërkombtar për eksperimente hipnotike klinike, ka formuar seksione në shumë vende të botës që të mbanë nivelin e lartë etik dhe moral dhe që ta ndalon keqpërdorimin e hipnozës.







Çka është hypnoza?





Në Tanganjik një mjek i bardh te në zezak e ka vërejtur kalljen akute të zorrës qorre me ngritje të temperatures deri në 40 °C. Simbas përvojës të tina ket ka mundur me e sheruar vetëm operacioni urgjent. E kunderta, pacienti me frigë ka refuzuar që ti nënshtrohet operacionit. Dhe ai e ka thirrur magjistarin e fisit të vet. Magjistari i ka shtypur disa bimë në një pjatë të drurit, duke folur në vete disa fjalë të pa kuptueshme dhe ato bimë të shtypura ja lidh rreth belit të te smurit. I smuri ja ka ngjulur sytë magjistarit sikur të jetë i hipnotizuar. Dhe gjatë kësajë magjistari ja ka vu dorën e djatht mbi kthizë të të sëmurit dhe i ka than: “Dhimtjet e tua po zhduken, njashtu njejt dhe të nxehtit”.

Të nesrit i smuri ka qenë plotsisht i shëndoshë. Sherimi sygjestiv hipnotik në mënyrën afrikane ka pasur sukses.





Çka është këtu hypnoza dhe çka është sygjestioni?





Hipnoza është ajo që këtë e përcjell hipnotizeri e quhet(heterohipnozë) ku bartet në njeriun sygjestioni e cila vjen nga jasht kurse mediumi që hipnotizohet ato sygjestione i pranon. Pa pranim, pa leje të personit që hipnotizohet, ndikimi i hipnozës është i pa mundshëm. Për këtë arsye si që thojn shumë shkrimtar, baza e çdo hipnoze në realitet është autohipnozë. Këso sygjestioni me përseritje të gjithnjëshme mund të bëhet refleks i kushtzuar dhe me këte një pjesë e personalitetit të tij. Që autosygjestioni një kohë të gjatë të ndikoi, me rëndësi është që sygjestioni të përsëritet shumë herë. Për këtë arsye hipnoza ishte dashur që të bëhet me nji dhomë të errët që të ja aktivizon ndjenjat. Hipnoza ndikon te ai dhe nëse nje fjalë ja përsërit shpesh atij kur ai është në hipnozë, atë medium mundesh më von me hipnotizuar në mënyrë direkte.

Pra me këtë rast vjen te ashtuquajtura “Hipnozë shum e shpejt”. Te ky rast hipnotizeri nuk është shkaktar i hipnotizimit, vetem ai i hipnotizuari hipnotizohet vet, sepse pasi që hipnotizeri ia ja ka dhan sygjestionin apo një shifer që ai ma von me atë shifer si ta ndegjon automatikisht ka me ra në hipnozë. Deri te hipnotizimi vjen për shkak se i hipnotizuari ate e pret. Jo veqem që hipnoza mund të arrihet vetem kur personi është i pajtimit për këtë por ai duhet të jetë i bindur se hipnotizeri atij ja don çdo të mirë. Kjo është një pritje e besimit që hipnotizeri punon për të mirën e tij, dhe e cakton ndikimin e hipnozës. Para se me e filluar punë hipnotizeri duhet flet me mediumin për se qfar rëndësije ka hipnoza dhe si ajo është diqka shumë e lehtë dhe efikase dhe ndikon direkt për sherimin e njerzve, dhe kështu hipnotiozeri duhet ta krijoj një atmosferë të kuptimit në mes tij dhe mediumit, gjë që mos të len dyshim negativ te mediumi dhe mos të krijohet te ai një frigë e pa nevojshme.

Hipnoza ndikon thell në organizëm ashtu që në hipnozë mund të shpejtohet apo te ngadalsohet frymarrja. Për veq kësaj në hipnozë mund të arrihet që të ndikoi edhe në koto gjëra si : taitjes së sokit të lukthit, ndjersitje, vjellje, kollitje, hapje të gojës, teshje, fungcione të organeve, menstruacione, zgjarim të bebzave të syrit, hypjen apo zbritjen e tensionit të gjakut, urininim pa nevoj apo jashtqitje etj.

Për veq kësaj mund të shkaktohen ndjenja si pozitive si negative mashtruese në organizem.

Te ndjenjat negative mashtruese mundet për shembul me i sygjeruar mediumit se asken nuk po e shef në dhomë për veq meje dhe mediumi me të vërtetë ata nuk i shef, apo nuk po e ndegjon askend per veq meje etj.

Gjendja e gjumit dallohet prej gjumit hipnotik simbas ketyre kritereve:

Në hipnozë:

1. Kujdesi i është shtuar dhe i është drejtuar në sygjestione;

2. Pacienti e ndegjon çdo fjalë dhe çdo zë;

3. Është kritik në mënyrë të parëndsisheme;

4. Vetëdija i është ngjushtuar, por është me vetëdije të zgjut;

5. Ekziston te ai orientimi i vendit dhe i kohës;

6. E ka të ruajtur aftësija e të mbajturit mend vetem nëse nuk ju është urdhëruar që të harroj;

7. Personit të hipnotizuar mundemi të i drejtohemi me të folur.

Në gjumë, është në mënyrë të kundërt:

1. Nuk ka aspak kujdes;

2. Pranimi i ngacmimit praktikish është i pa mundur;

3. Nuk ekziston qendrimi kritik;

4. Vetëdija e tij është e bllokuar;

5. Nuk ka orientim;

6. Të mbajturit mend i është e bllokuar;

7. Njeriut nuk mundesh ti drejtohesh me të folur.

Në hipnozë vetëdija kryesisht është e drejtuar kah hipnotizeri. Ket kontakt ne e quajmë”mardhanje”.