[Zero Cool]

Operacionet e intensifikura, që forcat serbe i filluan para fillimit të
bombardimeve te NATO-s, vazhduan më të njejtin intenzitet një kohë të gjatë.
Qellimi i akcioneve ishte shkatrrimin e UÇK-së dhe pastrimi etnik i Kosovës duke
synuar që të gjithë shqiptarët t`i dëbojnë për në Shqipëri, Maqedoni dhe vende
të tjera. Do të thotë atakimin e Kosovës nga tri anët dhe hapja e kufijve më
Maqedoninë dhe Shqiprinë. Pamvarsisht nga bombardimet e NATO-së forcat ushtarako
policore e paraushtarake serbe vazhduan brutalitetin e vetë. Në këto aktivitete
u inkuadruan një pjesë e madhe e serbëve vendas dhe një numer i konsiderushem i
rromëve.
Dhuna e sforcuar dhe e institucionalizuar e pushtetit
serb në Kosovë më
përmasa gjenocidiale më të theksura gjatë vitit 1998 dhe në dy maujt e parë
vitit 1999, u zhvesh nga të gjitha normat më elementare njerëzore në muajn mars,
prill e qershor, kur kjo dhunë mori dimensionin e hapur shvarosës kunder
shqiptarëve. Vrasjet dhe masakrimet më monstruoze e më barbare që nuk mund t`i
marrë me mend qenia njerëzore
ndaj një populli, siç bëri Serbia kunder
popullit shqiptar në Kosovë, më synim plotësisht të qartë e transparent -
shvarosjen totale të tërë një populli ( të shqipëtarëve ) në një teritor ( në
Kosovë ) vertetoi plotësisht politiken
gjenocidial dhe karakterin shovenist,
fashist dhe gjenocidial të pushtetit dhe shtetit serb. Kordonet serbe të vdekjës
nuk kursyen jo vetem mashkujt, por as gratë, as femijët ( mandje edhe foshnjet
disamuajshe) dhe as pleqët. Duke treguar haptaz tërë egersirën e tyre, vrasësit
gjakatar nuk kënaqeshin vetem më vrasje e masakrime. Duke u perpjekur për ti
mëshefur gjurmet e krimeve merrnin trupat e pajetë të viktimave i hjedhin në
germina, në varre masive deri te shkrirja në furra.
Kryeqendra e Kosovës, Prishtina, para fillimit të bombardimeve të Aleancës
Veriatlantike ishte diçë më qetë së në vendet tjera në Kosovë, por banoret e
sajë ishin shumë të kujdesëshem. Leviznin vetem atëherë kur nevojat e jetës i
detyronin dhe para muzgut mbylleshin në shtepit e tyre. Në Prishtinë ishin të
strehuar më qindra e mira qytetarë që kishin ikur nga meset ku zhvilloheshin
luftimet dhe behëshin masakrime në masë.
Në muajn mars gjendja në qytetin e Prishtines jo vetem që u keqësue, por u bë
dramatike. Shpesh kryheshin atentate nga bandat e armatosura në lokale hoteljere
apo rrugë. Të shpeshta ishin eksplodimet në mese të ndryshme. Çdo ditë kishte
kidnapime dhe zhdukje misterioze të njerëzve të cilet pas pak ditesh u gjetëshin
të ekzekutuar e të masakruar.
Në mes shumë tjerëve, këtë tragjedi e pësuan
edhe veprimtaret e njohur shqiptar Fehmi Agani dhe Bajram Kelmendi më dy djemt e
tij. Por ata janë të pa vdekshem në kujtesen e popullit.
Ata me potencialet e
larta intelektuale , me idealet e
pastra patriotike e njerzore, me punen
vetemohuse për realizimin e tyre dhe me guximin për të mbrojtur ato deri në
vdekje mizore të shkaktuar nga forcat barbare serbe, Femi Agani e Bajram
Kelmendi u ngriten në lartësi të krenarisë së kombit, hynë në kujtesen e
lavdishme të popullit. Ata shendriten e u dogjen për të tjeret, perkatësisht për
popullin e tyre të shumëvujtur.
Më fillimin e bombardimit të NATO-s situata u tendos edhe më shumë. Nuk
kishte më kurrfar sigurije, tërë diten defilonin automjete të ushtrisë në të
cilat qendronin ushtaret më tyta e automatikve të drejtuar në apartamentët ku
jetonin shqiptarët. Në grupe defilonin paramelitarët e armatosur më automata e
thika si hanxhar të cilat publikisht i mbanin .
Në të gjitha laxhët e qytetit në mnyrë vandale paramelitaret, në asistimin e
policisë e ushtrisë, thyan të gjitha objektet tregtare e hoteljere që ishin në
pronësi të shqiptarëve, prej të cilave plaqkitnin mallin e vlefshem, e pas tyre
vazhdonin aktivitetin rromet duke vjedhur e demoluar ate që kishte
mbetur.

Jehona e të shtirave nga arsenali i armatimeve të ndryshme dhe
mitrolimeve degjoheshin tërë diten, kurse në orët e natës kohë pas kohe jehonin
detonimet e aviacionit të NATO-së në objektet vitale në qytet e rrethinë. Dy,
tri ditë pas fillimit të bombardimit të NATO-se, forcat ushtarako-policore serbe
filluan granatimin, djegëjet e plaqkitjet e shtëpive në të gjitha laxhet e
qytetit.
Plot frigë e panikë ishin ditët e netët. Netët e ditët nuk mund te numrohen
si të ndara, vetem ora 06 pasdite shenon nje kufi kohor. Ishte koha që shenon
alarmin për strehim, por vetem për ata që mund ta bënin këtë. Në këtë kohë të
gjithe fqinjët serb largoheshin nga banesat e vendosëshin në strehimore ankas të
distinura për ta nga shteti. Ne banesa mbetnim etnikisht vetem shqiptarët. Në
muzgun e parë nderprehej rryma elektrike dhe i tërë qyteti ishte në errsirë. As
dritat e qirinjëve që ndezeshin në banesa shqiptare nuk
shiheshin, nga së
dritarët ishin të mbyllura më perde të trasha, apo drita vendosej në ndonjë kend
të dhomës në mnyrë që mos të duket. Ndëgjohej vetem të lehurit e qenjëve e
ndonjëherë kalimi i ndonjë automjet të policisë, ushtrisë apo forcave
paramelitare serbe.

Tërë natën të rriturit qendronin të zgjuar dhe më
radhë benin roje duke shiquar e përcjellur çdo levizje. Netët dukeshin shumë të
gjata e trishtuese. Mengjëzet zbardhnin duke i numruar vendgoditjet e
bombardimeve , qoftë të aviacionit të NATO-s qoftë të altilerisë serbe. Sa gëzim
për humbjet e armikut, aq mërzi për humbjet tona.
Mengjezët në Prishtinë, ishin pakëz më të qeta. Më pak dukeshin forcat
paramelitare e policore, nga së kishin vepruar tërë natën. Këto orë të mengjesit
njerzit e moshuar i shvrytzonin për të siguruar aty afër
ndonjë kilogram
bukë, apo ndonjë artikull tjetër ushqimor.
Më kalimin e kohes u nderpre çdo levizje. Të gjithë qendronin të mbyllur në
shtepi duke u ushqyar nga rezervat që ishin siguruar më herët. Tërë
diten
ndegjonim lajme nga shumë radiostacione lokale dhe nderkombëtare. Më
ndegjimin e lajmeve vazhdonim
edhe gjatë natës më radio tranzistor, me zë
shumë të
vogël apo më ndegjonjëse. Informatat që merrnim ishin tmerruse më
plotë njohtime për vrasje e masakra në masë, për ekzekutime, granatime, djegëje
e plaqkitje të shtepive, zhdukje të njerzëve të cilet pas 2-3 ditë u gjetnin
buzë rrugëve të ekzekutuar e të masakruar. Kalonin ditët e netët të ngjitura
njera pas tjetres dhe flaka e luftës përfshiu tërë qytetin.