[natyra]

pinion me sqarime të nevojshme për zbardhjen e kësaj Marrëveshtjeje. Ahmet Krasniqi ia doezoi Bukoshit me shkrim edhe llogarinë e të gjitha hargjimeve që i kishte bërë Ministria e Mbrojtjes në periudhën kohore mars-gusht 1998.Se Ahmet Krasniqi nuk kishte synime karrjeriste dëshmon fakti se ai pasi muar vesh për nënshkrimin e peticioneve në Dyzendolf të Gjermonisë, ia ofroi dorëheqjen B. Bukoshit, por ai dorëheqjen e tij nuk e pranoi pasi që ishte i vetëdijshëm se shumica e ushtarakëve do të kundërshtonin një vendim të tillë, sepse ai kishte ardhë në krye të Ministrisë së Mbrojtjes në mënyrë institicionale, me pëlqimin e përfaqësuesëve (kordinatorëve) të grupeve ushtarake që ishin krijuar në shtetet e Evropës Perendimore, të Kroacisë dhe të Sllovenisë, por edhe ishte kundër çdo logjike të pranonte dorëheqjen e tij pas gjithë atyre sukseseve që i kishte arritur pas Marrëveshtjes së Osllos. Ndërsa pas fushatës së shpifjeve të kryedjajve të LPK-së, që e bënin nepërmjet Zërit të Kosovës se Ahmet Krasniqi ka krijuar ‘’forca paralele’’ me ato të UÇK-së, dhe shpifjeve tjera debile, ai kërkoi nga Bukoshi që të zbardhet Marrëveshtja e Osllos dhe të shpjegohet domethënia e FARK-ut, por Bukoshi nuk dashti vetë të bëjë shpjegime të nevojshme dhe as Ahmet Krasniqin nuk e lejoi të njoftonte opinionin për Marrëveshtjen e Osllos. Ahmet Krasniqi si mbetet tjetër përpos t’i njoftonte personalitetet që kishin ndikim tek faktori politik shqiptar për Marrëveshtjen e Osllos, për ndihmat që i janë dhënë UÇK-së në të holla, dhe për pengesat që po i dalin në forcimin e FARK-ut. Ai pat biseduar nepërmjet telefonit edhe me disa komandantë tëUÇK-së, që Xh.Haliti&kompani i fajsonin se ata po e kundërshtojnë Marrëveshtjen e Osllos, me qëllim që tua shpjegonte shkurtimisht Marrëveshtjen e Osllos dhe domosdonëe bashkimit të faktorit ushtarak, po qe se kanë synim çlirimin e Kosovës. Po e ceku një bisedë me telefon që e pati Ahmet Krasniqi me Sami Lushtakun gjatë muajit gusht të vitit 1998. Atë bisedë e pata dëgjuar unë dhe Hilmi Nebihu. Ai pasi i shpjegoi Sami Lushtakut se për bashkimin e UÇK-së dhe të Ministrisë është arritur marrëveshtja, e luti si për gjak që të ndikojë ku ka mundësi ta’’bashkojmë UÇK-së’’, ta ‘’trashim UÇK-në’’ dhe ta ‘’çlirojmë Kosovën’’! Dhe në përfundim të bisedës i tha :’’Besen po ua japi se pasi ta çlirojmë Kosovën kurrëfar detyre udhëheqëse nuk do të marrë për veti ! Do të këthehëm të shes speca në Kroaci, ku pata shitur më parë, vetëm të bashkohëm dhe ta çlirojmë Kosovën !’’. ( Ahmet Krasniqi pasi përfundoi lufta serbo-kroate, edhe pse e pat ndihëmuar Ushtrinë Kroate me armatim dhe mjete luftarake, qe burgosur dhe dënuar me dy vjet burg për shkak se pat kundërshtuar për të marrë pjesë në luften kroato-serbe ushtarët shqiptarë, që shërbenin shërbimin ushtarak në APJ, dhe i kishte zënë lufta në Kroaci. Pas daljes nga burgu Ahmet Krasniqi për të siguruar kafshatën e gojës qe detyruar të punonte si shitës i pemëve dhe i perimeve në Kroaci). Ahmet Krasniqi gjatë muajit gusht të vitit 1998, nepërmjet meje bëri përpjekje për tu takuar me Adem Demaçin në Shqipëri apo dikund tjetër, duke shpresuar se me te do t’i sqarojnë dhe do t’i largojnë shumë probleme që i vinin nga Xh.Haliti&kompani, por Demaçi nuk pranoi takimin duke u arsyetuar se nuk ka kohë të dal jashtë Kosovës( Në atë kohë ishte Zëdhënës i Përgjithshëm i UÇK-së në Prishtinë.). Ndërsa për t’i neutralizuar dëmet dhe pengesat e mosrealizimit të marrëveshtjes për blerjen e armatimit prej 49 miljan DM me tregtarë turq Ahmet Krasniqi e dërgoi një delegacion të SHP të FARK-ut në Bosne dhe Hercegovinë me një porosi për blerjen e një armatimi moderrn për njësitë e UÇK-së në Kosovë. Delegacioni ushtarak i Ministrisë së Mbrojtjes edhe pse e arrijtën marrëveshtjen me palen boshnjake, se të hollat do t’i marrin vetëm atëherë kur armatimi arrinë në vendin e duhur në Kosovë, Bukoshi e shkeli marrëveshtjen, duke mos i dhënë tëhollat për blerjen e armatimit të kontraktuar. Edhe delegacioni tjetër arrijti sukses me kreun ushtarak të një shteti misliman të Azisë, kur premtuan t’ua sjellin armatimin e nevojshëm FARK-ut falas, me një kusht që Shqipëria të mos u sjelli probleme ndërkombëtare, kur do ta shkarkonte armatimin në ndonjë port të Shqipërisë. Po ku do të lenin pehlivanat e Nanosit të futën armë moderrne nga jashtë, kur e kishin marrë urdhërin nga Nanosi, Mejdani dhe Klosi, që vetëm kallashët e dalur nga përdorimi të Shqipërisë të dërgohën në Kosovë. Çështja e legalizimit të Ministrisë së Mbrojtjes dhe Pjesës së SHP të FARK-ut ishte detyrë e Qeverisë së Bukoshit, por kur Ahmet Krasniqi kuptoi se Bukoshi ishte kunder legalizimit të këtij subjekti ushtarak të Republikës së Kosovës, si mbeti tjetër përpos vetë të bënte përpjekje për legalizimin e Ministrisë së Mbrojtjes dhe të SHP të FARK-ut në Shqipëri. Edhe pse kërkesa e Ministrisë së Mbrojtjes dhe e SHP të FARK-ut për legalizim u bë në formën eshkruar, gjatë fundit të qershorit të 1998,Ahmet Krasniqi nuk muarr kurrfarë përgjigje nga Ministria e Mbrojtjes e Shqipërisë. Edhe kërkesat tjera të Ahmet Krasniqit, që tu lejohet qarkullimi pa pengesa i mjeteve të transportit të Ministrisë së Mbrojtjes nëpër Shqipëri, tu jipet leja për mbajtjene e armëve ushtarëve të UÇK-së ,